Μακρά θα είναι η εκλογική βραδιά στο Ισραήλ, καθώς τα exit polls που παρουσιάστηκαν στις 10 το βράδυ δεν φαίνεται να δίνουν σαφές προβάδισμα σε κάποιο κόμμα. Το Λικούντ του Νετανιάχου και ο κεντροαριστερός συνασπισμός υπό τον Χέρτσογκ συγκεντρώνουν από 27 έδρες επί συνόλου 120 στην Κνέσετ.
Το Channel 2 δίνει 28 έδρες στο Λικούντ και 27 στον συνασπισμό υπό τον Χέρτσογκ. Σε ρυθμιστή του αποτελέσματος ενδέχεται να εξελιχθεί η Κοινή Αραβική Λίστα με 13 έδρες.
Το Κουλάνου συγκεντρώνει 9 έδρες, ο έτερος φιλόδοξος ρυθμιστής, το Γες Ατίντ επίσης 12 έδρες. Το κόμμα του υπουργού Εξωτερικών Λίμπερμαν φαίνεται να συγκεντρώνει 5 έδρες και το κεντροαριστερό Μερέτζ επίσης 5 έδρες.
Το Channel 10 δίνει από 27 έδρες σε Λικούντ και κεντροαριστερό συνασπισμό του Χέρτσογκ. Δίνει επίσης 13 έδρες στην Αραβική Λίστα, 11 στο Γες Ατίντ, 10 στο Κουλάνου, 5 στο Μερέτζ και 5 στο κόμμα του Λίμπερμαν.
Η συμμετοχή κινείται σε υψηλότερα επίπεδα από το 2013. Σύμφωνα με την Jerusalem Post, μέχρι τις 8 το βράδυ (δύο ώρες προτού κλείσουν οι κάλπες) είχε ψηφίσει το 65,7% έναντι 63,9% πριν από δύο χρόνια.
Στη μάχη για τις 120 έδρες
Το Λικούντ με τον Νετανιάχου και έχει επενδύσει στο ζήτημα της ασφάλειας, την σκληρή στάση απέναντι στους Παλαιστίνιους και τον ιρανικό κίνδυνο. Η πρόσφατη παρουσία του Νετανιάχου στο αμερικανικό Κογκρέσο ήταν το αποκορύφωμα αυτής της εκστρατείας, αλλά τελικά δεν κατάφερε να αντιστρέψει το δημοσκοπικό ρεύμα.
Υπό την κεντροαριστερή Σιωνιστική Ένωση συνενώνουν τις δυνάμεις τους οι Εργατικοί του Γιτζάκ Χέρτσογκ, που είναι και ο επικεφαλής του συνασπισμού, και του κεντροαριστερού προσήμου «Κινήματος» (Χατνουά) της Τζίπι Λίβνι.
Ο σχηματισμός έχει επιτεθεί στην πολιτική του Νετανιάχου που έχει ανεβάσει την οικονομική πίεση στη μεσαία τάξη -το υψηλό κόστος στέγασης παραμένει στην κορυφή της ατζέντας- και έχει καλέσει σε νέες κινήσεις για αναζωογόνηση των ειρηνευτικών συνομιλιών με τους Παλαιστινίων και επανόρθωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, που έχουν πληγεί από την στάση της κυβέρνησης.
Η Κοινή Αραβική Λίστα συνασπίζει τέσσερις μικρούς αραβικούς σχηματισμούς -από σοσσιαλιστικά κινήματα μέχρι ισλαμιστικά- και ο αρχηγός της Αϊμάν Οντέχ φιλοδοξεί πως η ενιαία κάθοδος θα συσπειρώσει τους άραβες ψηφοφόρους.
Ο άλλος κεντρικός φιλόδοξος ρυθμιστής είναι το Κουλανού («Όλοι Εμείς») του Μοσέ Καχλόν. Ο Καχλόν, που παλιότερα ήταν υπουργός του Νετανιάχου και είχε μεταρρυθμίσει την τηλεπικοινωνιακή αγορά με αποτέλεσμα πολύ φθηνότερους λογαριασμούς, έχει επικεντρωθεί αποκλειστικά σε καθημερινά ζητήματα οικονομικού κόστους και έχει σχεδόν αγνοήσει κάθε άλλο θέμα.
Το κεντρώο Γες Ατίντ ήταν η έκπληξη των προηγούμενων εκλογών με τον αρχηγό του Γιαΐρ Λαπίντ να εκτοξεύεται στις πρώτες γραμμές της κυβέρνησης. Η συνολική του πλατφόρμα παραμένει επικεντρωμένη στα οικονομικά ζητήματα, και κυρίως στην αντίθεση δαπανών στο πρόγραμμα εποικισμού και των επιδομάτων για τους υπερορθόδοξους Εβραίους.
Το Ισραήλ Μπεϊτένου έχει κρατήσει τον χαρακτήρα του κοσμικού κόμματος που κρατά σκληρή στάση απέναντι στους Παλαιστίνιους και ζητήματα εξωτερικών σχέσεων, με βάση εβραίους που προέρχονται από την πρώην ΕΣΣΔ. Ωστόσο, και παρά την σκληρή ρητορική που έχει διατηρήσει ο αρχηγός του Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, βρίσκεται σε πολύ αδύναμη δημοσκοπικά θέση και δύσκολα θα καταφέρει να ενισχύσει σημαντικά τον Νετανιάχου (εάν γλιτώσει τον, μικρό αλλά υπαρκτό, κίνδυνο να μείνει εκτός Κνεσέτ).
Ο Εβραϊκός Οίκος έχει τη βάση του στο κίνημα του εποικισμού και ο αρχηγός του, ο Ναφτάλι Μπένετ, έχει προσπαθήσει να διευρύνει την απήχησή του και έξω από το σκληρό δεξιό στρατόπεδο. Θεωρείται φυσικός σύμμαχος του Νετανιάχου.
Το μικρότερο κόμμα της Αριστεράς, το Μερέτζ με αρχηγό την Ζεχάβα Γκαλόν, επικεντρώνει τις προσπάθειές του στο να καταφέρει να μπει στην Κνεσέτ.
