Γερμανικό δικαστήριο έκρινε σήμερα ένοχο για 85 φόνους έναν νοσηλευτή, έναν από τους χειρότερους κατά συρροή δολοφόνους στην πρόσφατη ιστορία, και τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη.
Το δικαστήριο του Όλντεμπουργκ, στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας, έκρινε πως ο Νιλς Χέγκελ, 42 ετών, είναι ένοχος για τη δολοφονία ασθενών, στους οποίους έκανε ένεση με θανατηφόρα φάρμακα, στα νοσοκομεία όπου εργάστηκε από το 2000 έως το 2005.
Η αστυνομία υποπτεύεται πως έχει σκοτώσει έως και 200 ανθρώπους, σε υποθέσεις οι οποίες δεν μπορούν ωστόσο να διαλευκανθούν, κυρίως επειδή τα πτώματα μεγάλου αριθμού θυμάτων έχουν αποτεφρωθεί.
Ακολουθεί ένας κατάλογος με τους χειρότερους, παγκοσμίως, κατά συρροή δολοφόνους των τελευταίων δεκαετιών:
«O μανιακός του Ανγκάρσκ»
Ο πρώην αστυνομικός από τη Σιβηρία Μιχαήλ Ποπκόφ κρίθηκε ένοχος τον Δεκέμβριο 2018 σε ηλικία 54 ετών για τον φόνο 56 ανθρώπων.
Κατά το διάστημα 1992-2007 βίασε και δολοφόνησε γυναίκες με τσεκούρι ή σφυρί αφού τις πήγαινε για βόλτα αργά το βράδυ, συχνά με το περιπολικό.
Ο ίδιος δολοφόνησε και εναν αστυνομικό. Θεωρείται ο χειρότερος κατά συρροή δολοφόνος στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας.
ΗΠΑ
Ο 78χρονος Σάμιουελ Λιτλ ομολόγησε τον Νοέμβριο 2018 τον φόνο 90 ανθρώπων από το 1970 ως το 2005 και οι αρχές επιβολής του νόμου έχουν επιβεβαιώσει περισσότερους από 40 μέχρι στιγμής. Αν επιβεβαιωθούν και οι 90, ο Λιτλ θα είναι ο χειρότερος κατά συρροή δολοφόνος στην αμερικανική ιστορία.
Ο πρώην πυγμάχος συνελήφθη το 2012. Τα θύματά του ήταν κυρίως τοξικομανείς και ιερόδουλες και πολλά δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ. Τον Φεβρουάριο 2019 το FBI έδωσε στη δημοσιότητα 16 σκίτσα τα οποία είχε κάνει ο ίδιος σε μια προσπάθεια να αναγνωριστούν κάποια από τα θύματά του.
«Ο δολοφόνος της σκακιέρας»
Το 2007 ο Αλεξάντερ Πιτσούσκιν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη στη Μόσχα για τη δολοφονία 48 ανθρώπων, κυρίως κατά το διάστημα 2002-2006.
Σε ηλικία 33 ετών την εποχή της δίκης του, ο Πιτσούσκιν είχε πει ότι ήθελε να σκοτώνει έναν άνθρωπο για καθένα από τα 64 τετράγωνα της σκακιέρας και διέγραφε από ένα τετράγωνο κάθε φορά που σκότωνε κάποιον.
Τα θύματά του ήταν κυρίως ηλικιωμένοι αλκοολικοί άνδρες, τους οποίους συναντούσε σε ένα πάρκο.
«Ο εκτελεστής με το σπαθί» (ΚΙΝΑ)
Ο Γιανγκ Σινχάι εκτελέστηκε στην Κίνα το 2004 σε ηλικία 35 ετών έπειτα από τον φόνο 67 ανθρώπων μέσα σε μια τριετία (2000-2003).
Εισέβαλε σε εξοχικές κατοικίες και κάποιες φορές κατακρεουργούσε ολόκληρες οικογένειες με τσεκούρι, σφυρί ή σπαθί.
Η αστυνομία είχε καταγράψει ως κίνητρά του τη ληστεία και τον βιασμό, αλλά ο Γιανγκ περιγράφεται ως ένας παράφρων που απολάμβανε τις πράξεις του.
«Ο Δολοφόνος του Πράσινου Ποταμού» (ΗΠΑ)
Ο αμερικανός Γκάρι Ρίτζγουεϊ, ο οποίος ζωγράφιζε φορτηγά, ομολόγησε το 2003 ότι είχε στραγγαλίσει 48 ανθρώπους, κυρίως ιερόδουλες και δραπέτες, στο διάστημα 1982-1984, αλλά θεωρείται ύποπτος για περισσσότερους φόνους.
Απέκτησε το παρατσούκλι «Ο Δολοφόνος του Πράσινου Ποταμού» από το ποταμό του Σιάτλ όπου είχαν βρεθεί τα πρώτα του θύματα. ‘Ηταν 54 ετών όταν καταδικάστηκε και φυλακίστηκε.
Ο «Δρ. Θάνατος» της Αγγλίας
Ο Χάρολντ Σίπμαν, ένας οικογενειακός γιατρός ο οποίος ζούσε κοντά στο Μάντσεστερ, καταδικάστηκε σε ισόβια το 2000 αφού κρίθηκε ένοχος για την δολοφονία 15 ηλικιωμένων ασθενών του με θανατηφόρο δόση μορφίνης. Απαγχονίστηκε μέσα στο κελί του το 2004 σε ηλικία 57 ετών.
Μια έρευνα διαπίστωσε ότι ο Σίπμαν, που είχε αποκτήσει το παρατσούκλι «Δρ.Θάνατος», είχε σκοτώσει περίπου 250 ασθενείς του από το 1971 ως το 1998, γεγονός που τον καθιστά τον χειρότερο κατά συρροή δολοφόνο της χώρας του.
Το «τέρας» της Κολομβίας
Ο Λούις Αλφρέδο Γκαραβίτο καταδικάστηκε το 2000 σε 835 χρόνια κάθειρξη σε ηλικία 42 ετών γιατί μέσα σε μια πενταετία, ως το 1996, δολοφόνησε 189 αγόρια.
Έγινε γνωστός ως «Τέρας της Γένοβας» από το όνομα της γενέτειράς του στην Κολομβία. Ο Γκαραβίτο αποκτούσε πρόσβαση στα θύματά του, τα οποία ήταν από οκτώ ως 16 ετών, υποδυόμενος τον εργαζόμενο σε φιλανθρωπικό ίδρυμα, τον πλασιέ, τον μοναχό ή κάποιον με ειδικές ανάγκες.
«Ο Χασάπης του Ροστόφ»
Το 1992 ο 56χρονος τότε Αντρέι Τσικατίλο καταδικάστηκε σε θάνατο για τις δολοφονίες 52 γυναικών που είχαν σεξουαλικό κίνητρο στο διάστημα 1978-1990.
Ο πρώην δάσκαλος, γνωστος ως «Χασάπης του Ροστόφ» από το όνομα της περιοχής της νότιας Ρωσίας όπου κυρίως δρούσε, εκτελέστηκε το 1994.
«Το Τέρας των Άνδεων»
Το 1980 ο Κολομβιανός Πέδρο Λόπες Μονσάλβε συνελήφθη σε αγορά του Ισημερινού αφού επιχείρησε να απαγάγει ένα κορίτσι. Στη συνέχεια ομολόγησε ότι είχε στραγγαλίσει τουλάχιστον 310 παιδιά φτωχικής καταγωγής από την Κολομβία, τον Ισημερινό και το Περού.
Το «Τέρας των Άνδεων» καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξης στον Ισημερινό και στη συνέχεια, το 1994, εκδόθηκε στην Κολομβία όπου και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική.
Απελευθερώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα και στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Σήμερα θα πρέπει να είναι εβδομηντάρης.
Ο «Ορέστης» της Κύπρου
Μια σκοτεινή πλευρά της ζωής στην Κυπριακή Δημοκρατία ανέδειξε η υπόθεση του «Ορέστη», που συγκλονίζει το νησί. Ο κατά συρροήν δολοφόνος, ένας 35χρονος λοχαγός της Εθνικής Φρουράς, κατά κόσμο Νίκος Μεταξάς, ομολόγησε τη δολοφονία επτά ανθρώπων, στο σύνολο τους μετανάστριες, μεταξύ αυτών και δύο παιδιά.
Η ιστορία της φρίκης
Πιο συγκεκριμένα τα επτά θύματα του από τα όσα μέχρι στιγμής έχει αποκαλύψει είναι: Η 38χρονη Marry Rose Tiburcio, η 6χρονη κόρη της Sierra Graze Seucalliuc, η 28χρονη Arian Palanas Lozano, η 29χρονη Maricar Valtez Arquiola, η 36χρονη Livia Florentina Bunea, η 8χρονη κόρη της Elena Natalia Bunea και ακόμα μία γυναίκα αγνώστων μέχρι στιγμής στοιχείων.
Τα τέσσερα θύματα κατάγονται από τις Φιλιππίνες, δύο από τη Ρουμανία και ένα ακόμα από το Νεπάλ.
Κοινό στοιχείο όλων των γυναικών και των παιδιών δύο εξ αυτών ότι είναι μετανάστριες στην Κύπρο. Και μία βεβαιότητα, που έδωσε αυτοπεποίθηση στο δράστη και αποδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό αληθής: Δεν θα τις έψαχνε κανείς.
Ο δράστης συλλαμβάνεται τυχαία όταν γερμανοί τουρίστες βλέπουν την πρώτη σορό στο μεταλλείο του Μιτσερού…
Ο Νίκος Μεταξάς ομολογεί και περιγράφει χωρίς αιδώ με λεπτομέρειες πώς αφαίρεσε τη ζωή των θυμάτων του.
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνέχιζε τη δράση του ανενόχλητος, όπως αποδείχθηκε, αφού κάποιες από τις γυναίκες αυτές ήταν εξαφανισμένες για χρόνια και κανείς δεν ασχολήθηκε.