Το πόκερ για τη διαδοχή Γιούνκερ έχει ξεκινήσει, μαζί και οι τριβές γύρω από το πρόσωπο του Μάνφρεντ Βέμπερ. H υποψηφιότητα που θα μπορούσε ενδεχομένως να γεφυρώσει τις αντιρρήσεις είναι της Μαργκαρέτε Βεστάγκερ.
Η νύχτα των αποτελεσμάτων ήταν σύντομη για τον Μάνφρεντ Βέμπερ, αλλά οι λίγες ώρες ύπνου δεν αποτυπώθηκαν στο πρόσωπο του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και υποψηφίου για το αξίωμα του προέδρου της Κομισιόν.
Λίγο μετά την ιστορική συντριβή της Χριστιανικής Ένωσης στις ευρωεκλογές και τη μείωση των εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Βέμπερ έσφυζε από αυτοπεποίθηση.
«Μπορεί η οικογένεια των Χριστιανοδημοκρατών να μην είναι ‘φωτεινός νικητής’ των ευρωεκλογών, αλλά βλέπω παρ’ όλα αυτά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα να διατηρεί αξιώσεις να ηγηθεί» υποστήριξε εννοώντας τον εαυτό του ως επόμενο πρόεδρο της Κομισιόν.
Βεστάγκερ: «Να σπάσω το μονοπώλιο»
Στη συζήτηση για τον διάδοχο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που έχει ήδη ξεκινήσει στις Βρυξέλλες σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των 28, εισέρχονται κυρίως οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι που διεύρυναν τη δύναμή τους σε αριθμό εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο, σε σημείο που να έχουν αξιώσεις στη διεκδίκηση των ανώτατων αξιωμάτων στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. Ανάμεσα στους πιθανούς υποψήφιους για πρώτη φορά και γυναίκα, η Μαργκαρέτε Βεστάγκερ από τη Δανία, επιτυχημένη επίτροπος Ανταγωνισμού, η οποία ανήκει στην οικογένεια των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών ALDE.
Τη νύχτα προς τη Δευτέρα με φόντο τη γιγαντιαία σκηνή στην αίθουσα της ολομέλειας της Ευρωβουλής διατύπωσε ξεκάθαρα τη φιλοδοξία της να γίνει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου «γιατί το δημοσιοποιεί τώρα», απάντησε: «Θα ήταν περίεργο να μην απαντήσω σε ερώτηση που μου τίθεται», ξεκινώντας «επιθετικά» το πόκερ διεκδίκησης της πιο ισχυρής θέσης των Βρυξελλών. Και όπως φαίνεται, οι πιθανότητες να το επιτύχει δεν είναι και τόσο λίγες.
Τι επιδιώκει όμως η ίδια με την υποψηφιότητά της;
«Να σπάσω το μονοπώλιο» απαντά υπονοώντας τα πρόστιμα δισεκατομμυρίων που επέβαλε σε πολυεθνικούς κολοσσούς, όπως η Google και η Apple, ως επίτροπος Ανταγωνισμού, που έκαναν το όνομά της γνωστό και έξω από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους των Βρυξελλών.
«Η ισορροπία δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει διασαλευθεί, δεν υπάρχει πια πλειοψηφία των δύο μεγάλων κομμάτων, το μονοπώλιο της εξουσίας έχει διαρραγεί».
Πολύ γρήγορα αντιλαμβάνεται κάποιος ποιος είναι ο στόχος των δηλώσεών της. Αφορούν στον Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος θεωρείται φαβορί για το αξίωμα του προέδρου της Κομισιόν.
Ο δύσκολος δρόμος των συμμαχιών
Ωστόσο, ο συσχετισμός δυνάμεων δεν είναι πλέον ο ίδιος, επειδή το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλιστές έχουν χάσει τόσες έδρες που δεν έχουν την πλειοψηφία για να «επιβάλουν» πρόσωπα σε καίρια ευρωπαϊκά πόστα.
Συνεπώς, συνέβη αυτό που ο Βέμπερ φοβόταν. Εκ πρώτης όψεως δεν είναι άσχημο, επειδή ορισμένοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων μπορεί να το εκμεταλλευτούν για να ανατρέψουν το σύστημα του Spitzenkandidat, του επικεφαλής των πολιτικών ομάδων, που καθιερώθηκε στις ευρωεκλογές του 2014 με στόχο να φέρει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιο κοντά στον λαό.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι είναι και αποδεκτό.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν -για παράδειγμα- θεωρείται πολέμιος αυτού του συστήματος και ήδη εργάζεται για σύμπραξη συμμαχιών.
Την Κυριακή το βράδυ συνομίλησε τηλεφωνικά με την Άνγκελα Μέρκελ, τη Δευτέρα γευμάτισε με τον Ισπανό πρωθυπουργό και επικεφαλής του Σοσιαλιστικού κόμματος Πέδρο Σάντσες, και σήμερα πρόκειται να γευματίσει στις Βρυξέλλες με τον κεντροδεξιό πρωθυπουργό του Βελγίου Σαρλ Μισέλ. Το βράδυ συνεχίζει τις επαφές και με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες στο περιθώριο του πρώτου μετά τις ευρωεκλογές συμβουλίου κορυφής, το οποίο θα δρομολογήσει τις διαδικασίες για την πλήρωση των θέσεων στα θεσμικά όργανα.
Διότι ναι μεν οι Ευρωπαίοι ηγέτες προτείνουν για πρόεδρο της Κομισιόν λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα εκλογικά αποτελέσματα, τις αποφάσεις όμως τις παίρνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου οι ζυμώσεις για συμμαχίες βρίσκονται στο ζενίθ.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν άλλες παρατάξεις του Ευρωκοινοβουλίου θα μπορούσαν να στηρίξουν την «επιθετική» υποψηφιότητα της Βεστάγκερ.
Θα ήταν εφικτό ενδεχομένως για τους Πράσινους, τους Αριστερούς και τμήματα των Σοσιαλδημοκρατών, πολύ περισσότερο από μια υποψηφιότητα Βέμπερ.
Αλλά η εικόνα του παζαριού θα έπληττε το γόητρο του σώματος. Για να αποδυναμώσει λοιπόν τον κίνδυνο διενέξεων, ανάμεσα στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, καθώς και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Βεστάγκερ κάλεσε και τα δύο σώματα να επιλέξουν – έπειτα από συνεργασία – τα ονόματα για τα πόστα των Βρυξελλών.
Πολλές πιθανότητες έχει και ο Φρανς Τίμερμανς, επικεφαλής υποψήφιος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, δεδομένου ότι σε αυτό το πόκερ εξουσίας υπάρχουν κι άλλες κενές θέσεις προς πλήρωση, όπως αυτή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Πηγή: Deutsche Welle
