Ο Matthew Hoh είναι ανώτερος σύμβουλος στο Κέντρο Διεθνούς Πολιτικής. Σε εκτενή συνέντευξή του στο Parsi Policy, διερεύνησε τις πιθανότητες πραξικοπήματος των ΗΠΑ στο Ιράκ και προειδοποιεί για τις πολιτικές του Λευκού Οίκου. 

Είχε παραιτηθεί από τη θέση του για τη στρατηγική και τους στόχους των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν τον Σεπτέμβριο του 2009.

Πριν από την αποστολή του στο Αφγανιστάν, ο Μάθιου υπηρέτησε στο Ιράκ. Πρώτα το 2004-5 στην επαρχία Salah ad Din με ομάδα ανασυγκρότησης και διακυβέρνησης του Υπουργείου Εξωτερικών και στη συνέχεια το 2006-7 στην επαρχία Anbar ως διοικητής της εταιρείας Marine Corps.

Ο Hoh δήλωσε στον Mostafa Afzalzadeh, δημοσιογράφο και  διευθυντή του Director of Parsi Policy: «Φοβάμαι ότι ο πρόεδρος Τραμπ μπορεί να επηρεαστεί τόσο από την εξωτερική πολιτική του όσο και από τους εκλογικούς του συμβούλους και να πιέσει για πραξικόπημα ή πόλεμο. Ο Πρόεδρος Τραμπ περιβάλλεται από άνδρες και γυναίκες που θέλουν να δουν τις ΗΠΑ να είναι το κυρίαρχο έθνος, όχι μόνο στο Ιράκ, τον Μουσουλμανικό Κόσμο ή την Ασία, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη».

Οι ΗΠΑ, για περισσότερο από τον περασμένο αιώνα, αναπτύσσουν, διατηρούν και αναπτύσσουν τα εργαλεία που διαθέτουν προς τούτο, στρατιωτικά, οικονομικά, διπλωματικά, έλεγχο κυβερνοχώρων κ.λπ., προκειμένου να διατηρήσουν και να επεκτείνουν την παγκόσμια ισχύ και τον έλεγχό τους.

Σίγουρα αυτό που συνέβη πολιτικά στο Ιράκ τον τελευταίο χρόνο έχει προκαλέσει ανησυχία σε εκείνους στις ΗΠΑ των οποίων το κύριο μέλημα είναι η υγεία της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ.

Ωστόσο ο coronavirus έχει περιορίσει σοβαρά την ικανότητα του αμερικανικού στρατού να ξεκινήσει συμβατικές επιθέσεις ή ακόμα και να συγκεντρώσει στρατεύματα.

Η Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχουν περιορίσει τις επιχειρήσεις τους επίσης λόγω της πανδημίας και, ως εκ τούτου, μεγάλη στρατιωτική δράση των ΗΠΑ είναι απίθανη έως ότου η πανδημία τελειώσει ή υποχωρήσει.

 Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να μην μπορούν να ενεργήσουν στρατιωτικά, αλλά δεν μπορούν να δώσουν το πλήρες βάρος των δυνάμεών τους αυτή τη στιγμή και πιθανότατα θα έπρεπε να καταφύγουν σε ανεξάρτητες και μοναχικές επιθέσεις από διαφορετικές δυνάμεις.

Ναι, ο αμερικανικός στρατός μπορεί να εκτοξεύσει επιθέσεις με αεροσκάφη και πυραύλους, αλλά επιχείρηση που έχει σκοπό να προκαλέσει πραγματικά καταστροφικές επιπτώσεις στις δυνάμεις του Ιράκ, του Ιράν ή της Συρίας θα πρέπει να περιμένει έως ότου τελειώσει η πανδημία.

Όμως, πραξικόπημα είναι σίγουρα δυνατό και πιθανό. Υπάρχουν πολλοί στην ιρακινή κυβέρνηση που θα ευθυγραμμιστούν με τις ΗΠΑ είναι τέτοια που είναι αναγκαστική η απόφαση.

Ωστόσο η ανάληψη μιας τέτοιας απόφασης πιθανότατα θα έρθει σε εθνικό επίπεδο, με λίγα ακραία επίπεδα μεταξύ ατόμων, οργανώσεων και φυλών, και είναι δυνατή η επανάληψη του εμφυλίου πολέμου στο Ιράκ της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Αυτή τη φορά πιθανώς περισσότερο με κουρδική ανάμειξη, καθώς οι ΗΠΑ ελπίζουν να υποκινήσουν κουρδική εξέγερση και στο Ιράν.

Η ιδέα μιας κοινής Σουνιτικής-Κουρδικής συμμαχίας (όσο αμφίβολη μπορεί να τη θεωρούν, οι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε διάφορα επίπεδα, και από τα δύο μέρη, πιστεύουν ότι είναι δυνατόν) θα μπορούσαν κατά κάποιον τρόπο να καταλάβουν τον έλεγχο της Βαγδάτης. Κάτι προφανώς παράνομο και, φυσικά, θα προκαλέσει εγκληματική ταλαιπωρία στον ιρακινό λαό, ο οποίος από την εισβολή των ΗΠΑ το 2003 έχει υποστεί τρομερές συνέπειες αυτής της εισβολής. Ασχέτως αν εξακολουθούν να απουσιάζουν από τη ρητορική και τη λογική των περισσότερων Αμερικανών στρατιωτικών, πολιτικών και μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Έτσι, ένα πραξικόπημα, τόσο καταστροφικό, όπως προβλέπουν οι περισσότεροι παρατηρητές εκτός των ΗΠΑ, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στη Βαγδάτη, ειδικά όταν πιστεύεται ότι οι ΗΠΑ έχουν φτάσει σε επίπεδο χαμένης επιρροής, ελέγχου ή αξιοπιστίας.

Ωστόσο η ιδέα των ΗΠΑ να διατηρεί οποιαδήποτε αξιοπιστία ως ηθικός, καλοπροαίρετος ή αποτελεσματικός σκοπός στην εξωτερική και στρατιωτική πολιτική της ορθώς θεωρείται παράλογη εκτός των ΗΠΑ.

Αναμένεται να δούμε την ίδια απάντηση από τους Ιρακινούς που είδαμε το 2003-2012: Μαζική και λαϊκή αντίσταση σε κατοχή από ξένη δύναμη.

Οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να αποδυναμώσουν αυτή την αντίσταση, όπως πάντα. Σε αυτή την περίπτωση επιστρέφοντας στον πόλεμο ανάμεσα σε Σουνίτες εναντίον των Σιιτών, ενώ θα προσπαθήσουν να φέρουν τους Κούρδους ενάντια στους Σιίτες.

Οι Αμερικανοί σχεδιαστές και οι πολιτικοί έχουν πολύ απλουστευμένη άποψη για τον κόσμο και έτσι πιστεύουν ότι οτιδήποτε μπορεί να βλάψει το Ιράν είναι αξιόλογο, δικαιολογημένο και τελικά αποτελεσματικό.

Σε αυτή την περίπτωση, αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ ευθυγραμμίζονται περαιτέρω με τους Σουνίτες και τους Κούρδους στο Ιράκ για να βλάψουν τον πολιτικό έλεγχο των Σιιτών συμμάχων του Ιράν, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ πηγαίνουν στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα. Αυτό που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους από τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία, το Κατάρ, τα ΗΑΕ και το Ισραήλ έκαναν στη Συρία και ακόμα και αν όλα τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι παρόμοια πολιτική θα αποτύχει.

Σύνταξη Κ. Μπετινάκης