Ο Γεγκόρ Γκαϊντάρ, οικονομολόγος, πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομίας της Ρωσίας κατά την προεδρία του Μπορίς Γέλτσιν, πατέρας της «θεωρίας του σοκ», πέθανε σήμερα σε ηλικία 53 ετών.
Όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του, Βαλερί Νατάροφ, «Απεβίωσε στις 3:00 το πρωί από θρόμβωση, ενώ εργαζόταν. Έγραφε ένα βιβλίο».
Ο Γεγκόρ Γκαϊντάρ γεννήθηκε στη Μόσχα στις 19 Μαρτίου 1956. Σπούδασε οικονομικά στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Μόσχας και αμέσως μετά την αποφοίτησή του, το 1978, εργάστηκε στην εφημερίδα ΠΡΑΒΔΑ και στο θεωρητικό περιοδικό του ΚΚΣΕ, ΚΟΜΟΥΝΙΣΤ.
Το 1991 συνέβαλε στην ίδρυση του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής, το οποίο είναι συνδεδεμένο με την Ακαδημία Βιομηχανίας της ΕΣΣΔ και αργότερα έγινε διευθυντής του. Το 1992 αναλαμβάνει πρώτος αναπληρωτής πρωθυπουργός στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Γέλτσιν, οπότε και εγκαινιάζει τη νέα οικονομική μεταρρυθμιστική πολιτική.
Τον Ιούνιο του 1992, με πρωτοβουλία του Γέλτσιν, που έχει εκλεγεί πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αναλαμβάνει χρέη πρωθυπουργού και εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις της «θεραπείας-σοκ». Στις 14 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου παραιτείται από όλα του τα αξιώματα, μετά την άρνηση του Κογκρέσου των Αντιπροσώπων του Λαού να αποδεχθεί τον επίσημο διορισμό του στο αξίωμα του πρωθυπουργού, επιλέγοντας αντ’ αυτού τον Βίκτορ Τσερνομίρντιν.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 17 Δεκεμβρίου του 1992, διορίζεται σύμβουλος του προέδρου Γέλτσιν για την οικονομική πολιτική και στις 11/2/1993 διορίζεται επικεφαλής Συμβουλίου, με αρμοδιότητα να συμβουλεύει τον πρόεδρο Γέλτσιν σε εθνικά πολιτικο – οικονομικά ζητήματα.
Είναι ο πρωτεργάτης του πρώτου κύματος των ιδιωτικοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν στη Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Η απόφασή του για την κατάργηση του μηχανισμού ελέγχου των τιμών υπήρξε εξαιρετικά αντιδημοφιλής.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1993, ο Γέλτσιν τον επαναφέρει ως πρώτο αναπληρωτή πρωθυπουργό και υπουργό Οικονομίας και τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου προεδρεύει της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας με την ονομασία «Επιλογή για τη Ρωσία», που υποστηρίζει επισήμως τον πρόεδρο Γέλτσιν στην προεκλογική εκστρατεία.
Στις κοινοβουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στις 12 Δεκεμβρίου 1993, η «Επιλογή για τη Ρωσία» αναδεικνύεται σε πρώτη δύναμη στην Κάτω Βουλή με 76 έδρες και ο ίδιος εκλέγεται βουλευτής.
Στις 16 Ιανουαρίου 1994, υποβάλλει την παραίτησή του από πρώτος αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομίας, μετά τη διαφωνία του με το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του Γέλτσιν.
Στις 13 Μαΐου 1994 εκλέγεται πρόεδρος του κόμματος «Δημοκρατική Επιλογή για τη Ρωσία», το οποίο στις εκλογές της 17/12/1995 εξασφαλίζει εννέα έδρες στη νέα Βουλή, αλλά ο ίδιος δεν επανεκλέγεται βουλευτής.
Στις 24 Νοεμβρίου 2006, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στην Ιρλανδία, ασθενεί αιφνιδίως και, σύμφωνα με τους γιατρούς του, «δηλητηριάστηκε» με μη «φυσιολογικό τρόπο» (30/11).
Στις 5 Δεκεμβρίου 2006, το ίδρυμα Γκαϊντάρ εκδίδει ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία οι γιατροί του εντόπισαν «συμπτώματα που δεν αντιστοιχούν σε καμία γνωστή ασθένεια», αλλά δεν μπορούν να καταλήξουν με απόλυτη βεβαιότητα «στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για δηλητηρίαση εξαιτίας κάποιας τοξικής ουσίας».
