Eφιάλτη για την Άγκυρα αποτελεί το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία του ιρακινού Κουρδιστάν, το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου 2017.
Το δημοψήφισμα μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία νέας εστίας έντασης στην περιοχή, καθώς όχι μόνο η Τουρκία, αλλά το Ιράν και η Συρία, κράτη που έχουν μεγάλες κουρδικές μειονότητες, τάσσονται κατά της κήρυξης ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο βόρειο Ιράκ.
Ο πρόεδρος των Κούρδων Μεσούτ Μπαρζανί, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται από τις ΗΠΑ να ματαιώσει το δημοψήφισμα, εμφανίζεται αποφασισμένος και δηλώνει ότι «ο δρόμος για να ιδρυθεί ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος δεν γυρίζει πίσω»
Ο πρόεδρος των Κούρδων Μεσούτ Μπαρζανί, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται από τις ΗΠΑ να ματαιώσει το δημοψήφισμα, εμφανίζεται αποφασισμένος και δηλώνει ότι «ο δρόμος για να ιδρυθεί ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος δεν γυρίζει πίσω». Προσθέτει πάντως ότι θα επιδιώξει διάλογο με την Βαγδάτη ώστε να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, χωρίς να προκληθεί σύρραξη.
Την υπό σιϊτική όμως κυβέρνηση Βαγδάτη, εκτός από την διάσπαση της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ, απασχολούν οι διαφιλονικούμενες περιοχές στα όρια της επαρχίας, και ιδίως η πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου περιοχή του Κιρκούκ την οποία διεκδικούν οι Τουρκομάνοι και οι Άραβες.
Σοκ για την Άγκυρα
Αν τελικά το δημοψήφισμα διεξαχθεί και οι Κούρδοι του Ιράκ κηρύξουν την ανεξαρτησία τους, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι Κούρδοι της Συρίας, πρώτοι, και της Τουρκίας και του Ιράν, κατόπιν, θα επιδιώξουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των συμπατριωτών τους.
Το ενδεχόμενο αυτό το τρέμουν Άγκυρα, Τεχεράνη και Δαμασκός διότι θα θέσει τους όρους του εδαφικού ακρωτηριασμού των κρατών τους και θα επιχειρήσουν, με κάθε μέσο και τρόπο, να το αποτρέψουν, καταφεύγοντας ακόμα και στη χρήση στρατιωτικής βίας.
Όπως επισημαίνουν παρατηρητές, η αντίδραση της Τουρκίας στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος των Κούρδων στο Ιράκ, είναι σπασμωδική και δεν υπάρχουν σοβαρές προτάσεις για επίλυση γενικότερα του κουρδικού ζητήματος, πέραν της αντιμετώπισης του με στρατιωτικά μέσα.
η αντίδραση της Τουρκίας στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος των Κούρδων στο Ιράκ, είναι σπασμωδική και δεν υπάρχουν σοβαρές προτάσεις για επίλυση γενικότερα του κουρδικού ζητήματος, πέραν της αντιμετώπισης του με στρατιωτικά μέσα
Οι ίδιοι κύκλοι αποδίδουν την τουρκική αμηχανία στο γεγονός ότι το αυτονομημένο από την κεντρική ιρακινή κυβέρνηση Κουρδιστάν (KRG) είναι ένας από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της. Ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Berat Albayrak είχε προειδοποιήσει την περασμένη εβδομάδα: «Ενδεχόμενο δημοψήφισμα για ανεξαρτησία θα έχει δυσμενέστατες επιπτώσεις για το KRG και κυρίως για την ενεργειακή συνεργασία του με την Τουρκία, επειδή το Βόρειο Ιράκ γνωρίζει πως μόνος σύμμαχός του στην περιοχή είναι η Τουρκία».
Το εμπόριο Τουρκίας Κουρδικού Ιράκ υπολογίζεται στα 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια αλλά οι αρνητικές επιπτώσεις –που ανέφερε ο Τούρκος υπουργός- θα πλήξουν και τις δύο πλευρές.
Ο Ozturk Yilmaz πρώην διπλωμάτης και τώρα βουλευτής του Λαϊκού Ρεπουμπλικάνικου Κόμματος της αντιπολίτευσης συμφωνεί πως «δεν υπάρχει τρόπος να περιορίσεις τις κουρδικές προσδοκίες με στρατιωτικά μέσα, αλλά η ενίσχυση των Κούρδων στην περιοχή αποδεικνύει την παντελή έλλειψη πολιτικής βούλησης από την τουρκική κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του ζητήματος».
Οι Κούρδοι της Συρίας
Ακόμη περισσότερο η Άγκυρα προβληματίζεται από την de facto αυτονόμηση των Κούρδων της Συρία στην περιοχή Ροτζάβα. Αυτό δεν θα ήταν δυνατό χωρίς υποστήριξη που απολαμβάνει το PYD το κόμμα των Κούρδων της Συρίας τόσο από τις ΗΠΑ όσο και τη Ρωσία καθώς και τα δύο αυτά σημαντικά μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν είναι αντίθετα με την αυτονόμηση των Κούρδων σε ένα ενιαίο συριακό κράτος.
Το ενδεχόμενο αυτονόμησης της Ροτζάβα, αποτελεί ακόμα μεγαλύτερο πονοκέφαλο για την Άγκυρα καθώς θεωρεί το PYD συνδεδεμένο με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK), το οποίο ήδη μάχεται στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Η κατάσταση στην Συρία αλλά και το Ιράκ, ενόψει του κουρδικού δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας, αν τελικά αυτό πραγματοποιηθεί, θα υποχρεώσει την Τουρκία να κινηθεί στη Μέση Ανατολή, πιθανόν σε συνεργασία με το Ιράν, αλλά ακόμα και συμμαχώντας με τον διάβολο, δηλαδή το καθεστώς Άσαντ.
Κοινός αντίπαλος Τούρκων, Ιρανών και Σύρων είναι οι Κούρδοι. Η Ρωσία ως σύμμαχος Άσαντ και Ιράν, θα δυσκολευτεί να αγνοήσει τα αιτήματα των συμμάχων της και να στηρίξει τους Κούρδους. Άγκυρα και Τεχεράνη έχουν δηλώσει ξεκάθαρα, σε όλους τους τόνους, πως δεν θέλουν το κουρδικό δημοψήφισμα, αφήνοντας και έμμεσες απειλείς.
Η Τουρκία έχει συγκεντρώσει στρατό στα σύνορα με την Συρία ώστε να αποτρέψει το ενδεχόμενο κήρυξης αυτονομίας της Ροτζάβα και ήδη βομβαρδίζει κουρδικούς στόχους στο καντόνι του Αφρίν .
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
ΠΗΓΗ: stockholmcf.org | Al-Monitor, ΑΠΕ
