Του Κώστα Μπετινάκη
Κάποτε οι αντι-ιμπεριαλιστές με αποφασιστικότητα επηρέαζαν την αμερικάνικη ιστορία, διαβεβαιώνοντας πως «η πρώτη απόπειρα για προσάρτηση στις ΗΠΑ, θα έπρεπε να είναι κι η τελευταία». Γράφει ο Stephen Kinzer (*) στη σελίδα 228 στο βιβλίο The True Flag: Theodore Roosevelt, Mark Twain, and the Birth of the American Empire (2017).
Προφανώς αναφέρεται στον πόλεμο του 1898 για τις Φιλιππίνες.
Στις σελίδες 227-250 του κεφαλαίου «Βαθιά Πληγή» ο αναγνώστης μπορεί να βρει ίχνη ελπίδας αλλά και μαθήματα από τη μεγάλη σύγκρουση στα τέλη του 20ού αιώνα αλλά και τις συνεχείς προσπάθειες των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία.
Οι προβλέψεις των αντι-ιμπεριαλιστών πως η «επιθετική εξωτερική πολιτική θα έχει επιπτώσεις στο εσωτερικό της χώρας», αποδείχθηκε με την εκτόξευση του αμυντικού προϋπολογισμού στα ύψη, με ταυτόχρονη διόγκωση της πολεμικής βιομηχανίας, που παίζει πλέον κυρίαρχο ρόλο στην διαμόρφωση της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής.
Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως μετά την αποτυχημένη απόπειρα της στρατιωτικής αποστολής στην Κούβα, ήρθε μετά από λίγα χρόνια η «δοκιμή» με την πολεμική επιχείρηση στην Αϊτή.
Πάντοτε στο βάθος υπήρχε η φανερή προειδοποίηση προς την κάποτε Σοβιετική Ένωση και την σημερινή Ρωσική Ομοσπονδία.
Χωρίς να έχουν δοθεί εξηγήσεις γιατί ο πόλεμος και η κατοχή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν ήταν «κακός», ενώ εκαίνος που ακολούθησε, ο αμερικάνικος (που ήδη έχει συμπληρώσει 18 χρόνια) είναι «καλός».
Οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και πολλοί από τους σημερινούς νεοφιλελεύθερους έχουν την πεποίθηση πως ο κόσμος θα είναι καλύτερος αν τα κράτη υπακούουν στις εντολές της Ουάσινγκτον.
Και πιστεύουν ακόμη πως πραγματικοί πατριώτες είναι εκείνοι που μάχονται υπέρ των αμερικανικών επεμβάσεων. Οι οποίες όμως, σύμφωνα με την ιστορία είχαν τις περισσότερες φορές αντίθετα αποτελέσματα.
Η Κούβα το 1901 είχε καταστεί αμερικανική αποικία, προκαλώντας αντιαμερικανικά αισθήματα που οδήγησαν σταδιακά στην Κουβανική Επανάσταση και την μετατροπή της χώρας σε κομμουνιστική.
Για να μην ξεχνάμε τον πόλεμο στην Ινδοκίνα, το Ιράκ, τη Λιβύη ή τη Συρία… ή τα πραξικοπήματα που προώθησαν από την Λατινική Αμερική ως την Αφρική.
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, έχει καταστεί συνώνυμο με βομβαρδισμούς, εισβολές, κατοχές, επιδρομές συγκαλυμμένες επιχειρήσεις, βασανιστήρια, απαγωγές και μυστικές φυλακές.
Δεν είναι τυχαίο που είναι πάρα πολλοί στον Κόσμο μας που θεωρούν πως οι ΗΠΑ είναι αποκλειστικά εισβολέας. Για να επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες με όσα συμβαίνουν σήμερα στη Βενεζουέλα.
ΗΠΑ vs Ρωσίας – Russiagate
Την ώρα που κυριαρχούν στις ΗΠΑ τα αντιρωσικά αισθήματα λόγω της συνεχιζόμενης φιλολογίας για την καταγγελλόμενη από ορισμένους «ρωσική παρέμβαση» στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, βρέθηκαν πέντε Αμερικανοί γερουσιαστές που υποστήριξαν πως τα αυστηρά οικονομικά αντίποινα εναντίον της Μόσχας «έχουν βγει από την Κόλαση».
Αυτό έγινε στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «Υπεράσπιση της Αμερικανικής Ασφάλειας από την Επιθετικότητα του Κρεμλίνου» (“Defending American Security from Kremlin Aggression – DASKA), ή «Απόφαση 482 της Γερουσίας».
Πάντως λεπτομέρειες της απόφασης δεν έχουν κοινοποιηθεί στην βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ακόμη.
Η πρόταση που έγινε από τον Δημοκρατικό γερουσιαστή Bob Menendez του Νιού Τζέρσι υπερβαίνει την προηγούμενη για την επιβολή κυρώσεων στο ρωσικό δημόσιο χρέος και τις τράπεζες που «στηρίζουν τις ρωσικές προσπάθειες για υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών σε άλλες χώρες», σε επενδύσεις σε έργα φυσικού αερίου εκτός της Ρωσίας, καθώς και σε «πολιτικά πρόσωπα, ολιγάρχες, άτομα που διευκολύνουν άμεσα ή έμμεσα τις παράνομες και διεφθαρμένες δραστηριότητες για λογαριασμό του Βλαντιμίρ Πούτιν ».
Ακόμη και ο πιο καλόβουλος παρατηρητής θα προσέξει ότι το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει τις υποτιθέμενες ρωσικές εμπλοκές στο εξωτερικό και τις «παράνομες και διεφθαρμένες δραστηριότητες» του ρωσικού προέδρου ως αποδεδειγμένα γεγονότα (που δεν είναι).
Πρόκειται για το ίδιο σκεπτικό που χρησιμοποιήθηκε στις κυρώσεις που προτάθηκαν στο νομοσχέδιο εναντίον των ρωσικών υπαλλήλων ασφαλείας που «θεωρούνταν συνένοχοι στην επίθεση των στενών του Κερτς» (το περιστατικό του Νοεμβρίου 2018, κατά το οποίο η ρωσική ακτοφυλακή σταμάτησε ουκρανικά πολεμικά πλοία που επιχειρούσαν να τη διέλευση από τη Μαύρη Θάλασσα στην Αζοφική θάλασσα, χωρίς προηγουμένως να ενημερώσουν τις ρωσικές αρχές.
Η απόφαση DASKA έχει ζητήσει επίσης από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών να εκπονήσει έκθεση που να αφορά στο εάν η Ρωσία μπορεί να χαρακτηριστεί «κρατικός χορηγός τρομοκρατίας».
Θα καταστεί νόμος τελικά;
Το ερώτημα παραμένει. Η ανάλογη απόφαση του νομοσχεδίου της Επιτροπής το 2018 δεν τα κατάφερε να πάρει πλειοψηφία σε ψηφοφορία στην ολομέλεια της Γερουσίας, που είχε γίνει παράλληλα με το 115ο Συνέδριο
Ωστόσο, εάν ο ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας κ. Mitch McConnell (Ρεπουμπλικάνος του Κεντάκι) αποφασίσει να το θέσει σε ψηφοφορία, δεν είναι πολύ πιθανόν ότι η DASKA θα μπορούσε να καταλήξει να πάρει πλειοψηφία τόσο στην Βουλή των Αντιπροσώπων όσο και την Γερουσία. Επειδή οι Ρεπουμπλικάνοι- το κόμμα του Trump – δεν κατέχουν πλειοψηφίες και στα δύο Σώματα.
Κάνοντας αναδρομή στα2014, ο αποθανών γερουσιαστής McCain είχε περιγράψει την Ρωσία ως «βενζινάδικο που μεταμφιέζεται ως χώρα». Βασικό μέρος της αμερικανικής ενεργειακής πολιτικής – τόσο του Obama όσο και του Trump – ήταν να αναγκάσει την Ευρώπη να αγοράζει φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ, παρά τη Ρωσία, παραβλέποντας την τεράστια διαφορά στην τιμή.
Δεδομένου ότι το φυσικό αέριο των ΗΠΑ δεν μπορεί να πωληθεί φθηνότερα, ενώ αναμένεται το ρωσικό φυσικό αέριο να καταστεί ακριβότερο μέσω των κυρώσεων και άλλων εμποδίων.
Ωστόσο, όσο περισσότερο οι ΗΠΑ σφίγγουν τη λαβή τους, τόσο περισσότερες χώρες γλιστρούν μέσα από τα δάχτυλά τους ρίχνοντας Ρωσία και Κίνα την μία στην αγκαλιά της άλλης ξεπερνώντας τις μεταξύ τους διαφορές.
(*) Stephen Kinzer : The True Flag: Theodore Roosevelt, Mark Twain, and the Birth of American Empire- Hardcover (24 Ιανουαρίου 2017).
