Ο Εμανουέλ Μακρόν επικράτησε, αν και κάθε άλλο παρά θριαμβευτικά, στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας πριν από δύο μήνες, ωστόσο τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών ήρθαν να του υπενθυμίσουν ότι σε μεγάλο βαθμό οι ψηφοφόροι της χώρας του εξακολουθούν να τον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία και σίγουρα δεν είναι πρόθυμοι να του δώσουν λευκή επιταγή.
Το κόμμα του Μακρόν όχι μόνο δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, όπως φαινόταν ότι θα κατάφερνε έστω και οριακά βάσει των δημοσκοπήσεων, αλλά με τις 245 έδρες του βρέθηκε 44 έδρες μακριά από τις 289 που απαιτούνται. Αυτές οι απώλειες μεταφράστηκαν σε μεγάλα κέρδη για τους δύο βασικότερους ανταγωνιστές του στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου. Ο συνασπισμός της αριστεράς NUPES υπό τον Ζαν – Λικ Μελανσόν κέρδισε 131 έδρες, ενώ ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν, η παρουσία του οποίου στην Εθνοσυνέλευση ήταν περιθωριακή όλα τα προηγούμενα χρόνια με μονοψήφιο αριθμό εδρών, εκτινάχθηκε στις 89 έδρες και εδραιώθηκε ως τρίτη δύναμη. Όσο για το παραδοσιακό κόμμα των Ρεπουμπλικανών, περιορίστηκε στις 61 έδρες.
Με το εκλογικό αποτέλεσμα να οδηγεί την γαλλική πολιτική σε αχαρτογράφητα νερά, όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου, πλην ίσως αυτού της Λεπέν, καλούνται να απαντήσουν σε δύσκολα ερωτήματα.
Ο Εμανουέλ Μακρόν θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιο από τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα για να καταφέρει να κερδίσει την πλειοψηφία. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο στη Γαλλία, καθώς υπάρχουν τα προηγούμενα της αναγκαστικής συγκατοίκησης του Φρανσουά Μιτεράν με τον Ζακ Σιράκ (1986-1988), του Μιτεράν, και πάλι, με τον Εντουάρντ Μπαλαντίρ (1993 – 1995) και του Σιράκ με τον Λιονέλ Ζοσπέν (1997 – 2002) με τον εκλογικά μικρότερο εταίρο να παίρνει τη θέση του πρωθυπουργού. Που θα απευθυνθεί, λοιπόν, ο Μακρόν και ποιες θα είναι οι πολιτικές υποχωρήσεις που θα πρέπει να κάνει; Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα επιδιώξει να συνεργαστεί με ένα από τα κόμματα που σχημάτισαν τον συνασπισμό του Μελανσόν, πιθανώς τους σοσιαλιστές. Άλλες επιλογές δεν υπάρχουν προς το παρόν, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν δηλώσει ότι δεν προτίθενται αυτή τη στιγμή να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση. Ίσως ο Μακρόν επέλεγε τη λύση της αναζήτησης συμμαχιών κατά περίπτωση, αντί αυτή του ενός σταθερού εταίρου, αλλά αυτό δεν θα του εξασφάλιζε το παραμικρό περιθώριο πολιτικής ηρεμίας και θα τον έκανε ακόμη πιο ευάλωτο.
Εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα για το NUPES και τον ηγέτη του. Ο συνασπισμός της αριστεράς αποτελείται από το κόμμα του Μελανσόν, την Ανυπότακτη Γαλλία, το Κομμουνιστικό Κόμμα, τους Πράσινους και τους σοσιαλιστές. Παρά την εξαιρετική εκλογική επίδοση του, το ερώτημα που ήδη έχει αρχίσει να διατυπώνεται είναι αν ο συνασπισμός θα καταφέρει να παραμείνει ενωμένος ή θα διασπαστεί, είτε επειδή κάποιο από τα κόμματα θα συνεργαστεί με τον Μακρόν είτε για άλλους πολιτικούς λόγους. Για τους αναλυτές, πάντως, η κίνηση του Μελανσόν να υποβάλλει στις αρχές Ιουλίου πρόταση μομφής σε βάρος της κυβέρνησης της Ελιζαμπέτ Μπορν αποτελεί μια κίνηση διατήρησης της ενότητας του NUPES σε αυτό το δύσκολο πρώτο χρονικό διάστημα.
Αυτή που προς το παρόν δεν φαίνεται να εμπλέκεται σε σενάρια και να έχει τέτοιους πονοκεφάλους, είναι η Μαρίν Λεπέν. Με τις 89 έδρες της θα έχει μια πολύ ισχυρή φωνή στην Εθνοσυνέλευση, δεν θα εμπλακεί σε κυβερνητικά σενάρια, καθώς ο Μακρόν δεν ια επιδιώξει συνεργασία μαζί της, και θα μπορεί να διεκδικεί την προεδρία επιτροπών.
Με αυτά τα δεδομένα, το επόμενο διάστημα αναμένεται εξαιρετικά δύσκολο και δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν την σημερινή Εθνοσυνέλευση να διαλύεται εντός ενός έτους και να προκηρύσσεται νέα προσφυγή στις κάλπες.
