Οι ειδικοί της NASA σκέφτονταν εδώ και καιρό πώς θα μπορέσουν να προσεδαφίσουν στον Άρη τα βαρύτερα διαστημικά σκάφη. Τελικά λύση στο πρόβλημα τους βρέθηκε με τη βοήθεια ενός ιπτάμενου δίσκου που… φουσκώνει κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα.
Η πρώτη δοκιμή του LDSD, του «υπερηχητικού επιβραδυντή χαμηλής πυκνότητας», πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου έξω από τη Χαβάη.
Ένα από τα βασικά προβλήματα των αποστολών που προσεδαφίζονται στον Άρη είναι ότι το σκάφος πρέπει να επιβραδύνει απότομα στην ατμόσφαιρα και να ακουμπήσει μαλακά στην επιφάνεια.
Μέχρι σήμερα η επιβράδυνση βασιζόταν σε αλεξίπτωτα που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του 1970 και λειτούργησαν για πρώτη φορά στα δίδυμα σκάφη Viking. Αυτός ο τρόπος προσεδάφισης ήταν αρκετός για φορτία με βάρος μέχρι 1,5 τόνο, όπως συνέβη και με το ρομπότ Curiosity, που έφτασε στον κόκκινο πλανήτη το 2012.
Για την αύξηση του βάρους μέχρι τους 3 τόνους η NASA ανέπτυξε το LDSD, ένα σκάφος δοκιμών που ενσωματώνει δύο νέες τεχνολογίες: ένα γιγάντιο μπαλόνι σε σχήμα ντόνατ, που φουσκώνει απότομα σε μεγάλο ύψος για να αυξήσει την επιφάνεια και την αεροδυναμική αντίσταση του σκάφους, και ένα αλεξίπτωτο που μπορεί να αναπτυχθεί όσο το σκάφος κινείται ακόμα με υπερηχητικές ταχύτητες.
Η δοκιμή ξεκίνησε από μια βάση του αμερικανικού ναυτικού στο Καουάι της Χαβάης. Το LDSD, ένας δίσκος διαμέτρου 6 μέτρων, μεταφέρθηκε σε ύψος 120.000 ποδών (36,5 χιλιόμετρα) κρεμασμένο από ένα αερόστατο ηλίου αρκετά μεγάλο για να τυλίξει ολόκληρο ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Έπειτα από αρκετή ώρα, το LDSD απελευθερώθηκε και αφέθηκε να πέσει ελεύθερα για ενάμισι δευτερόλεπτο.
Τέσσερις μικροί πυραυλοκινητήρες πυροδοτήθηκαν για να αναγκάσουν τον δίσκο να περιστραφεί και να σταθεροποιηθεί γυροσκοπικά. Μισό δευτερόλεπτο αργότερα, ο κύριος πυραυλοκινητήρας πυροδοτήθηκε για να μεταφέρει το όχημα στο όριο της στρατόσφαιρας, σε ύψος 54 χιλιομέτρων, εκεί όπου η πυκνότητα του αέρα είναι συγκρίσιμη με την πυκνότητα της αρειανής ατμόσφαιρας σε μικρότερα υψόμετρα.
Η ταχύτητα που είχε ο δίσκος κατά τη διάρκεια της ελεύθερης πτώσης έφτασε τα 3,8 Mach, οπότε και ενεργοποιήθηκε το πρώτο από τα δύο συστήματα επιβράδυνσης, το μπαλόνι σε σχήμα ντόνατ. Με το μέγεθός του να έχει αυξηθεί δραστικά, ο δίσκος επιβραδύνθηκε γρήγορα στα 2,5 Mach.
Σε αυτή τη φάση ενεργοποιήθηκε και το δεύτερο σύστημα, το μεγαλύτερο υπερηχητικό αλεξίπτωτο που έχει δοκιμαστεί ποτέ, διαμέτρου 33,5 μέτρων.
Περίπου 45 λεπτά αργότερα, ο δίσκος έπεσε ελεγχόμενα στον Ειρηνικό Ωκεανό και ανακτήθηκε από πλοία. H NASA προγραμματίζει μια ακόμα δοκιμή το 2015, με την προοπτική να την αξιοποιήσει σε αποστολές στον Άρη από το 2020.
Δείτε όλη τη δοκιμαστική πτήση του LDSD
Φωτογραφίες και βίντεο από την εξέλιξη του LDSD
