.jpg)
Με τη δέσμευση ότι θα πολεμήσει τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα, καθώς επίσης ότι θα ενθαρρύνει το έθνος να αγκαλιάσει τις οικονομικές και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, ορκίστηκε καταχειροκροτούμενος ο νέος πρόεδρος της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα, την Τρίτη, στο Παλάτσο Μοντετσιτόριο.
Ο νέος επικεφαλής του κράτους, του οποίου ο αδελφός Πιερσάντι Ματαρέλα σκοτώθηκε από τη Μαφία ενόσω ήταν κυβερνήτης της Σικελίας το 1980, κατήγγειλε ως «ανησυχητική» την εξάπλωση της Μαφίας από την παραδοσιακή βάση της στον Νότο προς τη Βόρεια Ιταλία.
Ο Σέρτζιο Ματαρέλα διαδέχεται τον Τζόρτιο Ναπολιτάνο. Ο βετεράνος πολιτικός της Κεντροαριστεράς, αναδείχτηκε πρόεδρος στην τέταρτη ψηφοφορία, όταν και κατάφερε να εξασφαλίσει περισσότερους από 505 ψήφους. Συγκεκριμένα, έλαβε 667 ψήφους, ενώ ο Φερντινάντο Ιμποσιμάτο του «Κινήματος των 5 Αστέρων» πήρε 127. Από τους 1.009 εκλέκτορες, παρόντες ήταν οι 995. Σημειώνεται πως, σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, στην κάλπη βρέθηκαν και δύο ψήφοι υπέρ του απερχόμενου προέδρου Τζόρτζιο Ναπολιτάνο.
Ο 73χρονος Ματαρέλα αποτελεί προσωπική επιλογή του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι και γίνεται ο 12ος Πρόεδρος της Ιταλίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ποιος είναι ο νέος πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας
Ο Σέρτζιο Ματαρέλα γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1941 στο Παλέρμο της Σικελίας. Γιος χριστιανοδημοκράτη πολιτικού και υπουργού, σπούδασε νομική και δίδαξε κοινοβουλευτικό δίκαιο στο πανεπιστήμιο του Παλέρμο.
Στις 6 Ιανουαρίου του 1980, ο αδελφός του, Πιερσάντι Ματαρέλα, περιφερειάρχης της Σικελίας, δολοφονήθηκε από την Κόζα Νόστρα, εξαιτίας της ισχυρής στράτευσής του κατά του οργανωμένου εγκλήματος.
Η ενασχόληση του Σέρτζιο Ματαρέλα με την πολιτική αποτελεί σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της τραγικής αυτής δολοφονίας. Εξελέγη βουλευτής (1983-2008), αρχικά με την προοδευτική πτέρυγα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, κατόπιν με το Λαϊκό Κόμμα και τη Μαργαρίτα.
Οι συμβολισμοί της εκλογής Ματαρέλα στην προεδρία
Ο δημοσιογράφος και αναλυτής Πάολο Ματζάντι επεσήμανε στο euronews ότι ο διάδοχος του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο στην προεδρία της Ιταλίας δεν είναι ένας δημοφιλής πολιτικός. Η εκλογή του Σέρτζιο Ματαρέλα για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα ωστόσο, κρύβει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό.
«Μπήκε κάπως αργά στην κεντρική πολιτική σκηνή, μετά την δολοφονία του αδελφού του Πιερσάντι, τότε προέδρου της Σικελίας, από την Μαφία. Όλοι ελπίζουν ότι μια τέτοια προσωπικότητα μπορεί να δώσει ώθηση στη μάχη κατά της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος», αναφέρει ο δημοσιογράφος.
«Ο Ρέντσι ήταν αυτός που κίνησε τα νήματα και δρέπει τους καρπούς μιας σημαντικής επιτυχίας. Δεν αποτελεί επιτυχία του Ρέντσι ως πρωθυπουργού, αλλά ως επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος, του πρώτου κόμματος του ιταλικού Κοινοβουλίου», καταλήγει ο Πάολο Ματζάντι.
Η παραίτηση από τον θώκο του υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης Αντρεότι
Ιταλικά μέσα ενημέρωσης επισημαίνουν ότι ο Ματαρέλα ασφαλώς δεν θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στους «πολιτικούς οι οποίοι πρόσκεινται στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι», καθώς το 1990 είχε παραιτηθεί από τον θώκο του υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης Αντρεότι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έγκριση του νόμου που χορήγησε επίσημα την άδεια για να αποκτήσουν εθνική εμβέλεια τα τρία τηλεοπτικά κανάλια του.
Εισηγητής του νέου εκλογικού νόμου «Mattarellum»
Το 1993 ήταν ο εισηγητής του νέου εκλογικού νόμου που ονομάστηκε «Mattarellum». Έπειτα από τη σχετική υπόδειξη λαϊκού δημοψηφίσματος, ο νόμος προέβλεπε ότι για τα τρία τέταρτα των εδρών θα ίσχυε ενισχυμένη αναλογική και για το υπόλοιπο τέταρτο απλή αναλογική.
Το 1994, μετά τη διάλυση της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ο Σέρτζιο Ματαρέλα συμμετείχε στην ίδρυση της κεντρώας πολιτικής δύναμης «Ιταλικό Λαϊκό Κόμμα».
Το 1995 στήριξε την υποψηφιότητα του Ρομάνο Πρόντι ως επικεφαλής της κεντροαριστερής συμμαχίας της Ελιάς. Από το 1998 μέχρι το 1999 χρημάτισε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, επί πρωθυπουργίας του Μάσιμο Ντ’ Αλέμα.
Η σύσταση επαγγελματικού στρατού στην Ιταλία
Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Άμυνας, επί των ημερών της δεύτερης κυβέρνησης Ντ’ Αλέμα, διατηρώντας τη θέση αυτή και το διάστημα της κυβέρνησης του σοσιαλιστή Τζουλιάνο Αμάτο. Η απόφαση για κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στις ιταλικές ένοπλες δυνάμεις και για σύσταση επαγγελματικού στρατού φέρει την υπογραφή του.
Το 2007 συμμετείχε στη συγγραφή της ιδρυτικής διακήρυξης αξιών του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος και το 2008 αποφάσισε να μην ξαναθέσει υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές.
Το 2011 αναδείχθηκε από το ιταλικό κοινοβούλιο ανώτατος δικαστής του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, ενώ το όνομά του συμπεριελήφθη στις προτεινόμενες υποψηφιότητες και κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, τον Απρίλιο του 2013 -όταν επανεξελέγη όμως τελικά ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο.
Ο Ματαρέλα, χήρος και πατέρας τριών παιδιών, θα αναλάβει τα καθήκοντά του την επόμενη εβδομάδα.
Πληροφορίες από: La Repubblica, Euronews, Reuters, Γαλλικό Πρακτορείο
Επιμέλεια: Xρήστος Μαζάνης
