Στην επιρροή που ασκεί ο Όμηρος στους σύγχρονους συγγραφείς, αναφέρεται η εφημερίδα «The Australian», με δισέλιδο άρθρο της.
Με αφορμή την κριτική στο βιβλίο της Αμερικανίδας συγγραφέως, Καρολάϊν Αλεξάντερ, ο Αυστραλός δημοσιογράφος και κριτικός, Λουκ Σλάτερ, κάνει μια αναδρομή στη σαγήνη, που έχουν κατά καιρούς ασκήσει στη Δύση, τα ομηρικά έπη και αναφέρεται στα επιστημονικά ερωτήματα που απασχολούν τους ειδικούς σχετικά με την προέλευσή τους και το πρόσωπο του Ομήρου, καθώς και την ιστορικότητά τους και την χωροχρονική προβολή τους.
Ο Σλάτερ ξεκινά με τη σημασία που αποδίδει η δυτική λογοτεχνική παράδοση στην Ιλιάδα και στη σειρά ερωτημάτων που προκύπτουν αναφορικά με την προσωπικότητα του Έλληνα ποιητή, την ιστορικότητα των διηγήσεών του και την χωροθέτηση του ποιητικού Ιλίου.
Παρατίθενται οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο και την εποχή του, που σηματοδοτεί την αφύπνιση από τη «μεσαιωνικού» τύπου εποχή του χαλκού.
«Το ποίημα» κατά τον Σλάτερ «αποτελεί ρηματική αρχαιολογία, με αναφορές στον Μεσαίωνα της εποχής του Χαλκού, σε διάφορους επικούς μύθους ακόμη και στο σουμερικό Έπος του Γκιλγκαμές».
Ο Σλάτερ μιλά, επίσης, για τη σημασία της Ιλιάδας στον αρχαίο κόσμο και την επίδρασή της στον αθηναϊκό πολιτισμό, τον Μέγα Αλέξανδρο ως τους σημερινούς συγγραφείς (αναφέρεται ο Αυστραλός Ντέιβιντ Μάλουφ, του οποίου το τελευταίο μυθιστόρημα, «Ransom», διαδραματίζεται κατά τον Τρωικό πόλεμο με πρωταγωνιστές τους ομηρικούς ήρωες). Παραθέτει, εξάλλου, σειρά βιβλιογραφίας για τον Όμηρο και τα έπη του, καθώς και βιβλία, τα οποία στηρίχθηκαν στην ομηρική παράδοση.
Τέλος, ασχολείται με την ταυτοποίηση της ομηρικής Τροίας, που κατά τον Σλήμαν και άλλους αρχαιολόγους ταυτίζεται με το σημερινό Ισαρλίκ στην Τουρκία.
Καταλήγοντας, ο Σλάτερ τονίζει την ποιητικότητα και το μυθικό στοιχείο των στίχων του Ομήρου και την πιθανή πρόθεσή του να περιγράψει ελεγειακά τον πόλεμο, με όλο το μεγαλείο και τη φρίκη που τον διακρίνει, καθώς και την τεράστια πολιτισμική, ηθική και πνευματική απόσταση των ομηρικών χρόνων από τη σημερινή εποχή. Κατά τον Σλάτερ, «αν η ομηρική Τροία πράγματι υπάρχει, υπάρχει στη φαντασία ως ο τόπος των βαθύτερων ονειροπολήσεών μας».
