Πριν από έναν χρόνο αποφάσισε να ιδρύσει το κίνημα «Εμπρός», αν και ήταν απόλυτα άγνωστος στη γαλλική πολιτική σκηνή. Ο απερχόμενος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, του είχε εμπιστευτεί για ένα διάστημα το Υπουργείο Οικονομικών, θέση, που μόνο εχθρούς θα μπορούσε να δημιουργήσει. Ένα χρόνο μετά, ο νεαρότερος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας, σε ηλικία μόλις 39 ετών εκλέγεται πρόεδρος με ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό που του επιτρέπει να συγκροτήσει τη λεγόμενη προεδρική πλειοψηφία.
Ορισμένοι τον κατηγόρησαν ότι ήταν «παιδί του Ολάντ»Ορισμένοι τον κατηγόρησαν ότι ήταν «παιδί του Ολάντ» και άλλοι ότι δεν είναι τίποτε άλλα από ένας τραπεζίτης. Ο Μακρόν, κατάφερε ωστόσο να κερδίσει μια πολύ δύσκολη εκλογή χαράσσοντας έναν δρόμο τον οποίον χαρακτηρίζουν οι Γάλλοι πολιτικοί αναλυτές ως « αλλαγή στην κανονικότητα».
Διότι όντως ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας, δεν ανήκει, ούτε προέρχεται από τα θερμοκήπια των παραδοσιακών γαλλικών κομμάτων. Ούτε της Δεξιάς, ούτε των Σοσιαλιστών, ούτε και βεβαίως της Αριστεράς. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Εμανουέλ Μακρόν, αποτελεί για την Ευρώπη την συνέχιση του φαινομένου «Τρουντώ» του Καναδά. Ως προς τις μελλοντικές συμμαχίες του παραπέμπει στον επίσης νέο Ιταλό πολιτικό, Ματέο Ρέντσι.
Η νίκη του Μακρόν και κατά συνέπεια η ήττα της Λεπέν, συνιστά την ευρωπαϊκή απάντηση στο φαινόμενο «Τράμπ»Για τους Γάλλους αναλυτές, η νίκη του Μακρόν και κατά συνέπεια η ήττα της Λεπέν, συνιστά την ευρωπαϊκή απάντηση στο φαινόμενο «Τράμπ». Στο σημείο αυτό, επισημαίνουν οι αναλυτές, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως μια ενδεχόμενη νίκη της Λεπέν, θα ήταν « θείο δώρο», τόσο για τη διακυβέρνηση Τράμπ, όσο και για εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις ποτ ώθησαν τη Μεγάλη Βρετανία εκτός Ευρώπης.
Παράλληλα η νίκη Μακρόν είναι μια ευρωπαϊκή προειδοποίηση προς τη Μόσχα και τον Πούτιν, ο οποίος έναν μήνα πριν από τις εκλογές, προσκάλεσε προκλητικά στο Κρεμλίνο τη Μαρίν Λεπέν.
Αυτοί είναι οι λόγοι που ώθησαν Βερολίνο, Ρώμη αλλά τις Βρυξέλλες σε ανακοινώσεις ανακούφισης. Στις ανακοινώσεις αυτές, θα πρέπει να προσέξει κανείς τον κοινό παρονομαστή που είναι ότι η Γαλλία παραμένει στην καρδιά της ευρωπαϊκής δυναμικής.
Η εκλογή Μακρόν, θα δυσαρεστήσει όμως και ορισμένους κατά παράδοση φίλους της Γαλλίας, δεδομένου ότι η θέσεις του για την Ευρώπη και την οικονομία είναι τέτοιες που θα έφερναν σε αμηχανία σημαντικούς παίκτες στην ευρωπαϊκή σκακιέρα, όπως τον κο Σόιμπλε για παράδειγμα.
Αν και υπέρμαχος της παγκοσμιοποίησης, ο Μακρόν αντιλαμβάνεται πως η Ευρώπη, οφείλει να προχωρήσει ραγδαία ώστε να αποκαταστήσει ένα κοινωνικό προφίλ στο οποίο οι ευρωπαίοι πολίτες θα αναγνώριζαν την ευρωπαϊκή τους ταυτότητα.
Όσον αφορά τη Μαρίν Λεπέν, τα πράγματα θα εξελιχθούν γι΄ αυτήν πολύ πιο δύσκολα από τη μέχρι σήμερα πορεία τηςΔυνητικά η Γαλλία θα προκαλέσει προβλήματα στην μέχρι σήμερα χωρίς προβλήματα επί κυριαρχίας Γερμανία.Το επόμενο στοίχημα του Μακρόν είναι οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Επί της ουσίας διαθέτει έναν μήνα ακριβώς για να συγκροτήσει πολιτικό κίνημα με στόχο να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών στην επόμενη γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Όσον αφορά τώρα τη Μαρίν Λεπέν, τα πράγματα θα εξελιχθούν γι΄ αυτήν πολύ πιο δύσκολα από τη μέχρι σήμερα πορεία της. Αυτός είναι και ο λόγος που το βράδυ της Κυριακής για πρώτη φορά η ακροδεξιά πολιτικός, μίλησε για πολιτική συμμαχιών. Τα πολιτικά μαθηματικά δείχνουν πως στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, η Μαρίν Λεπέν δεν θα καταφέρει να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, δεδομένου ότι η κεντροδεξιά των Ρεπουμπλικανών αναμένεται να κερδίσει περισσότερους βουλευτές από εκείνους της ακροδεξιάς. Το μόνο στοίχημα που μπορεί να τροφοδοτήσει πλέον η Λεπέν , είναι να αποτελέσει πολιτική λύση σε περίπτωση που ο Μακρόν αποτύχει στην προεδρική θητεία του. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί όμως μόνο μετά από πέντε χρόνια, που είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στην πολιτική.
Επιμέλεια: Ζougla.gr newsroom
