Ανταπόκριση από Στρασβούργο – Νίκος Ρούσσης
Η ελευθερία του Τύπου δεν πρέπει να υπονομεύεται από τα μέτρα για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης σχετικά με τον COVID-19, υποστηρίζει σε σημερινή δημόσια δήλωσή της από το Στρασβούργο η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Dunja Mijatović!
«Τα παγκόσμια προβλήματα υγείας που προκαλούνται από τον COVID-19 απαιτούν αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων. Αυτά περιλαμβάνουν και την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης που μπορεί να προκαλέσει πανικό και κοινωνική αναταραχή. Δυστυχώς, ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν αυτή την επιτακτική ανάγκη ως πρόσχημα για την εισαγωγή δυσανάλογων περιορισμών στην ελευθερία του Τύπου και αυτό πρέπει να σταματήσει. Ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης πρέπει να προστατεύσουμε τις πολύτιμες ελευθερίες και τα δικαιώματά μας» υποστηρίζει η Επίτροπος.
Μιλώντας συγκεκριμένα η Επίτροπος αναφέρει:
-Οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν την πανδημία στην Ουγγαρία και τη Ρωσική Ομοσπονδία αντιμετωπίζουν ποικίλες κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου, σύμφωνα με τους νέους νόμους, της φυλάκισης έως και πέντε ετών για τη διάδοση «ψευδών πληροφοριών», ενώ στο Αζερμπαϊτζάν οι πρόσφατες τροποποιήσεις επιβάλλουν υποχρέωση, σε ιδιοκτήτες διαδικτυακών ειδησεογραφικών εταιρειών για την πρόληψη της διάδοσης «επιβλαβών πληροφοριών» στο διαδίκτυο.
Στη Ρουμανία, ένα διάταγμα επιτρέπει στις αρχές να αφαιρούν περιεχόμενο και να αποκλείουν ιστότοπους όπου αυτό το περιεχόμενο παρέχει «ψευδείς πληροφορίες» σχετικά με την εξέλιξη του COVID-19 και τα μέτρα πρόληψης, χωρίς τη δυνατότητα προσφυγής κατά της απόφασης.
Στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, τα διατάγματα και οι νομοθετικές προτάσεις που αποσκοπούν στην τιμωρία της κυκλοφορίας πληροφοριών που μπορούν να προκαλέσουν πανικό ενέχουν τον κίνδυνο περιορισμού του έργου των δημοσιογράφων και της ελευθερίας έκφρασης στις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων.
Στην Αρμενία, ορισμένες εφημερίδες και ιστότοποι έπρεπε να διαγράψουν κάποιες πληροφορίες, ακολουθώντας τη θέσπιση αυστηρών κανόνων που απαγορεύουν τη δημοσίευση πληροφοριών ιατρικού και επιδημιολογικού χαρακτήρα σχετικά με την εστία του ιού, που δεν είναι πλήρως συνεπείς με τις επίσημες πηγές.
Στη Δημοκρατία της Τσεχίας, τη Σερβία και την Ιταλία, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις δημοσιογράφων οι οποίοι παρεμποδίστηκαν να παρευρεθούν σε συνεντεύξεις Τύπου, να λάβουν πληροφορίες από υγειονομικές αρχές ή να τεκμηριώσουν τις εργασίες των υπαλλήλων επιβολής του νόμου.
Συνεχίζοντας η Επίτροπος, υπογραμμίζει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό οι δημοσιογράφοι να μπορούν να εργάζονται υπό ασφαλείς συνθήκες, χωρίς να φοβούνται ή να παρενοχλούνται στο έργο τους, όπως υπογραμμίζεται στη σύσταση (2016) 4 της Επιτροπής Υπουργών για την προστασία της δημοσιογραφίας και της ασφάλειας των δημοσιογράφων και άλλων μέσα ενημέρωσης.
Ωστόσο, σημειώνει, στην Τουρκία, αρκετοί δημοσιογράφοι κρατήθηκαν σε αντίποινα για την αναφορά τους στο COVID-19, ενώ στη Σλοβενία ένας δημοσιογράφος που υπέβαλε αίτηση πληροφοριών σχετικά με τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την πανδημία έγινε στόχος μιας εκστρατείας επιθέσεων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, του πολιτικού κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού.
Καταλήγοντας η Επίτροπος αναγνωρίζει ότι, χωρίς αμφιβολία, οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς προκλήσεις κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για τον περιορισμό του Τύπου και, ως εκ τούτου, να περιορίσει την πρόσβαση των πολιτών σε πληροφορίες.
Η Επίτροπος προτρέπει όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να διατηρήσουν την ελευθερία του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης και να διασφαλίσουν ότι τα μέτρα για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης είναι απαραίτητα αναλογικά και υπόκεινται σε τακτική εποπτεία, μεταξύ άλλων από το Κοινοβούλιο και τα εθνικά θεσμικά όργανα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα μέτρα για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης δεν πρέπει ποτέ να εμποδίζουν τους δημοσιογράφους και τους φορείς των μέσων ενημέρωσης από το να εκτελούν το έργο τους ή να οδηγούν σε αδικαιολόγητο αποκλεισμό περιεχομένου στο διαδίκτυο. Οι χώρες που εισήγαγαν περιορισμούς που δεν πληρούν αυτές τις προδιαγραφές πρέπει να τους καταργήσουν επειγόντως .
