Του Francesco De Palo από τη Ρώμη
Twitter@FDePalo
Ένα όραμα, ένα έργο, πολλές δουλειές που δόθηκαν, πολλά σπίτια χτίστηκαν. Ποια είναι η κληρονομιά του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι; Όχι μόνο περιουσιακά στοιχεία, εταιρείες, επιχειρήσεις ή ομάδες. Αλλά δύο στοιχεία πάνω από όλα: το έργο που δόθηκε και η πολιτική που ασκείται.
Δεκαοκτώ χιλιάδες είναι ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων που ασχολούνται με τις διάφορες εταιρείες του. Ήταν το 1975 όταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι γέννησε τον κολοσσό της Finivest. Πρόσφατα έγινε εταιρεία χαρτοφυλακίου που διαχειρίζεται τεράστιο αριθμό εργαζομένων και άλλων εταιρειών. Ο πρώην όμιλος Mediaset, που τώρα μετονομάστηκε σε MFE – MediaForEurope, ασχολείται επίσης με ξένες τηλεπικοινωνίες, όπως η διαχείριση της Mediaset Espana.
Μεταξύ Ιταλίας και Ισπανίας και άλλων εταιρειών που ανήκουν στον όμιλο όπως η «Taoude» ή η «Medusa Film», ο συνολικός αριθμός των σημερινών εργαζομένων είναι 4.990 άτομα.
Σε αυτό πρέπει να προστεθούν εκείνα του εκδοτικού οίκου Mondadori, που αποκτήθηκε το 1991 και που σήμερα απασχολεί 1.845 εργαζόμενους. Η Banca Mediolanum είναι επίσης γνωστή, επίσης μέλος του Ομίλου Fininvest και ιδρύθηκε το 1997 και έχει σήμερα 2.680 υπαλλήλους. Και τέλος η Monza Calcio.
Δεύτερον, η πολιτική κατάσταση: από τότε που ανέβηκε στο πεδίο το 1994, έδωσε φωνή στο μετριοπαθές, φιλελεύθερο, συντηρητικό και δεξιό εκλογικό σώμα που ψήφιζε στο παρελθόν τους Χριστιανοδημοκράτες ή τους σοσιαλιστές του Μπετίνο Κράξι. Με τον Μπερλουσκόνι, η Ιταλία έδωσε στον εαυτό της έναν δομημένο κεντροδεξιό συνασπισμό, χάρη στη Forza Italia που είναι στο ΕΛΚ, την Εθνική Συμμαχία του Τζιανφράνκο Φίνι και την Λέγκα του Ουμπέρτο Μπόσι. Έχει επίσης δημιουργήσει διπολισμό στην Ιταλία, όπως συμβαίνει σε άλλες ώριμες δημοκρατίες, ένα μοτίβο που με τα χρόνια πέρασε σε κρίση όταν γεννήθηκε το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Γκρίλο, αλλά επανήλθε στην επικαιρότητα μετά τη συντριπτική νίκη της Τζόρτζια Μελόνι.
«Η Ιταλία είναι η χώρα που αγαπώ», είπε σε ένα διάσημο τηλεοπτικό μήνυμα το 1994 . «Εδώ έχω τις ρίζες μου, τις ελπίδες μου, τους ορίζοντές μου. Εδώ έμαθα τη δουλειά μου ως επιχειρηματίας από τον πατέρα μου και από τη ζωή. Εδώ έμαθα το πάθος για ελευθερία. Επέλεξα να πάρω το γήπεδο και να ασχοληθώ με τις δημόσιες υποθέσεις γιατί δεν θέλω να ζω σε μια ανελεύθερη χώρα, που κυβερνάται από ανώριμες δυνάμεις και από άνδρες που συνδέονται στενά με ένα πολιτικά και οικονομικά χρεοκοπημένο παρελθόν». Μετά από λίγους μήνες κέρδισε τις εκλογές.
Και ακόμα μια φράση του: «Πολεμώ τον κομμουνισμό όπως ο Τσόρτσιλ πολέμησε τον ναζισμό».
