Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζουζέπε Κόντε συναντήθηκε την Κυριακή με κορυφαία στελέχη των δύο αντιπάλων κυβερνήσεων της Λιβύης, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης επίσκεψης που έκανε στη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο χώρα της βόρειας Αφρικής, πρώην ιταλική αποικία.
Ο επικεφαλής της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ, υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ), ο Φάγεζ αλ Σάρατζ, συναντήθηκε με τον Κόντε στην Τρίπολη, όπου οι δύο πρωθυπουργοί συζήτησαν για «τις τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη», ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου της διεθνώς αναγνωρισμένης λιβυκής κυβέρνησης.
Ο Σάρατζ ενημέρωσε τον Κόντε για τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται στα πεδία της ασφάλειας και της οικονομίας, κατά την ανακοίνωση της ΚΕΕ. Από την πλευρά του, ο Κόντε διατράνωσε την υποστήριξη της Ρώμης προς την ΚΕΕ, τη διαδικασία εθνικής συμφιλίωσης και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της Τρίπολης.
Ο Κόντε μετέβη κατόπιν στην ανατολική Λιβύη, όπου συναντήθηκε με τον Χαλίφα Χάφταρ, ο αυτοανακηρυγμένος Λιβυκός Εθνικός Στρατός (ΛΕΣ) του οποίου ελέγχει την περιοχή και υποστηρίζει την – ανταγωνιστική προς την ΚΕΕ – εναλλακτική κυβέρνηση και το κοινοβούλιό της. Ο Κόντε επανέλαβε ότι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη είναι μια πολιτική συμφωνία.
Τον Νοέμβριο η Ιταλία, η οποία έχει κάνει σημαντικές επενδύσεις στον τομέα του πετρελαίου και του αερίου στη Λιβύη, ενώ επιδιώκει να τερματιστούν οι αναχωρήσεις μεταναστών από τις λιβυκές ακτές με πλεούμενα προς την Ευρώπη, φιλοξένησε μια διήμερη σύνοδο στο Παλέρμο της Σικελίας στο πλαίσιο μιας προσπάθειας συμφιλίωσης των ανταγωνιστικών κυβερνήσεων της Λιβύης.
Ο Χάφταρ πήγε στο Παλέρμο, αλλά μποϊκοτάρισε τις εργασίες της συνόδου.
Η επίσκεψη του Κόντε στη Λιβύη ήταν η πρώτη που έκανε Ιταλός πρωθυπουργός στη χώρα έπειτα από αρκετά χρόνια, παρά το γεγονός πως η διμερής συνεργασία έχει ενταθεί εξαιτίας της κρίσης των μεταναστών και των προσφύγων.
Στη Λιβύη, χώρα με πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου, επικρατεί χαοτική κατάσταση μετά την ανατροπή του Μ. Καντάφι με την υποστήριξη του NATO το 2011.
Η χώρα έχει έκτοτε δύο αντίπαλες κυβερνήσεις, μία στην Τρίπολη και μία στο Τομπρούκ, ενώ μια μυριάδα παραστρατιωτικών οργανώσεων διεκδικεί εξουσία και τη νομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σε διάφορες περιοχές.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
