Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απέρριψε την Πέμπτη, 13 Ιουνίου, μια αγωγή που αμφισβητεί την προσέγγιση του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων όσον αφορά τη διάθεση του χαπιού για την άμβλωση, γνωστό ως μιφεπριστόνη. Με την απόφασή του επιτρέπει τη συνέχιση αποστολής των χαπιών αυτών σε ασθενείς, χωρίς να χρειάζεται προσωπική επίσκεψη σε γιατρό.
Η απόφαση αποτελεί σημαντικό πλήγμα για το κίνημα κατά των αμβλώσεων, στην πρώτη σημαντική υπόθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου σχετικά με τα αναπαραγωγικά δικαιώματα από τότε που η συντηρητική πλειοψηφία του δικαστηρίου ανέτρεψε την υπόθεση Roe v. Wade το 2022.
Ο δικαστής Brett Kavanaugh συνέθεσε το τελικό, επίσημο έγγραφο της απόφασης του δικαστηρίου. Το δικαστήριο έκρινε ότι οι γιατροί και οι ομάδες κατά των αμβλώσεων που είχαν αμφισβητήσει την πρόσβαση στο φάρμακο δεν είχαν δικαίωμα να ασκήσουν αγωγή. Αν και τεχνικό, το σκεπτικό του δικαστηρίου είναι σημαντικό επειδή μπορεί να ενθαρρύνει άλλες αμφισβητήσεις της μιφεπριστόνης στο μέλλον.
«Αναγνωρίζουμε ότι πολλοί πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των εναγόντων γιατρών εδώ, έχουν ειλικρινείς ανησυχίες και αντιρρήσεις για τη χρήση της μιφεπριστόνης από άλλους και τη λήψη αμβλώσεων», έγραψε ο Κάβανο. «Αλλά οι πολίτες και οι γιατροί δεν έχουν δικαίωμα να μηνύσουν απλώς και μόνο επειδή επιτρέπεται σε άλλους να ασκούν ορισμένες δραστηριότητες – τουλάχιστον χωρίς οι ενάγοντες να αποδεικνύουν πώς θα ζημιωθούν από την υποτιθέμενη υπορρύθμιση της κυβέρνησης για τους άλλους».
Η φαρμακοβιομηχανία είχε αντιταχθεί σθεναρά στην αμφισβήτηση του φαρμάκου, προειδοποιώντας ότι μια απόφαση που θα αμφισβητούσε τους κανονισμούς για τη μιφεπριστόνη θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα σε νομικές αμφισβητήσεις που θα αφορούσαν όλα τα είδη φαρμάκων.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, έγραψε ο Κάβανο, «η επιθυμία ενός ενάγοντος να καταστήσει ένα φάρμακο λιγότερο διαθέσιμο για άλλους δεν θεμελιώνει δικαίωμα αγωγής». «Οι πολίτες και οι γιατροί που αντιτίθενται σε αυτό που ο νόμος επιτρέπει σε άλλους να κάνουν, μπορούν πάντα να μεταφέρουν τις ανησυχίες τους στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία και να επιδιώξουν μεγαλύτερους ρυθμιστικούς ή νομοθετικούς περιορισμούς σε ορισμένες δραστηριότητες», έγραψε.
Μεγάλο μέρος του εγγράφου του Κάβανο κάλυψε τα διάφορα νομικά κατώτατα όρια που πρέπει να φτάσει ένας ενάγων για να είναι σκόπιμο να παρέμβουν τα δικαστήρια σε μια διαφορά. Αναφερόμενος στους γιατρούς κατά των αμβλώσεων και τις ιατρικές ομάδες που μήνυσαν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για το ισχύον ρυθμιστικό καθεστώς του φαρμάκου, ο Κάβανο έγραψε ότι οι ενάγοντες δεν υπέστησαν ούτε τις χρηματικές, ούτε τις σωματικές βλάβες που θα μπορούσαν να θεμελιώσουν το δικαίωμα του ενάγοντος. Σημείωσε ότι ο ομοσπονδιακός νόμος προστατεύει ήδη τους μεμονωμένους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης που έχουν αντιρρήσεις για τη διενέργεια αμβλώσεων για ηθικούς λόγους.
«Εν ολίγοις, δεδομένης της ευρείας και ολοκληρωμένης προστασίας της συνείδησης που εγγυάται ο ομοσπονδιακός νόμος, οι ενάγοντες δεν έχουν αποδείξει -και δεν μπορούν να αποδείξουν- ότι οι ενέργειες του FDA θα τους προκαλέσουν οποιαδήποτε ζημία συνείδησης», έγραψε ο Κάβανο.
Ο δικαστής Κλάρενς Τόμας συνέθεσε ένα συναινετικό, συνοδευτικό έγγραφο για να αναφερθεί σε άλλα ζητήματα που είχε με τους ισχυρισμούς των ομάδων κατά των αμβλώσεων.
