Του Κώστα Μπετινάκη
«Όταν κάποια ανθρωποειδή που θα έχουν επιζήσει θα προσπαθήσουν να ανακαλύψουν μέσα από τις στάχτες του 21ου αιώνα, τι ακριβώς συνέβη σε εκείνα τα όντα που αποκαλούνταν “Homo sapiens”, θα μπερδευτούν -στα σίγουρα- γιατί εκείνα τα όντα που έγραψαν τραγούδια όπως το “Imagine” (του Τζον Λένον) ή έστελναν ρουκέτες για άλλους πλανήτες, δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την υπερθέρμανση που κατέστρεφε τον πλανήτη τους. Το ερώτημα γι’ αυτούς τους ιστορικούς του μέλλοντος θα παραμένει: Πόσο βλάκες ήταν εκείνοι οι άνθρωποι» υποστηρίζει δημοσίευμα του περιοδικού «Ρολιν Στόουν».
Αυτό σημαίνει πως δεν θα πρέπει απλώς να αναμορφώσουμε το παγκόσμιο ενεργειακό σύστημα, αλλά να προχωρήσουμε σε δομικές αλλαγές στη γεωργία, στα συστήματα μεταφοράς και τον σχεδιασμό των πόλεων.
Δηλαδή θα πρέπει να συμβούν επαναστατικές αλλαγές, τις οποίες ουδείς έως τώρα έχει σχεδιάσει.
«Για να σταματήσουμε τον καπνό που μας πνίγει στην κουζίνα, θα πρέπει να σβήσουμε τη φωτιά» γράφει ο εκ των διευθυντών σύνταξης Erik Solheim της Washington Post.
Οι κάτοικοι του νησιού Κιριμπάτι, έχουν αρχίσει να το εγκαταλείπουν καθώς διαπιστώνουν ότι η επιφάνεια της θάλασσας έχει αρχίσει να καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της ακτογραμμής.
Απαιτείται λοιπόν, δράση. Επειδή ενδεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας κατά τρεις βαθμούς Κελσίου θα σημάνει πως η επιφάνεια της θάλασσας θα ανέβει κατά πέντε μέτρα, όπως έχει υπολογίσει το Γερμανικό Συμβούλιο για την Παγκόσμια Κλιματική αλλαγή (German Advisory Council on Global Change).
Η αβεβαιότητα όμως για τον ακριβή υπολογισμό αυτών των στοιχείων είναι σημαντική χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν πρέπει να συνεχισθούν οι μελέτες.
Πολλοί είναι εκείνοι που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για 100 από τα πλέον πολυσύχναστα αεροδρόμια στον κόσμο, που βρίσκονται σε λιγότερα από 10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Στην Ινδονησία υπάρχουν ήδη σχέδια για την μεταφορά της πρωτεύουσας ενώ οι κάτοικοι της Μικρονησίας αγοράζουν μεσογειακά εδάφη ώστε να μετακομίσουν με ασφάλεια στο εσωτερικό. Όλοι ψάχνουν τρόπους να αποφύγουν τις απειλούμενες πλημμύρες.
Όλα αυτά είναι που γνωρίζουμε σήμερα. Δεν γνωρίζουμε όμως ακριβώς πότε και πώς θα συμβούν.
«Η καλύτερη στιγμή ώστε να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη» είπαν ομιλητές στη διάσκεψη του Κατοβίτσε, «ήταν πριν 25 χρόνια. Η δεύτερη καλύτερη ευκαιρία είναι σήμερα».
Αλλά ακόμη παραμένει αβέβαιο πόσο είμαστε προετοιμασμένοι να συμφωνήσουμε στα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν. Κυρίως οι περισσότερο αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες.