Του Κώστα Μπετινάκη
Το 1999, η κυβέρνηση Κλίντον ξεκίνησε την εκστρατεία βομβαρδισμού 78 ημερών που σκότωσε έως και 1.500 αμάχους στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο. Αυτό που τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης χαρακτήριζαν με υπερηφάνεια «σταυροφορία ενάντια στην εθνοτική προκατάληψη».
Αυτός ο πόλεμος, όπως οι περισσότερες από τις υποθέσεις της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, χαρακτηρίστηκε ντροπή.
Στον πρόεδρο του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι απαγγέλθηκαν δέκα κατηγορίες εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από το Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη. Κατηγορούμενοι ο Θάτσι και εννέα άλλοι άνδρες για «εγκλήματα πολέμου, συμπεριλαμβανομένων της δολοφονίας, της αναγκαστικής εξαφάνισης προσώπων, των διωγμών και των βασανιστηρίων».
Ο Θάτσι και οι άλλοι κατηγορούνταν για «εγκληματική ευθύνη για σχεδόν 100 δολοφονίες» και το κατηγορητήριο αφορούσε «εκατοντάδες γνωστά θύματα Αλβανών, Σέρβων, Ρομά και άλλων εθνικοτήτων του Κοσσυφοπεδίου και περιλαμβάνουν πολιτικούς αντιπάλους».
Πριν γίνει πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου, ο Θάτσι ήταν ο επικεφαλής του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου (KLA), που αγωνίστηκε για να εξαναγκάσει τους Σέρβους να φύγουν από το Κοσσυφοπέδιο.
Το 1999, η κυβέρνηση Κλίντον αναγνώρισε ως «μαχητές της ελευθερίας» τον KLA, παρά το φρικτό παρελθόν του, και τους έδωσε μαζική βοήθεια.
Ο KLA συμμετείχε σε μεγάλο βαθμό στη διακίνηση ναρκωτικών και είχε στενούς δεσμούς με τον Οσάμα μπιν Λάντεν.
Η καριέρα του Hashim Thaci δείχνει πως η αντιτρομοκρατία αποτελεί σημαία ευκαιρίας για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της Ουάσιγκτον.
Όμως, ο εξοπλισμός του KLA και ο βομβαρδισμός της Σερβίας βοήθησαν τον Κλίντον να παρουσιαστεί ως σταυροφόρος.
Ο Κλίντον υποστηρίχθηκε από πολλά μέλη του Κογκρέσου που ανυπομονούν να εξαγνίσουν τις δολοφονίες των ΗΠΑ.
Ο γερουσιαστής Joe Lieberman (D-CN) είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο KLA «υποστηρίζουν τις ίδιες αξίες και αρχές. Ο KLA αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αμερικανικές αξίες».
Ο Βρετανός καθηγητής Philip Hammond σημείωσε ότι η εκστρατεία βομβαρδισμού 78 ημερών «δεν ήταν καθαρά στρατιωτική επιχείρηση: το ΝΑΤΟ κατέστρεψε επίσης αυτό που ονόμαζε στόχους “διπλής χρήσης”, όπως εργοστάσια, γέφυρες πόλεων, ακόμα και το κύριο τηλεοπτικό κτήριο στο κέντρο του Βελιγραδίου».
Το ΝΑΤΟ έριξε επανειλημμένα βόμβες διασποράς σε αγορές, νοσοκομεία και άλλες μη στρατιωτικές περιοχές. Το ΝΑΤΟ έριξε περισσότερες από 1.300 βόμβες διασποράς στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο και κάθε βόμβα περιείχε 208 ξεχωριστά βομβίδια που έπεφταν στη γη με αλεξίπτωτο. Εμπειρογνώμονες για τις βόμβες υπολόγισαν ότι περισσότερες από 10.000 μη εκρηκτικές βόμβες διασκορπίστηκαν γύρω από το τοπίο όταν τελείωσε ο βομβαρδισμός και εξουδετέρωσαν παιδιά πολύ μετά την κατάπαυση του πυρός.
Μετά το τέλος του βομβαρδισμού, ο Κλίντον διαβεβαίωσε τον σερβικό λαό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ συμφώνησαν να είναι ειρηνευτές μόνο «με την κατανόηση ότι θα προστατεύσουν τους Σέρβους καθώς και τους Αλβανούς και ότι θα φύγουν με την ειρήνη». Τους επόμενους μήνες και χρόνια, οι δυνάμεις της Αμερικής και του ΝΑΤΟ παρέμειναν, καθώς ο KLA επανέλαβε την εθνοτική του εκκαθάριση, σφαγιάζοντας Σέρβους πολίτες, βομβαρδίζοντας σερβικές εκκλησίες και καταπιέζοντας οποιονδήποτε μη μουσουλμάνο.
Σχεδόν ένα τέταρτο εκατομμύριο Σέρβοι, τσιγγάνοι, Εβραίοι και άλλες μειονότητες εγκατέλειψαν το Κοσσυφοπέδιο αφότου ο Κλίντον υποσχέθηκε να τους προστατεύσει. Έως το 2003, σχεδόν το 70% των Σέρβων που ζούσαν στο Κοσσυφοπέδιο το 1999 είχαν φύγει και το Κοσσυφοπέδιο έγινε 95% αλβανικό.
Ο Μπιλ Κλίντον παραμένει ήρωας στο Κοσσυφοπέδιο όπου ένα άγαλμά του στήθηκε στην πρωτεύουσα Πρίστινα.
Η εφημερίδα Guardian έγραψε ότι το άγαλμα έδειχνε τον Κλίντον «με το αριστερό χέρι σηκωμένο, μια τυπική χειρονομία ενός ηγέτη που χαιρετούσε τις μάζες. Στο δεξί του χέρι κρατά έγγραφα χαραγμένα με την ημερομηνία κατά την οποία το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τον βομβαρδισμό της Σερβίας, 24 Μαρτίου 1999. «Θα ήταν μια πιο ακριβής παράσταση να απεικονίζουμε τον Κλίντον να στέκεται πάνω σε ένα σωρό από πτώματα γυναικών, παιδιών και άλλων που σκοτώθηκαν στην εκστρατεία βομβαρδισμού των ΗΠΑ».
Ο πόλεμος του Κλίντον στη Σερβία αποτέλεσε κουτί της Πανδώρας από το οποίο υποφέρει ακόμη εκεί ο κόσμος. Επειδή οι πολιτικοί και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν τον πόλεμο εναντίον της Σερβίας «ηθικό θρίαμβο», ήταν ευκολότερο για την κυβέρνηση Μπους να δικαιολογήσει επίθεση στο Ιράκ, για την κυβέρνηση Ομπάμα να βομβαρδίσει τη Λιβύη και για την κυβέρνηση Τραμπ να βομβαρδίζει επανειλημμένα τη Συρία.
Όλες αυτές οι παρεμβάσεις σπέρνουν χάος που συνεχίζουν να βλάπτουν λαούς.
