Στο Ρέχνιτς τη επαρχίας Όμπερβαρτ στο αυστριακό ομόσπονδο κρατίδιο Μπούργκενλαντ πρόκειται να αρχίσουν τον Απρίλιο εκ νέου έρευνες για τον εντοπισμό των τάφων 180 Ούγγρο-Εβραίων που βρίσκονταν σε ναζιστικό στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων και δολοφονήθηκαν από τους ναζιστές τον Μάρτιο του 1945 — την Κυριακή των Βαΐων — λίγο πριν την κατάρρευση του γερμανοναζιστικού Τρίτου Ράιχ και τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από τον Βάλτερ Ράις, εκπρόσωπο της Οργάνωσης Πρωτοβουλίας Μνήμης και Προσφυγικού Ιδρύματος, οι νέες ανασκαφές στην περιοχή θα ξεκινήσουν στις αρχές Απριλίου, ενώ αυτή την εποχή αναλύονται δείγματα των ανασκαφών του περασμένου Σεπτεμβρίου, όταν είχαν ανακαλυφθεί σκελετός φερόμενου πεσόντα Γερμανού στρατιώτη και φυσίγγια.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “οι έρευνες θα γίνουν πιο προσεκτικά, αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε πάρα πολλά”, ο σκελετός που βρέθηκε σε μια πρώην αντιαρματική τάφρο πιστεύεται ότι είναι ενός στρατιώτη του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ δεν είναι ακόμη γνωστή η έκταση στην οποία θα πραγματοποιηθούν οι νέες ανασκαφές,” και επιπλέον, πρέπει να παρακολουθείται ο καιρός, επειδή έχει αντίκτυπο στο προς εξέταση έδαφος”.
Για την αναζήτηση των τάφων των 180 δολοφονηθέντων Εβραίων από την Ουγγαρία που ήταν σκλάβοι καταναγκαστικών έργων των ναζιστών στο Ρέχνιτς — η οποία γίνεται ήδη εδώ και πάνω από 50 χρόνια, από το 1969 — έχει χρησιμοποιηθεί μια ευρεία ποικιλία μεθόδων, χωρίς να έχει εντοπιστεί μέχρι τώρα κάποιος τάφος.
Η έρευνα, η οποία πραγματοποιείται από το Τμήμα Αρχαιολογίας του Αυστριακού Ομοσπονδιακού Γραφείου Μνημείων και την Ομάδα Εργασίας Ιστορίας και Αρχαιολογίας, χρηματοδοτείται από το ομόσπονδο κρατίδιο Μπούργκενλαντ, με την περιοχή της έρευνας να εκτείνεται σε περίπου 300.000 τετραγωνικά μέτρα, που αντιστοιχεί σε περίπου 120 γήπεδα ποδοσφαίρου, όπως αναφέρεται σχετικά.
Πέρυσι, η έρευνα είχε επικεντρωθεί κυρίως σε σημεία μίας τριγωνικής γραμμής, στα οποία είχαν γίνει επιχωματώσεις εκτάσεων μεταξύ Φεβρουαρίου και Αυγούστου 1945, συγκρίνοντας αεροφωτογραφίες της εποχής που είχαν ληφθεί από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εκείνο το διάστημα.
“Μια πολύ σημαντική διάκριση μεταξύ των εκτάσεων είναι η ακόλουθη: Ποιες από αυτές λειτουργούσαν τον Φεβρουάριο του 1945, δηλαδή, ήταν ακόμα ανοιχτές; Τα χαρακώματα υπήρχαν. Και ποιες είχαν επιχωματωθεί αρκετά πριν από τον Αύγουστο του 1945; Αυτές παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον επειδή τα θύματα της σφαγής ενδέχεται να έχουν ταφεί σε αυτές”, επισημαίνει ο γνωστός αρχαιολόγος Νικολάους Φραντς.
Ωστόσο, η αναζήτηση μοιάζει με την παροιμιώδη αναζήτηση “βελόνας σε άχυρα”, αναφέρει ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι “δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως πρόκειται για μια έκταση ουσιαστικά 300.000 τετραγωνικών μέτρων, όπου οποιοδήποτε αρχαιολογικό αντικείμενο πάνω από ένα ορισμένο μέγεθος μπορεί να θεωρηθεί ότι χρησίμευσε ως χώρος ταφής για τα θύματα της σφαγής”.
