Σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Independent» και του απεσταλμένου του στη Μασσαλία, το 26% των κατοίκων της πόλης ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, με το ποσοστό αυτό να ανέρχεται στο 40% στα βόρεια, στα υποβαθμισμένα προάστια, εκεί όπου «βασιλεύουν» η ανομία, η… παρανομία, το έγκλημα, το εμπόριο ναρκωτικών και οι συχνά θανατηφόρες συγκρούσεις μεταξύ συμμοριών που διακινούν κοκαΐνη και παραισθησιογόνα χάπια.
Όπως ανακοίνωσαν οι Αρχές, το καλοκαίρι του 2012 ήταν για την πόλη ένα από τα χειρότερα της ιστορίας της, με 15 άτομα – όλοι έφηβοι κάτω των 18 ετών – να βρίσκουν τον θάνατο έπειτα από ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε συμμορίες.
«Αν είσαι νέος κι αποφασίσεις να μείνεις μόνιμα στη πόλη, διακινδυνεύεις να βρεθείς νεκρός πριν φτάσεις τα 65 σου χρόνια» τονίζει ο ρεπόρτερ Τζον Λίτσφιλντ, προσθέτοντας πως «αναλογικά, η Μασσαλία, με πληθυσμό 800.000, έχει τον ίδιο αριθμό δολοφονιών για ναρκωτικά σε σχέση με τη Νέα Υόρκη, που έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό!». Κι όλα αυτά λίγους μήνες πριν ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις στην πόλη ως «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» για το 2013.
Για τον λόγο αυτό, μια ανώτατη αξιωματούχος κάλεσε τον στρατό να βοηθήσει την αστυνομία. «Όταν βλέπεις έναν νεαρό να είναι ”γαζωμένος” με σφαίρες από καλάσνικοφ, όταν βλέπεις το είδος των όπλων που χρησιμοποιούν, τότε ναι, νομίζω ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα μέσα και να καλέσουμε τον στρατό» επεσήμανε η Σάμια Γκάλι, επικεφαλής του 15ου και 16ου Διαμερίσματος της πόλης.
Η δήλωσή της προκάλεσε την άμεση αντίδραση του ίδιου του Γάλλου προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος υποστήριξε πως: «ο στρατός δεν είναι αρμόδιος να αναλάβει τον έλεγχο σε περιοχές της Δημοκρατίας μας, η Χωροφυλακή μπορεί να είναι παρούσα σε κάποια μέρη όπως γίνεται σήμερα και είναι δουλειά της αστυνομίας, που πρέπει να ενισχυθεί στη Μασσαλία για να καταπολεμήσει τη βία, το έγκλημα και το λαθρεμπόριο».
Πέρα όμως από τον πόλεμο δηλώσεων και εντυπώσεων, η αλήθεια είναι μία και πικρή: δεκάδες συμμορίες αλληλοσπαράσσονται καθημερινά για τις περιοχές που θέλουν να ελέγχουν και τα φαινόμενα βίας με θύματα πολλές φορές και αθώους πολίτες είναι σχεδόν καθημερινά.
«Τα ταξί αρνούνται να πάνε στις κακόφημες αυτές γειτονιές, τις οποίες λυμαίνονται στρατοί εμπόρων ναρκωτικών που αποτελούνται από οπλοφόρους μέχρι και 13 ετών» τονίζει ο Ζαν Μαρί Αλεμάντ, επικεφαλής της αστυνομίας στη Μασσαλία.
Ένα επιπλέον μέτρο είναι οι κάμερες ασφαλείας. Ο δήμαρχος Ζαν-Κλοντ Γκοντίν έχει θέσει στόχο του την τοποθέτηση 1.800 καμερών στους δρόμους μέχρι το τέλος του 2014 – από τις 180 που υπάρχουν σήμερα.
«Προς το παρόν, οι κάμερες βρίσκονται σε κάποια κύρια σημεία της πόλης, αλλά το θέμα είναι να τοποθετηθούν σε όλους τους δήμους» επισημαίνει ο δήμαρχος της Μασσαλίας, ο οποίος θεωρεί πως αυτό «είναι ένα εξαιρετικό σχέδιο, που θα επιτρέψει στην αστυνομία να αντιδρά πιο έγκαιρα και να ελέγχει καλύτερα την πόλη».
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
