Το χειρότερο σενάριο που απευχόταν ο Διεθνής Συνασπισμός στη Μοσούλη επιβεβαιώνεται: Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν παγιδευτεί στο «μαργαριτάρι του βορρά» (Μοσούλη) και χρησιμοποιούνται από το Ισλαμικό Χαλιφάτο (Daech) ως ανθρώπινες ασπίδες. Και -στην παρούσα φάση τουλάχιστον- δεν φαίνεται να υπάρχει πουθενά γι’ αυτούς, κάποια ασφαλής έξοδος διαφυγής από τα πεδία των σφοδρών συγκρούσεων.
Χιλιάδες κάτοικοι της Μοσούλης καλούνται να επιβιώσουν στα ίδια τους τα σπίτια με τις οικογένειές τους, χωρίς τροφή και νερό τη στιγμή που η πόλη παραμένει χωρίς ρεύμα, σε θερμοκρασίες μάλιστα υπό του μηδενός κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Μακριά από την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, η μάχη έχει εστιαστεί λίγα χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της Μοσούλης, μεταξύ του ιρακινού στρατού που υποστηρίζεται από τον Διεθνή Συνασπισμό και των «στριμωγμένων» για τα καλά πλέον μαχητών του Ισλαμικού Χαλιφάτου, από τη στιγμή που έχουν περικυκλωθεί.
Η αναμέτρηση έχει γίνει εξαιρετικά βίαιη και διεξάγεται πλέον χωρίς κανόνες.
Ο ανθρωπιστικός διάδρομος διανοίχθηκε από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις -υπό την εποπτεία των Ρώσων συμβούλων- αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί, καθώς οι μαχητές της τρομοκρατικής οργάνωσης Daech, εκτελούν όποιον επιχειρήσει να διαφύγει. Παράλληλα, περιπολίες γίνονται ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Να σημειωθεί ότι στο Ιράκ, κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου του Κόλπου (1990/1991), οι απώλειες ήταν πολύ περιορισμένες από την πλευρά του Συνασπισμού, με επικεφαλής και πάλι τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στη Μοσούλη όμως, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, από τη στιγμή που θ’ αρχίσει η τελική μάχη στην παλαιά πόλη, η κατάσταση, δεν θα είναι σε καμιά περίπτωση η ίδια.
Στρατιωτικοί αναλυτές αναμένουν ότι εάν οι πολίτες δεν απομακρυνθούν άμεσα, θα υπάρξουν ανεπιθύμητες παράπλευρες (και «εσκεμμένες») απώλειες με στόχο να «σπάσει το ηθικό» των αντιπάλων δυνάμεων της Δύσης.
Οι ιρακινές μονάδες στρατού έχουν προς το παρόν «καθηλωθεί», δεδομένου ότι ασχολούνται με τους πολίτες που παραμένουν εγκλωβισμένοι στο κέντρο της πόλης. Μία ενδεχόμενη επιθετική διείσδυση στην παρούσα φάση στην καρδιά της δεύτερης μεγαλύτερης πληθυσμιακά πόλης του Ιράκ και τελευταίο μεγάλο οχυρό του Χαλιφάτου, θα ήταν μία εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση, ως προς τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή, από τη στιγμή που οι μαχητές της Daech, έχουν αποδείξει ότι είναι αποφασισμένοι να επιδοθούν σε νέες θηριωδίες.
Σαφώς και κάποιος οφείλει να λάβει υπόψη με τη δέουσα προσοχή και τις επιπτώσεις στον ψυχολογικό τομέα ενός στρατηγικού σχεδίου, κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων, έτσι ώστε να μη σταλούν στην ουσία οι άνθρωποι αυτοί… στα χέρια του εχθρού. Και οι Αμερικανοί άρχισαν να ανησυχούν, διότι θεωρούν πως αν δεν γίνει σωστή χρήση του χρόνου, δεν μπορείς να γνωρίζει κανείς ποιο είναι αυτό που είναι το πιο σημαντικό στο πεδίο της μάχης.
Συν τοις άλλοις, σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνολόγων, στην τελική μάχη που έρχεται θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Την ίδια στιγμή κάθε στρατιωτική μονάδα θα πρέπει να επικεντρώνεται κάθε φορά σε λίγες βασικές περιοχές για να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος και τελικώς οδηγηθούμε σε μία απευκταία κατάσταση τύπου Βιετνάμ.
Η τελική μάχη
Από τη μία πλευρά, έχουν αναπτυχθεί γύρω από τη Μοσούλη περίπου 100.000 στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμεων αεροπορίας, του πυροβολικού, των ειδικων δυνάμεων, κ.λπ. Ένας πολεμικός «οδοστρωτήρας» που μοιάζει ασταμάτητος. Από την άλλη, θα υπάρχουν το πολύ μόνο 5. 500 μαχητές εξοπλισμένοι με ελαφρά όπλα πεζικού.
Το πρόβλημα είναι ότι έχουν ετοιμάσει τις θέσεις τους και έχουν το πλεονέκτημα να γνωρίζουν σχεδόν όλες τις τοποθεσίες στην μυστηριώδη και τρομακτική παλαιά πόλη, σε κάθε γωνιά της οποίας παραμονεύει… ο φόβος από τα αυτοκίνητα-βόμβες και τα drones-κυνηγούς που ίπτανται πάνω από το τελευταίο μεγάλο οχυρό του Daech.
Τον δικό του ξεχωριστό ρόλο παίζει σαφώς και ο φανατισμός, με τους αγωνιστές του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Χαλιφάτου να είναι έτοιμοι να θυσιαστούν στον όνομα του Αλλάχ με τον πόλεμο να έχει αποκτήσει πια θρησκευτική χροιά.
Έως τώρα πάντως, το Χαλιφάτο έχει αποδειχθεί ανθεκτικό στις επιθέσεις που ξεκίνησε εναντίον του, ο Συνασπισμός της Δύσης το βράδυ της 16ης Οκτωβρίου. Η κατάσταση αυτή όμως, είναι δύσκολο να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα.
Πόσο καιρό μπορεί να ελπίζει ότι θα αντέξει από τη στιγμή που θα τελειώσουν τα τρόφιμα και τα πυρομαχικά; Το πιθανότερο… λίγες μόνο μέρες.
Επιμέλεια: Φάνης Επιτροπάκης
