“Ένα σπίτι στην παραλία, δεν είναι όνειρο!”: το διαφημιστικό σύνθημα ενός μεσίτη ακινήτων ήχησε σαν γλυκιά μουσική στα αυτιά μιας μερίδας Ισραηλινών πρώην εποίκων της Γάζας, που έφυγαν από αυτό το έδαφος το 2005 και που ονειρεύονται να επιστρέψουν εκεί μετά τον πόλεμο.
Ο εργολάβος Χάρεϊ Ζαχάβ, που ειδικεύεται στην κατασκευή κατοικιών εντός των εβραϊκών οικισμών της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, οι οποίοι είναι παράνομοι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, προκάλεσε αντιπαράθεση δημοσιεύοντας στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης στα μέσα Δεκεμβρίου αυτή την αφίσα με σχέδια κατασκευής σπιτιών μέσα στη Γάζα.
“Η εκστρατεία αυτή εκφράζει μια επιθυμία επιστροφής αλλά δεν έχουμε κανένα σχέδιο σε εξέλιξη”, διευκρίνισε ο ιδιοκτήτης της κτηματομεσιτικής εταιρίας, ο Ζέεβ Επστάιν, μιλώντας στο κανάλι 13 της ισραηλινής τηλεόρασης, αντιδρώντας σε δημοσιεύσεις στα ισραηλινά μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επέκριναν τη διαφημιστική εκστρατεία του.
Παρά το γεγονός ότι μερικοί πρώην κάτοικοι των εβραϊκών οικισμών της Γάζας, οι οποίοι εκκενώθηκαν από το Ισραήλ το 2005, εκφράζουν ανοιχτά την επιθυμία να εγκατασταθούν εκ νέου εκεί μια μέρα, κανένας ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος δεν έχει μιλήσει από τότε που άρχισε ο πόλεμος με την παλαιστινιακή Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου για μια ενδεχόμενη επιστροφή της εβραϊκής παρουσίας σε αυτό το έδαφος όπου ζουν 2,4 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι.
Την Τετάρτη, ο βουλευτής Ζβίκα Φόγκελ, του ακροδεξιού κόμματος Εβραϊκή Ισχύς, δήλωσε σε συνέντευξη στο δημόσιο ραδιόφωνο ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να πάρει τον έλεγχο του βόρειου τμήματος της Λωρίδας της Γάζας και να φτιάξει εκεί “έναν νέο οικισμό”.
Παρά την μονομερή αποχώρηση το 2005, το Ισραήλ θεωρείται από το διεθνές δίκαιο ως δύναμη κατοχής της Λωρίδας της Γάζας, έδαφος που κατακτήθηκε κατά τον ισραηλινοαραβικό πόλεμο του 1967. Η Χαμάς πήρε τον έλεγχο του παλαιστινιακού θύλακα το 2007.
«Ήταν ο παράδεισος»
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της ομάδας προβληματισμού Jewish People Policy Institute που δημοσιεύτηκε στα τέλη Νοεμβρίου, το 44% του ισραηλινού εβραϊκού πληθυσμού τάσσεται υπέρ “μιας μη στρατιωτικής (ισραηλινής) παρουσίας” στη Γάζα μετά τον πόλεμο.
Για την Χάνα Πικάρ, μια 66χρονη Γαλλοϊσραηλινή που έζησε 16 χρόνια σε έναν εβραϊκό οικισμό αυτού του παλαιστινιακού εδάφους, “είναι φανερό ότι θα επιστρέψουν”.
Τον Αύγουστο του 2005 ο ισραηλινός στρατός την απομάκρυνε από το έδαφος αυτό μαζί με την οικογένειά της όπως και περισσότερους από 8.000 άλλους Ισραηλινούς στο πλαίσιο του σχεδίου του τότε πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν, για μονομερή αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων και την κατεδάφιση των οικισμών.
Καθώς μαίνεται ο πόλεμος, “παρά τη βαθύτατη ένταση” που η Πικάρ λέει ότι ζει, θεωρεί πως αυτό είναι το προοίμιο μιας “επιστροφής”. “Μέσα μας, ονειρευόμαστε να επιστρέψουμε, καθώς αυτό είναι το σπίτι μας”, δηλώνει από “το προσωρινό σπίτι της”, ένα διαμέρισμα του 18ου ορόφου ενός ουρανοξύστη στην είσοδο της Ιερουσαλήμ.
Περισσότεροι από 20.900 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους γυναίκες, έφηβοι και παιδιά, σκοτώθηκαν κατά τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα, που άρχισαν εν είδει αντιποίνων για την χωρίς προηγούμενο επίθεση της Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος στις 7 Οκτωβρίου, κατά την οποία σκοτώθηκαν σχεδόν 1.140 άνθρωποι, οι περισσότεροι άμαχοι, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία των δύο πλευρών.
Νοσταλγώντας το σπίτι της στον πρώην εβραϊκό οικισμό Σιράτ Χαγιάμ στην παραλία, η Πικάρ δηλώνει ότι “η ζωή εκεί ήταν παράδεισος”. “Ήταν υπέροχο μέρος, όμορφο αλλά και ένα μέρος με ιδανική ζωή, ένας παράδεισος”, θυμάται δείχνοντας στον τοίχο μια φωτογραφία της οικογένειάς της μπροστά από το σπίτι.
«Καμιά αμφιβολία»
Στην Ιερουσαλήμ, στο μουσείο Γκους Κατίφ, που πήρε το όνομά του από το πρώην οικοδομικό τετράγωνο των οικισμών στη Λωρίδα της Γάζας, ο ‘Oντεντ Μιζραχί, ένας από τους υπευθύνους, είναι πεπεισμένος ότι η επιστροφή είναι κοντά.
“Όλοι καταλαβαίνουν ότι η Χαμάς δεν μπορεί να μείνει εκεί (…). Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κυβερνήσουμε (στη Γάζα) και μετά, το λέω ως ένας πιστός, ο Θεός θα πιέσει τα πράγματα”, δήλωσε ο Μιζραχί στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Στο μουσείο, μπορεί να δει κανείς φωτογραφίες, χάρτες, θρησκευτικά αντικείμενα από τους κατεστραμμένους εβραϊκούς οικισμούς αλλά και να αγοράσει αναμνηστικά, όπως μικρά μπουκάλια με άμμο από το Γκους Κατίφ και βιβλία για την εβραϊκή ιστορία στη Γάζα, η οποία ανάγεται, όπως ο ίδιος δηλώνει, στην αρχαιότητα.
Μπορεί κανείς να αγοράσει επίσης μπλουζάκια με την πρόσφατα τυπωμένη επιγραφή “Γυρίζουμε στο σπίτι” αντί 35 σεκέλ (9 ευρώ). Ο Μιζραχί λέει ότι ο αριθμός των επισκεπτών έχει αυξηθεί από την έναρξη του πολέμου.
“Είμαι σίγουρη ότι θα επιστρέψουμε, χωρίς αμφιβολία, αλλά το ερώτημα είναι πότε”, λέει η Χάνα Πικάρ.
