Στο Οχάιο οι τόνοι έχουν ανέβει και υπάρχουν πολλές ενδείξεις για αυτό. «Όλα δείχνουν», γράφει η ανταποκρίτρια του Νουβέλ Ομπζερβατέρ, «ότι οι αμερικανικές εκλογές θα κριθούν εδώ, ανάμεσα στο Κλίβελαντ και το Σινσιινάτι, στις κρίσιμες μεσοδυτικές πολιτείες. Το Οχάιο και οι 18 εκλέκτορες πιθανώς να αποδειχθούν βαρόμετρο στη μάχη για την προεδρία». Οι αναλυτές δεν παραλείπουν σε κάθε ευκαιρία να το υπογραμμίζουν: από το 1964, κανείς πρόεδρος δεν έχει εκλεγεί χωρίς να κερδίσει το Οχάιο. Ο λόγος; Απλά μαθηματικά.

Για τον Μπαράκ Ομπάμα, είναι αρκετό να προσθέσει το Οχάιο στις πολιτείες που ήδη θεωρούνται «δικές του», ώστε να κατακτήσει τη νίκη. Για τον Μιτ Ρόμνεϊ, τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα: αν κερδίσει το Οχάιο μαζί με τη Βιρτζίνια και τη Φλόριντα, που το στρατόπεδο Ομπάμα μοιάζει σήμερα να εγκαταλείπει, θα του χρειαστεί άλλο ένα μικρό «swing state» για να κατακτήσει την εξουσία. Αν πάλι χάσει το Οχάιο, θα πρέπει να κερδίσει την Αϊόβα, τη Νεβάδα και το Νιου Χαμσάιρ, κάτι που από τις δημοσκοπήσεις φαίνεται αρκετά δύσκολο.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που οι δύο αντίπαλοι επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους σ’ αυτήν την πολιτεία, βομβαρδίζοντας τους ψηφοφόρους με «δολοφονικά» σποτ. Για το επιτελείο του Ρόμνεϊ, ο ενθουσιασμός υπέρ του κόμματός του ανεβαίνει συνεχώς στο Οχάιο. Ο Ομπάμα, πάλι, έβγαλε το βαρύ πυροβολικό, πραγματοποιώντας μια επίσκεψη μαζί με τον Μπιλ Κλίντον και τον Μπρους Σπρίνγκστιν. Ο πρώην πρόεδρος υπενθύμισε στους κατοίκους ότι ο Ομπάμα και το σχέδιό του για την αυτοκινητοβιομηχανία έσωσαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, την ώρα που ο Ρόμνεϊ ζητούσε να αφεθεί ο κλάδος να χρεοκοπήσει.

Ο Μπιλ και ο Μπρους θα δώσουν στον Ομπάμα τις ψήφους των λευκών εργατών που έχει ανάγκη; Δεν είναι σίγουρο. «Το Οχάιο είναι ένας μικρόκοσμος της Αμερικής» τονίζει ο Τζέιμς. Ένα μωσαϊκό μεγάλων πόλεων και αγροτικών ζωνών, μαύρων γκέτο και λευκών προαστίων, μαζί με μια γερή δόση χριστιανών φονταμενταλιστών. Η διαφορά ανάμεσα στους αντιπάλους, που ήταν 8 μονάδες στα τέλη Σεπτεμβρίου υπέρ του Ομπάμα, έχει μειωθεί στις δύο μονάδες. Το πιο ανησυχητικό για τον Ομπάμα είναι ότι οι ψηφοφόροι θεωρούν τον Ρόμνεϊ πιο αξιόπιστο στο πεδίο της οικονομίας.

Το 2008, ο Ομπάμα κέρδισε το Οχάιο με 52% έναντι 47%. Σύμφωνα με τους Ρεπουμπλικανούς όμως, ο Ρόμνεϊ είναι ένας πολύ καλύτερος υποψήφιος από τον ΜακΚέιν. Επιπλέον, η ανάπτυξη της πολιτείας τα τελευταία δύο χρόνια οφείλει πολλά στον Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη της, τον Τζον Κέισιτς. Οι ανεξάρτητοι ψηφοφόροι δεν ξέρουν έτσι ποιο κόμμα από τα δύο να ανταμείψουν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως για τον Ομπάμα είναι ο άνθρακας. Το Οχάιο καλύπτει πάνω από το 80% των ενεργειακών του αναγκών με άνθρακα και αδιαφορεί για τις επιπτώσεις που έχει αυτός στο περιβάλλον. Η εκστρατεία της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος εναντίον της χρήσης άνθρακα δεν έχει γίνει ευνοϊκά δεκτή εδώ. Οι Ρεπουμπλικανοί το εκμεταλλεύονται, με τον υποψήφιο αντιπρόεδρο, Πολ Ράιαν, να καταγγέλει πρόσφατα στο Μπέλμοντ τον «πόλεμο κατά του άνθρακα».

Η μάχη εν τέλει θα κριθεί όχι από την ιδεολογία, αλλά από τη συμμετοχή. Εδώ ο Ομπάμα υπερέχει, καθώς η πολιτεία δεν έπαψε ποτέ τα τελευταία χρόνια να αποτελεί προτεραιότητά του. «Ο στόχος μας είναι να ψηφίσουν όλοι» λέει ο Κρις Ρέντφερν, πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος του Οχάιο. «Αν ψηφίσουν όλοι, θα νικήσουμε» προσθέτει.

Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής