Με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ με αμφίεση Ρώσου μοναχού και με τον τίτλο «Ο Ντεπαρντιέ μεταξύ Πούτιν και Ρασπούτιν», παίζει με τις λέξεις αλλά και καταδεικνύει τη «δολιότητα».
Ο νέος «Τσάρος πασών των Ρωσιών» απονέμει στον Ντεπαρντιέ τη ρωσική ιθαγένεια, νομιμοποιώντας τον φοροδιαφεύγοντα Γάλλο ηθοποιό.
Η Μπριζίτ Μπαρντό, γηράσκουσα αλλά ποτέ διδασκόμενη, φθονεί την αποκατάσταση του Ζεράρ και ζητά επίσης τη ρωσική υπηκοότητα προκειμένου να φοροδιαφύγει.
Ο Ρασπούτιν, που παραπέμπει σε πρακτοριλίκι και εν προκειμένω στο ένδοξο παρελθόν του Βλαδίμηρου Πούτιν ως στελέχους της KGB, συμπληρώνει το καρέ της αμαρτίας.
Με λίγα λόγια, η γαλλική εφημερίδα μ’ ένα σμπάρο αποδομεί τους πρωταγωνιστές και βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Το ζηλέψαμε!
