Χαρακτήρισε τον καγκελάριο “προσβεβλημένο λουκάνικο”. Επικρίνει και προσβάλλει αδιάκριτα ακόμη και τον Γερμανό Πρόεδρο. Ο Άντριι Μέλνικ έχει ξεπεράσει τα όρια του ρόλου του.
Πανταχού παρών ο ψαρομάλλης Ουκρανός πρέσβης με τα χαρακτηριστικά γυαλιά και το κομψό του κοστούμι. Αλλά δεν ξεχωρίζει τόσο από την εξωτερική του εμφάνιση και τα καλά γερμανικά, αλλά από το περιεχόμενο των λεγομένων του.
Από τότε που εισέβαλε η Ρωσία στη χώρα του ο Άντριι Μέλνικ μιλά ακατάπαυστα, δίνει συνεντεύξεις, είναι παρών σχεδόν σε όλα τα γερμανικά τοκ σόου, κάνει αναρτήσεις στο Τwitter, σχολιάζει και επικρίνει αδιάκριτα καταστάσεις και πρόσωπα χωρίς να λαμβάνει υπόψη αξιώματα και προσωπικότητες, υπουργούς, πολιτικούς, ακόμη και τον ίδιο τον Γερμανό Πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, στον οποίο σημειωτέον έχει επιδώσει τα διαπιστευτήριά του».
«Προσβεβλημένο λουκάνικο» ο καγκελάριος;
«Για οτιδήποτε αφορά τη στάση της Γερμανίας σε αυτό τον πόλεμο έχει άποψη που δεν διστάζει να εκφράσει ανοιχτά. Επί εβδομάδες πίεζε τη Γερμανία να δώσει βαριά όπλα στη χώρα του. Και όταν τελικά το Βερολίνο έδωσε το πράσινο φως στα αντιαεροπορικά άρματα μάχης τύπου Gepard, ζήτησε τον λόγο γιατί τα Gepard και όχι τα Marder.
“Τα Gepard είναι 40 χρόνων, είναι παλιά για να νικήσει κανείς τη Ρωσία, η Ουκρανία χρειάζεται μοντέρνα γερμανικά όπλα”, είπε σε συνέντευξη στην κυριακάτικη Bild (01.05). Αλλά τα αιτήματα, όσο κι αν ακούγονταν υπερβολικά σε κάποιους, για ενίσχυση της στρατιωτικής συνδρομής της Γερμανίας σε έναν πόλεμο επιθετικό από μια υπερδύναμη, θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από την αγωνία για την επιβίωση της χώρας του.
Ο κύριος Μέλνικ ωστόσο έχει από καιρό σταματήσει να κρατά τα “διπλωματικά” προσχήματα και χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς και εκφράσεις άκρως μη διπλωματικές. Ίσως ακόμη και προσβλητικές. Τελευταίος στόχος των χαρακτηρισμών του ήταν ο καγκελάριος Σολτς, ο οποίος σε τηλεοπτική συνέντευξη στο ZDF επανέλαβε ότι δεν πρόκειται να επισκεφθεί το Κίεβο, γιατί λίγες εβδομάδες πριν ο Γερμανός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ χαρακτηρίστηκε από το Κίεβο ως ανεπιθύμητος.
Σε δηλώσεις του στο γερμανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο DPΑ ο Ουκρανός πρέσβης είπε επί λέξει ότι «το να παριστάνει κανείς ένα προσβεβλημένο λουκάνικο δεν θυμίζει στάση πολιτικού ηγέτη, πρόκειται για τον πιο βάναυσο πόλεμο εξόντωσης από τη ναζιστική επίθεση στην Ουκρανία, δεν είναι νηπιαγωγείο». Ίσως να ήταν η πιο «προχωρημένη» προσβολή σε ανώτατο Γερμανό αξιωματούχο, αλλά όχι η μόνη.
Ενδεικτικά, στο περιοδικό Der Spiegel χαρακτήρισε “μα…α” τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων Μίχαελ Ροτ, ο οποίος σημειωτέον ανήκει στην ομάδα των ομολόγων του στις Επιτροπές Άμυνας και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, που εξαρχής τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ της αποστολής γερμανικών βαρέων όπλων στην Ουκρανία, επισκέφθηκαν μάλιστα μαζί την Ουκρανία.
Στον δε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Σταϊνμάιερ επέρριψε εγγύτητα με τη Ρωσία. Σε συνέντευξή του στην Tagespiegel τού καταλόγισε ότι έχει δημιουργήσει έναν “ιστό αράχνης επαφών (με τη Ρωσία) εδώ και χρόνια”. O Ουκρανός πρέσβης τα έβαλε και με την υπουργό Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ, τον πρώην Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, Γερμανούς βουλευτές που αντιτάχθηκαν στην παράδοση βαρέων όπλων στην Ουκρανία, κυρίως Σοσιαλδημοκράτες βουλευτές, τα βάζει όμως και με τη γερμανική κοινωνία.
“Πώς ήταν δυνατόν να φτάσει η Γερμανία στο σημείο να εξαρτάται σχεδόν πλήρως από αυτό το ρωσικό κράτος και να γίνει η Ουκρανία όμηρος αυτών των σχέσεων και να πρέπει να πληρώσει με τα δεινά των αμάχων” διερωτήθηκε στο twitter. Ένα ξεφύλλισμα στο twitter δίνει γεύση των οργίλων αντιδράσεων Γερμανών στις αναρτήσεις του, που τον καλούν, εάν δεν του αρέσει η Γερμανία, να επιστρέψει τα διαπιστευτήριά του και να φύγει.
Ούτε λέξη από τον Σολτς
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Άντριι Μέλνικ διχάζει και προσβάλλει. Σε άλλες χώρες το υπουργείο Εξωτερικών θα τον είχε καλέσει για να διαμαρτυρηθεί, ή στην χειρότερη περίπτωση θα τον είχε απελάσει. Αλλά αυτό δεν έχει γίνει ακόμη στη Γερμανία. Και ίσως να μη γίνει ποτέ λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, ιστορικών και πολιτικών. Αλλά υπάρχουν πολλοί βουλευτές και στελέχη κομμάτων, που άλλοτε φανερά, άλλοτε στο παρασκήνιο, έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για τον τρόπο και τα προσβλητικά λόγια που επιλέγει ένας διπλωμάτης για να εκφραστεί.
Κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί «άγνοια» ή έλλειψη εμπειρίας. Γιατί ο Μέλνικ έχει σπουδάσει Διεθνείς Σχέσεις και είναι κάτοχος διδακτορικού στη Νομική Επιστήμη. Αργότερα διετέλεσε υφυπουργός για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις στην κυβέρνηση Αρσένι Γιατσενιούκ, από το 2015 είναι πρέσβης στη Γερμανία και από τις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, συνεχώς με τους προβολείς της δημοσιότητας στραμμένους στο πρόσωπό του.
Χθες Τρίτη ο Όλαφ Σολτς δεν άφησε να διαφανεί ούτε σκιά δυσαρέσκειας από τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του Ουκρανού πρέσβη. Στο παλάτι Μέζεμπεργκ μαζί με τους υπουργούς του είχαν την ευκαιρία να εξετάσουν βασικά θέματα, «που απασχολούν όλους μας». Τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις επιπτώσεις στον τομέα ασφάλειας αλλά και στην οικονομία. Στις λεκτικές επιθέσεις Μέλνικ δεν αφιέρωσε ούτε λέξη.
Το έκαναν όμως άλλοι και μάλιστα με ιδιαίτερη σφοδρότητα. “Ο Όλαφ Σολτς δεν είναι λουκάνικο, είναι καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, κι αυτό πρέπει να γίνεται σεβαστό” είπε ο εκ των αντιπροέδρων της Βουλής Βόλφγκανγκ Κουμπίκι. Ο Τίνο Χρουπάλα, πρόεδρος της Κ.Ο. της ακροδεξιάς “Εναλλακτική για τη Γερμανία”, ζήτησε συνέπειες.
“Τέτοιες προκλήσεις και προσβολές εναντίον συνταγματικών οργάνων δεν μπορεί να τις αγνοήσει κανείς, η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να καλέσει τον πρέσβη Μέλνικ στο (υπουργείο των Εξωτερικών) κι αν συνεχίσει, θα πρέπει να επιμείνει και να ζητήσει την ανάκλησή του”.
Η πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας Μαρί-Άγκνες Στρακ-Τσίμερμαν παρενέβη πυροσβεστικά και προσπάθησε να εξομαλύνει την κατάσταση υπερασπιζόμενη τον καγκελάριο. “Η Ουκρανία δεν δέχθηκε την επίσκεψη του προέδρου της Δημοκρατίας και τώρα δεν μπορεί να περιμένει επίσκεψη του καγκελάριου, ίσως ο κύριος Μέλνικ να ζητήσει απλά συγγνώμη από τον πρόεδρο και να προσκαλέσει ευγενικά τον καγκελάριο”. Ωστόσο το βασικό ερώτημα παραμένει: Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας πρέσβης με την κριτική του σε μια χώρα, στην οποία είναι διαπιστευμένος”;.
