Οι γυναίκες και τα κορίτσια που έχουν απαχθεί από την οργάνωση Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία χρησιμοποιούνται «στην πρώτη γραμμή» κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, καταγγέλλει η οργάνωση Human Rights Watch (Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) σε νέα έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα.
Η HRW βασίζεται σε μαρτυρίες δεκάδων πρώην ομήρων και κάνει λόγο για σωματικά και ψυχολογικά τραύματα από τα οποία υποφέρουν όσοι απελευθερώθηκαν από την ισλαμιστική οργάνωση.
Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει με την απαγωγή 30 κοριτσιών και αγοριών το Σαββατοκύριακο στην πολιτεία του Μπόρνο, επίκεντρο της δράσης της Μπόκο Χαράμ στη βορειοανατολική Νιγηρία, σε μία επίθεση κατά την οποία σκοτώθηκαν 17 άνθρωποι. Την περασμένη εβδομάδα, ακόμη 60 κορίτσια και νεαρές γυναίκες απήχθησαν στη Γουάγκα και στην Γκουάρτα, δύο πόλεις της πολιτείας του Μπόρνο.
Οι νέες αυτές ομαδικές απαγωγές θέτουν υπό αμφισβήτηση τη συμφωνία εκεχειρίας στην οποία οι νιγηριανές Αρχές ανακοίνωσαν ότι προχώρησαν με την Μπόκο Χαράμ στα μέσα του Οκτωβρίου και η οποία προβλέπει την απελευθέρωση των 219 μαθητριών που απήχθησαν από το χωριό Σιμπόκ τον Απρίλιο και εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια των ένοπλων ισλαμιστών.
Στην έκθεσή της η Human Rights Watch αναφέρει μαρτυρία μίας 19χρονης, η οποία κρατήθηκε όμηρος επί τρεις μήνες τον περασμένο χρόνο και υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στις επιθέσεις της Μπόκο Χαράμ, ενώ πιέσθηκε να κόψει με μαχαίρι τον λαιμό ενός αιχμάλωτου της οργάνωσης.
«Έτρεμα, ήμουν κατατρομοκρατημένη, δεν μπόρεσα να το κάνω και τότε η γυναίκα του αρχηγού του στρατοπέδου πήρε το μαχαίρι και τον σκότωσε» αναφέρει.
Έπειτα από τη σειρά επιθέσεων αυτοκτονίας που πραγματοποιήθηκαν από γυναίκες για λογαριασμό της Μπόκο Χαράμ τους τελευταίους μήνες, ορισμένοι αναρωτήθηκαν μήπως αυτές προέρχονταν από τις ομήρους που κρατεί η οργάνωση. Ωστόσο, δεν υπάρχει στοιχείο που να αποδεικνύει, προς το παρόν, ότι αυτές οι καμικάζι-μάρτυρες δεν είναι εθελόντριες της Μπόκο Χαράμ.
Τον Ιούλιο ένα 10χρονο κορίτσι συνελήφθη επίσης στην πολιτεία της Κατσίνα με μία ζώνη με εκρηκτικά στη μέση.
Στην έκθεση της οργάνωσης υπάρχουν μαρτυρίες 30 γυναικών και κοριτσιών που υπήρξαν όμηροι της Μπόκο Χαράμ, ανάμεσά τους και 12 από τις 57 μαθήτριες λυκείου του Σιμπόκ. Οι πρώην όμηροι δήλωσαν ότι κρατήθηκαν σε οκτώ διαφορετικούς καταυλισμούς, στα δάση της Σαμπίσα, την πολιτεία του Μπόρνο, και στα βουνά στης Γκουόζα, στα σύνορα με το Καμερούν.
Σύμφωνα με την HRW, περισσότερες από 500 γυναίκες έχουν απαχθεί από την Μπόκο Χαράμ, από την έναρξη της δράσης της, το 2009, μια εκτίμηση που θεωρείται μετριοπαθής σε σχέση με άλλα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί.
Ορισμένες από τις ομήρους διηγούνται ότι εξαναγκάζονταν να κάνουν τις οικιακές δουλειές για κάποιες γυναίκες που είχαν προνομιακή μεταχείριση λόγω της ομορφιάς τους, ενώ άλλες κάνουν λόγο για βιασμούς και κακοποίηση.
Χ.Λ.
