Σύνταξη – επιμέλεια: Στέλιος Βασιλούδης
Η Κίνα θα πρέπει να στηρίξει συμμαχίες με χώρες που υποστηρίζουν την εξόρυξη του βυθού για τον έλεγχο και την εξαγωγή του πλούτου των κρίσιμων πόρων στα ανεξερεύνητα βάθη των ωκεανών του κόσμου. Σε μια δημοσίευση του Υπουργείου Φυσικών Πόρων, στο Pacific Journal, μια ομάδα ερευνητών υποστήριξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές χώρες αντιτάσσονται στην εξόρυξη του βυθού επειδή φοβούνται ότι θα επεκτείνει την επιρροή της Κίνας στις βαθιές θάλασσες και θα της έδινε μεγαλύτερο πλεονέκτημα στον εφοδιασμό με αλυσίδες ορυκτών.
«Η Κίνα θα πρέπει να ενισχύσει τη στρατηγική συναίνεση μεταξύ των υποστηρικτών της ανάπτυξης του τομέα, επίσης την επιστημονική ανταλλαγή και την τεχνολογική καινοτομία μεταξύ χωρών όπως η Ρωσία, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Ινδία και να δημιουργήσει πλατφόρμες διακρατικής συνεργασίας στον τομέα των βαθέων υδάτων», ανέφεραν στο τεύχος Αυγούστου, οι ερευνητές από τη σχολή σπουδών της Βορειοανατολικής Ασίας του Πανεπιστημίου Shandong της Κίνας.
Η Κίνα θα μπορούσε επίσης να υπογράψει συμφωνίες για τη θαλάσσια συνεργασία και την ανάπτυξη των τεχνικών εξόρυξης του βυθού των ωκεανών με χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και των νησιών του Ειρηνικού για να πυροδοτήσει το ενδιαφέρον για τον τομέα, πρόσθεσαν.
Ο πυθμένας των ωκεανών διαμορφώνεται ως το επόμενο πεδίο μάχης στον κόσμο για τον ανταγωνισμό των πόρων, με κοιτάσματα βασικών ορυκτών όπως το νικέλιο, ο χαλκός, το κοβάλτιο και το μαγγάνιο, στους βυθούς της θάλασσας σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα ορυκτά χρησιμοποιούνται σε μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, κινητά τηλέφωνα, ηλιακούς συλλέκτες και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, αλλά μπορεί να είναι ευάλωτα σε διακοπές της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Οι υποστηρικτές διακηρύσσουν ότι η εξόρυξη μετάλλων και ορυκτών από τον βυθό είναι απαραίτητη για την παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και ότι θα προκαλούσε πολύ λιγότερη περιβαλλοντική διαταραχή από την εξόρυξη στην ξηρά.
Ωστόσο, οι επικριτές λένε ότι η εξόρυξη στον βυθό της θάλασσας θα ήταν αναπόφευκτα καταστροφική εξαφανίζοντας δυνητικά, ζώα και φυτά σε αυτές τις περιοχές.
Η εμπορική εξόρυξη εξακολουθεί να είναι μια προοπτική παρά μια πραγματικότητα, αλλά υπήρξαν ήδη πειραματικές εργασίες. Μία από τις πιο κοινές προτεινόμενες μεθόδους εξόρυξης περιλαμβάνει την αποστολή ενός γιγαντιαίου ρομπότ στον βυθό της θάλασσας από ένα σκάφος υποστήριξης για να ανελκύσει κομμάτια μετάλλου, γνωστά ως οζίδια, και να τα στείλει στο πλοίο μέσω ενός σωλήνα για επεξεργασία είτε στο πλοίο, είτε στην ξηρά.
Η Διεθνής Αρχή για τον Βυθό της Θάλασσας (ISA), ένα όργανο των Ηνωμένων Εθνών με εξουσία στον βυθό στα διεθνή ύδατα βάσει της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), έχει χορηγήσει 31 άδειες εξερεύνησης – πέντε από αυτές στην Κίνα, η οποία ελπίζει να ξεκινήσει την εξόρυξη το συντομότερο, όπως την επόμενη χρονιά.
Σε ξεχωριστό άρθρο του Pacific Journal, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Σαγκάης Jiao Tong, είπαν ότι η εξόρυξη στον βυθό της θάλασσας ήταν μια ευκαιρία για το Πεκίνο να επεκτείνει τη διεθνή εμβέλειά του. «Η Κίνα θα πρέπει να αναγνωρίσει αυτό το παγκόσμιο ανταγωνιστικό τοπίο και να αντιμετωπίσει την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων του βυθού ως βασική στρατηγική προσέγγιση για τη συμμετοχή στην παγκόσμια διακυβέρνηση των ωκεανών, επεκτείνοντας έτσι τη διεθνή της επιρροή και τον στρατηγικό της χώρο στα θαλάσσια δικαιώματα και ασφάλεια», ανέφεραν.
Ωστόσο, η Κίνα εξακολουθεί να υστερεί των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ευρώπης σε εξοπλισμό και τεχνολογία εξόρυξης βυθού, ιδιαίτερα στην ανάπτυξη οικολογικού εξοπλισμού εξόρυξης και μεταφοράς. Είναι όμως, ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς της ISA, η οποία οριστικοποιεί τους κανονισμούς εκμετάλλευσης. Οι ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν επικυρώσει την UNCLOS, είναι κράτος παρατηρητής, αλλά δεν έχουν ψήφο και δεν μπορούν να λάβουν σύμβαση για εξερεύνηση ή εκμετάλλευση εξόρυξης βυθού της θάλασσας μέσω του οργανισμού.
Οι ανησυχίες για την εμπλοκή της Κίνας και τον πιθανό έλεγχο της εξόρυξης του βυθού έχουν φτάσει στο νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ, με 31 Ρεπουμπλικανούς μέλη του Κογκρέσου να προτρέπουν πέρυσι τον υπουργό Άμυνας να εξετάσει το θέμα. «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να εκχωρήσουμε έναν άλλο κρίσιμο ορυκτό πόρο στην Κίνα», ανέφεραν οι νομοθέτες σε επιστολή τους προς τον γραμματέα. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες, και συγκεκριμένα, το Υπουργείο Άμυνας, θα πρέπει να συνεργαστούν με τους συμμάχους, τους εταίρους και τη βιομηχανία για να διασφαλίσουν ότι η Κίνα δεν θα καταλάβει τον απεριόριστο έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων των βαθέων υδάτων».
Το Πεκίνο και η Ουάσιγκτον έχουν εμπλακεί σε έναν τεχνολογικό πόλεμο που δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης. Την περασμένη εβδομάδα, η Κίνα απαγόρευσε τις εξαγωγές στις ΗΠΑ των κρίσιμων ορυκτών γάλλιο, γερμάνιο και αντιμόνιο, μία ημέρα αφότου η Ουάσιγκτον επέβαλε νέους περιορισμούς στη βιομηχανία ημιαγωγών της Κίνας.
Περισσότερες από 30 χώρες έχουν λάβει θέση κατά της εξόρυξης του βυθού στα διεθνή ύδατα, ζητώντας παύση ή απαγόρευση, σύμφωνα με τον Συνασπισμό Διατήρησης Βαθέων Υδάτων Θάλασσας, μια συμμαχία διεθνών οργανισμών. Ο κατάλογος περιλαμβάνει χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως η Βραζιλία, η Χιλή, η Δομινικανή Δημοκρατία, ο Παναμάς και τα κράτη των νησιών του Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένων των Φίτζι, της Σαμόα και του Παλάου.
Ο Li Xuewei, καθηγητής που ειδικεύεται στη θαλάσσια διακυβέρνηση και ένας από τους υπογράφοντες του άρθρου του Πανεπιστημίου Shandong, έγραψε ότι η διεθνής αντίθεση στην εξόρυξη του βυθού είχε αυξηθεί και ενίσχυε τη ρητορική της ύπαρξης «κινεζικής απειλής». Το Πεκίνο θα πρέπει «να αντισταθεί σθεναρά στη γεωπολιτική πολιτικοποίηση της εξόρυξης του βυθού και του σχηματισμού μπλοκ» και να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην ISA, τόνισε.