Ναι σε Γιούνκερ και περισσότερη ευελιξία

Σε μια διαδικαστική υπόθεση εξελίσσεται η επιλογή του πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Προφανές είναι πλέον ότι πρόκειται για ειλημμένη απόφαση…

Έτσι, παρά τη σθεναρή αντίσταση της Μεγάλης Βρετανίας, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αναμένεται να διαδεχθεί τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Κομισιόν.

Χαμένος από το πολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε γύρω από την επιλογή Γιούνκερ, βγήκε ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, που προσπάθησε να αποτρέψει την επιλογή αυτή.

Τον Κάμερον ενοχλούσε –όπως επανειλημμένα είχε δηλώσει- η προτίμηση που δείχνει ο Γιούνκερ στη στενότερη πολιτική ένωση των χωρών της ΕΕ, κάτι που ενοχλεί τους ευρωσκεπτικιστές που θέλουν ευρύτερες μεταρρυθμίσεις στην Ένωση.

Ο Γιούνκερ, είναι επικεφαλής της πτέρυγας των κεντροδεξιών (ΕΕΡ) στο Ευρωκοινοβούλιο, που αναδείχθηκαν νικητές στις πρόσφατες εκλογές.

Όπως δήλωσε ο διάδοχός του στην πρωθυπουργία του Λουξεμβούργου Χ. Μπέτελ μετά το πέρας της χθεσινής πρώτης ημέρας της Συνόδου Κορυφής: «Είμαι πεπεισμένος ότι οι συνάδελφοί μου θα ψηφίσουν με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ».

Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, κύριος πολέμιος της υποψηφιότητας Γιούνκερ, επέρριψε στους ομολόγους του ότι «κάνουν λάθος» όσον αφορά το ζήτημα της διαδοχής Μπαρόζο. Μιλώντας στο BBC ο Κάμερον προανήγγειλε για σήμερα Παρασκευή τη διεξαγωγή ψηφοφορίας για την εκλογή του Λουξεμβούργιου στην προεδρία της Κομισιόν.

«Ελπίζω η Βρετανία να βρει το δρόμο προς μια εποικοδομητική συνεργασία», σχολίασε ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Μάρτιν Σουλτς.

H γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ έκανε λόγο για ενδεχόμενες παραχωρήσεις έναντι της Βρετανίας, όσον αφορά, για παράδειγμα, τον μελλοντικό προσανατολισμό της ευρωπαϊκής πολιτικής. «Πιστεύω ότι μπορούμε να επιτύχουμε καλούς συμβιβασμούς με τη Μεγάλη Βρετανία και να κινηθούμε λίγο προς το μέρος της», είπε η καγκελάριος.

Προκειμένου όμως να αποφευχθούν περαιτέρω εντάσεις κατά την τρέχουσα Σύνοδο, οι 28 συμφώνησαν στη διεξαγωγή έκτακτης Συνόδου Κορυφής στις 17 Ιουλίου για να αποφασίσουν για τις υπόλοιπες θέσεις κλειδιά, όπως πχ., για το πρόσωπο που θα διαδεχθεί την ύπατη εκπρόσωπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας Κάθριν Άστον αλλά και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι.

Ζητούμενο η μεγαλύτερη ευελιξία

Προς συμφωνία φαίνεται να οδηγείται και η διαμάχη για την επιδιωκόμενη από Παρίσι και Ρώμη χαλάρωση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας.

Γαλλία και Ιταλία είχαν ζητήσει να εξαιρούνται οι δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη από τον υπολογισμό του ελλείμματος, με το Βερολίνο όμως να απορρίπτει κατηγορηματικά αλλαγές του Συμφώνου Σταθερότητας.
Οι 28 φαίνεται να συμφωνούν τώρα στην πλήρη αξιοποίηση της ευελιξίας που προσφέρει το ισχύων σύμφωνο. «Η ευελιξία των ισχυόντων κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα πρέπει να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» αναφέρεται στο προσχέδιο των τελικών συμπερασμάτων.
Κάτω τα χέρια από το Σύμφωνο Σταθερότητας!

O διοικητής της Bundesbank Γενς Βάιντμαν σε άρθρο γνώμης στη Süddeutsche Zeitung, υπενθυμίζει ότι η ηρεμία στις αγορές είναι απατηλή, ενώ εφιστά την προσοχή σε όσους τάσσονται υπέρ της χαλαρής εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας ότι τυχόν αμφιβολίες στη βιωσιμότητα των δημοσιονομικών θα μπορούσαν να κλονίσουν σοβαρά την ευρωζώνη. Παράλληλα υπενθυμίζει ότι η βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να βασιστεί σε ένα «βουνό» από ιδιωτικά ή δημόσια χρέη και προτείνει ακόμη πιο αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες.

Αντιμετώπιση στις ρίζες της

Στο άρθρο του υποστηρίζει ότι οι δημοσιονομικοί κανόνες όχι μόνο δεν πρέπει να χαλαρώσουν, αλλά θα πρέπει να γίνουν ακόμη πιο αυστηροί, να αποκτήσουν μεγαλύτερη δεσμευτικότητα, να προστατευτούν από πολιτικές επιρροές και να εξασφαλιστούν με αυστηρούς εθνικούς νόμους. «Επειδή η πολιτική του φθηνού χρήματος με τους χαμηλούς τόκους και τα αντισυμβατικά μέτρα έχουν εξαγοράσει χρόνο, η ΕΚΤ τακτικά ότι η κρίση μόνο με την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες μπορεί να καταπολεμηθεί» υπογραμμίζει ο Γενς Βάιντμαν. «Θα ήταν καταστροφικό να μην αντιμετωπίσουμε την δημοσιονομική κρίση των χωρών στις ρίζες της. (…) Iσοσκελισμένοι προϋπολογισμοί δεν βρίσκονται στον αντίποδα μιας οικονομίας προσανατολισμένης στην ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης».