Το Ναγκασάκι τίμησε σήμερα την 70ή επέτειο από τη ρίψη της δεύτερης αμερικανικής ατομικής βόμβας, τρεις ημέρες μετά την πρώτη, που έπεσε στη Χιροσίμα.
Οι εκδηλώσεις μνήμης για τα 70 χρόνια από τη δεύτερη ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι πραγματοποιούνται στον απόηχο της απόφασης του πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε να επιτρέψει την αποστολή ιαπωνικών στρατευμάτων στο εξωτερικόΗ τελετή στο Πάρκο Ειρήνης ξεκίνησε με ενός λεπτού σιγή. Στις 11.02 τοπική ώρα καμπάνες και σειρήνες ήχησαν σε όλη την πόλη – άλλοτε σημαντικό εμπορικό κέντρο της Ιαπωνίας, που συνέδεε τη χώρα με το εξωτερικό και ήταν γνωστή για τη μεγάλη κοινότητα χριστιανών που ζούσε εκεί. Παράλληλα, στο μνημείο για τα θύματα του βομβαρδισμού απελευθερώθηκαν περιστέρια, ενώ στεφάνι κατέθεσε μεταξύ άλλων και ο πρωθυπουργός της χώρας Σίνζο Άμπε.
Νωρίτερα στην πρόσοψη του καθεδρικού ναού του Ουρακάμι προβλήθηκε με προτζέκτορα το χαρακτηριστικό «μανιτάρι» που σχηματίζει η ατομική βόμβα.
Ο δήμαρχος της πόλης Τομιχίσα Τάουε κάλεσε τους αρχηγούς των παγκόσμιων πυρηνικών δυνάμεων -συμπεριλαμβανομένου του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα- να επισκεφθούν την πόλη του και τη Χιροσίμα για να δουν από κοντά το αποτέλεσμα από την πυρηνική επίθεση που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ τον Αύγουστο του 1945.
«Κάνω έκκληση από το Ναγκασάκι και απευθύνομαι στον πρόεδρο Ομπάμα και στους επικεφαλής των πυρηνικών δυνάμεων και σε όλους τους πολίτες του κόσμου: σας παρακαλώ, ελάτε στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα, και δείτε από μόνοι σας ακριβώς τι συνέβη κάτω από εκείνα τα σύννεφα μανιταριού πριν από 70 χρόνια» τόνισε στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της τελετής.
Πυρά κατά του πρωθυπουργού
Οι εκδηλώσεις μνήμης πραγματοποιήθηκαν στον απόηχο της πρόσφατης απόφασης του Τόκιο να επιτρέψει για πρώτη φορά από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου την αποστολή ιαπωνικών στρατευμάτων σε επιχειρήσεις στο εξωτερικό.
Από την πλευρά του ο Σίνζο Άμπε τόνισε στην ομιλία του ότι η χώρα του επιμένει «σ’ έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα».
Διεθνείς αναλυτές επισημαίνουν ότι η απόφαση του πρωθυπουργού να επιτρέψει την αποστολή ιαπωνικών στρατευμάτων στο εξωτερικό συνδέεται άμεσα με τις αλλαγές στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα και τη μετατόπιση του αμερικανικού ενδιαφέροντος από τη Μέση Ανατολή στην περιοχή της Νότιας Ασίας-Ειρηνικού. Η ολοένα αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία της Κίνας στο συγκεκριμένο τμήμα του πλανήτη και η «παραδοσιακή» αντιπαλότητα με την Ιαπωνία (π.χ. για τα νησιά Σενκάκου) έχουν οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε αλλαγές όσον αφορά την εξωτερική πολιτική του Τόκιο, που αγγίζει για πρώτη φορά το ζήτημα της αποστολής στρατευμάτων εκτός ιαπωνικού εδάφους.
Την ίδια στιγμή στο μήνυμα του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν που αναγνώστηκε αναφέρεται ότι «το Ναγκασάκι θα πρέπει να είναι ο τελευταίος στόχος πυρηνικών όπλων και δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να υπάρξει άλλος».
Την τελετή μνήμης για τα αθώα θύματα της δεύτερης αμερικανικής ατομικής βόμβας την παρακολούθησαν αντιπροσωπείες από 75 χώρες, καθώς και η Αμερικανίδα πρεσβευτής Καρολάιν Κένεντι.
Το ρολόι σταμάτησε στις 11.02
Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τον βομβαρδισμό στο Ναγκασάκι. Η επιλογή της πόλης από τους Αμερικανούς σχεδιαστές της επιχείρησης ήταν «τυχαία», καθώς οι καιρικές συνθήκες στην πρώτη τους επιλογή -η πόλη Κοκούρα- δεν ήταν ευνοϊκές (επικρατούσε χαμηλή νέφωση).
Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τον βομβαρδισμό στο ΝαγκασάκιΟ «Χοντρός» επρόκειτο να ριφθεί στην Κοκούρα, όπου βρισκόταν σημαντικό εργοστάσιο παραγωγής όπλων. Ωστόσο, οι δυσμενείς μετεωρολογικές συνθήκες ανάγκασαν το πλήρωμα του αμερικανικού βομβαρδιστικού B-29 να αλλάξει πορεία και να κατευθυνθεί προς το Ναγκασάκι.
Υπενθυμίζεται πως τρεις ημέρες νωρίτερα η πρώτη ατομική βόμβα, με την κωδική ονομασία «Little Boy», είχε σκοτώσει 140.000 ανθρώπους στη Χιροσίμα, στο δυτικό τμήμα της Ιαπωνίας. Οι δύο βομβαρδισμοί οδήγησαν στην άνευ όρων παράδοση της Ιαπωνίας και στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τον Δεκέμβριο του 1967 η ιαπωνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε επίσημα να μην κατασκευάσει, αποκτήσει ή αφήσει να εισέλθουν στο έδαφος της χώρας πυρηνικά όπλα.
Ακόμα και σήμερα πολλοί αμφισβητούν κατά πόσο ήταν τότε αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί εκείνο το τρομερό όπλο, καθώς η Ιαπωνία ήταν έτοιμη να συνθηκολογήσει…
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης