Σε ηλικία 71 ετών πέθανε σε κλινική της Ρώμης η εμβληματική Ιταλίδα ηθοποιός Μαριάντζελα Μελάτο.
Η Μελάτο υπήρξε μία από τις πιο σεξουαλικές φιγούρες του ιταλικού κινηματογράφου στα ’70s. Το όνομά της συνδέθηκε με εκείνο της σκηνοθέτιδος Λίνα Βερτμίλερ σε ηθογραφίες με πολιτική χροιά, όπως οι «Μίμης ο σιδεράς», «Μια ιστορία έρωτα και αναρχίας» και «Η κυρία και ο ναύτης» (σε όλες συμπρωταγωνιστής της ήταν ο Τζιανκάρλο Τζιανίνι). Εξάλλου, ήταν δεδηλωμένα η αγαπημένη της ηθοποιός.
Γεννημένη στο Μιλάνο στις 18 Σεπτεμβρίου του 1941 από μητέρα Μιλανέζα και πατέρα με γερμανικές ρίζες, η Μελάτο άρχισε να εμφανίζεται επαγγελματικά στο θέατρο στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Η φήμη της άρχισε να μεγαλώνει μετά τη συνεργασία της με μεγάλες μορφές, όπως ο Λούκα Ρονκόνι, ο νομπελίστας Ντάριο Φο και ο θρυλικός Λουκίνο Βισκόντι.
Ταινία-σταθμό στην πορεία της αποτέλεσε και το πολιτικό δράμα του Έλιο Πέτρι «Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο», που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών το 1972. Αυτή η ταινία χάρισε στη Μελάτο το πρώτο από τα πέντε βραβεία «David Donatello» που είχε κερδίσει για ρόλους της στη μεγάλη οθόνη.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, οπότε είχε ήδη ξεπεράσει τις 30 ταινίες στην Ευρώπη, η Μελάτο αποπειράθηκε να ακολουθήσει καριέρα στο Hollywood, χωρίς όμως την αναμενόμενη επιτυχία. Η εισπρακτική αποτυχία των ταινιών «Flash Gordon» και «Μέσα από το τζιν μου δεν φοράω τίποτε» διέκοψε άδοξα την καριέρα της στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και έτσι η Μελάτο επέστρεψε στην Ευρώπη, όπου συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες.
Τελευταίος ρόλος της η «Φιλουμένα Μαρτουράνο» σε μια παραγωγή της ιταλικής τηλεόρασης που παρουσιάστηκε το 2010.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
