του ERIC DRAITSER*
Η συμφωνία που υπέγραψαν την περασμένη εβδομάδα η Ρωσία, η Λευκορωσία, το Καζακστάν για να δημιουργηθεί μια «Ευρασιατική Οικονομική Ένωση» είναι ένα ακόμη αντίμετρο εναντίον των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών προσπαθειών για την απομόνωση της Ρωσίας.
Με την κίνηση προς μία στενότερη οικονομική συνεργασία, η Ρωσία ελπίζει να οικοδομήσει, αποσπασματικά αν είναι απαραίτητο, ένα κοινό οικονομικό χώρο της Ευρασίας που θα ανταγωνιστεί τελικά τις ΗΠΑ και την Ευρώπη από την άποψη της οικονομικής επιρροής .
Ωστόσο, ο τελικός στόχος αυτού του είδους της συνεργασίας πηγαίνει πολύ πέρα από τον απλό οικονομικό ανταγωνισμό. Αντίθετα, η Ρωσία που είναι ο βασικός υπεύθυνος μιας σειράς πολυμερών διακανονισμών, έχει δημιουργήσει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ελπίδες ότι ο Πούτιν (και μεγάλο μέρος του κόσμου το ελπίζει) ότι θα οδηγήσει τελικά τον κόσμο προς ένα πολυπολικό σύστημα παγκόσμιας τάξης.
Ενώ αυτό είναι αναμφίβολα στην ημερήσια διάταξη για τη Ρωσία και τη στενή σύμμαχό της Λευκορωσία, το Καζακστάν είναι ένας περίπλοκος εταίρος, που παίζει ενεργά με τη Δύση όσον αφορά στις επιχειρήσεις, τις επενδύσεις, την εκπαίδευση και μια σειρά από άλλους σημαντικούς τομείς .
Η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EEU) παρουσιάζει μια σειρά από δυνατότητες οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης . Από ενεργειακά αποθέματα σε όλες τις σημαντικές υποδομές αγωγών, η νέα ρύθμιση , με την πάροδο του χρόνου, θα έχει όλο και μεγαλύτερη επίδραση στις εξαγωγές ενέργειας και την κατανάλωση τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία. Παράδειγμα η Κίνα που επιδιώκει να εξασφαλίσει περαιτέρω το ενεργειακό της μέλλον. Επιπλέον , η ΕΕU θα επηρεάσει ζωτικής σημασίας εμπορικούς δρόμους καθώς και τα εμπορικά και ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, εκτός από την προώθηση των πολιτικών, στρατιωτικών, αλλά και την ασφάλεια της συνεργασίας μεταξύ των μελών, στην εκτεταμένη αυτή περιοχή γενικότερα.
Ουσιαστικά λοιπόν, η ΕΕU πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα στην ηγεμονία των ΗΠΑ στην Ασία και στον πρώην Σοβιετική χώρο .
Περιφερειακές Οικονομικές επιπτώσεις
Η ίδρυση της EEU θα έχει αναμφίβολα σημαντικές περιφερειακές επιπτώσεις, και πολύ πιθανόν παγκόσμιες . Δεδομένου ότι οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας συνεχίζουν να αναπτύσσονται, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη τεράστια ενεργειακή συμφωνία που υπεγράφη από τις δύο χώρες, οι επιπτώσεις αυτής της συμφωνίας υποδηλώνουν μεγάλη σπουδαιότητα.
Τόσο η Ρωσία αλλά και το Καζακστάν θα είναι σημαντικοί προμηθευτές ενέργειας στην Κίνα, τον πρώτο καταναλωτή ενέργειας στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, νωρίτερα εφέτος, η κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι εισαγωγές πετρελαίου μέσω του αγωγού πετρελαίου της Κίνας – Καζακστάν ανήλθαν το 2013 σε επίπεδα ρεκόρ, παρουσιάζοντας αύξηση 14% από το 2012.
Επιπλέον , η πρόσφατη Ρωσο- κινεζική συμφωνία φυσικού αερίου δημιουργεί την προοπτική δημιουργίας ενός ακόμη μεγαλύτερου αγωγού σύνδεσης που θα παγιώσει τη στρατηγική θέση της Ρωσίας στο εσωτερικό γίγνεσθαι της Κίνας στο οικονομικό μέλλον.
Δεν είναι μόνον πιθανό να δημιουργηθεί ένας νέος αγωγός που θα συνδέει στην Άπω Ανατολή την Ρωσία με την Κίνα στα βορειοανατολικά, αλλά οι αρχικές προετοιμασίες έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται για την κατασκευή του αγωγού Αλτάι, ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο της Ρωσίας στην την κινεζική επαρχία Xinjiang στο δυτικό τμήμα της χώρας.
Ουσιαστικά λοιπόν η γεωγραφία της συμφωνίας είναι τέτοια ώστε η Ρωσία και η Κίνα θα είναι ενεργειακά συνδεδεμένες τόσο από ανατολικά όσο και δυτικά, δημιουργώντας μια συμβιωτική σχέση εντός της οποίας φυσικό είναι και άλλες μορφές συνεργασίας να ανθίσουν. Είναι φυσικό, το Καζακστάν θα μπορέσει να παίξει σε αυτό το σενάριο σημαντικό ρόλο επειδή βρίσκεται σε βολική τοποθεσία απέναντι στα σύνορα στην περιοχή Αλτάι της Ρωσίας.
Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση του Καζακστάν ως ξεκάθαρου εξαγωγέα ενέργειας, φαίνεται απίθανο η Ρωσία να δείξει ενδιαφέρον για την προώθηση της ενεργειακής ανάπτυξης μιας πιθανής αντιπάλου στην κινεζική αγορά. Τούτου λεχθέντος, το Καζακστάν έχει τη δυνατότητα να επωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από την αναζωπύρωση στην Κίνα του έργου «Νέος Δρόμος του Μεταξιού».
Το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua δημοσίευσε πρόσφατα μια αποκαλυπτική απεικόνιση του οράματος του Πεκίνου για το έργο Νέος Δρόμος του Μεταξιού. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι το έργο θα προκαλέσει «νέες ευκαιρίες και ένα διαφορετικό μέλλον στην Κίνα και σε κάθε χώρα κατά μήκος του δρόμου που επιδιώκει να αναπτυτχθεί, με απώτερο στόχο να δημιουργηθεί «ζώνη οικονομικής συνεργασίας».
Αν και αυτό το τολμηρό και μακρόπνοο σχέδιο εξακολουθεί να απαιτεί τεράστιες προπαρασκευαστικές εργασίες, η δημιουργία της EEU θα βοηθήσει στην υλοποίηση του έργου. Το όραμα για το Νέο Δρόμο του Μεταξιού είναι ένας χώρος για «μεγαλύτερη σύγκλιση του κεφαλαίου και την ολοκλήρωση για το κινεζικό νόμισμα». Κι όλα αυτά ταιριάζυν όμορφα με την προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί η νεοσύστατο EEU στην κατεύθυνση προς την περιφερειακή οικονομική ολοκλήρωση στην Κεντρική Ασία.
Με το Καζακστάν είναι ένα κεντρικό μέρος τόσο του «New Silk Road» και EEU , φαίνεται πιθανόν ότι η καθεμία χώρα θα επωφεληθεί από την ανάπτυξη της άλλης .
Ιδιαίτερης σημασίας είναι το γεγονός ότι η Ρωσία και η Κίνα υπέγραψαν πρόσφατα συμφωνία για να παρακάμψουν το αμερικανικό δολάριο στις διμερείς ρυθμίσεις χρεών και πληρωμών. Η “Συμφωνία για Συνεργασία” που υπογράφηκε μεταξύ της Ρωσικής «VTB» και της Τράπεζα της Κίνας, είναι η βάση σε μια αναπτυσσόμενη νομισματική σχέση συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών που θα οδηγήσει τελικά σε αυξημένη οικονομική και δημοσιονομική ανεξαρτησία από τη Δύση. Με την ίδρυση της EEU, το ρούβλι γίνεται γρήγορα το κρίσιμο νόμισμα στην Κεντρική Ασία, ενώ το γιουάν συνεχίζει να αυξάνει την περιφερειακή αλλά και παγκόσμια σημασία του. Ειδικότερα, το Πεκίνο οραματίζεται το γουάν να γίνει ένα κυρίαρχο νόμισμα σε όλο το μήκος του Νέου Δρόμου του Μεταξιού.
Με τη σύγκλιση αυτών των δύο πολυμερών διακανονισμών, η συνεργασία σε νομισματικά θέματα αποκτά κεντρική σημασία. Φυσικά , αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό ως ένα σημαντικό πλήγμα στην κυριαρχία του δολαρίου και, ως εκ τούτου, στην ηγεμονία των ΗΠΑ σε όλη τον ευρασιατικό γαιοπολιτικόχώρο.
Μία πρόσθετη περιοχή συνεργασίας , που παίρνει γεωπολιτική σημασία είναι ότι από την εξερεύνηση του διαστήματος. Έτσι, το ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα αποτελεί εδώ και καιρό, με το διαστημικό κέντρο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, ένα κομβικό σημείο. Το 2013, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των χωρών κατάρτισε ένα χάρτη πορείας για τρία χρόνια, ενός συνεταιρισμού για την χρήση του με σειρά διευκολύνσεων.
Με τους Κινέζους ολοένα και πιο φιλόδοξους, όσον αφορά το διαστημικό πρόγραμμά τους, και την πρόσφατη απόφαση της NASA να σταματήσει τη συνεργασία με την Roscosmos , τη ρωσική διαστημική υπηρεσία, φαίνεται φυσικό επακόλουθο για τη Ρωσία και την Κίνα να κινηθεί προς την κατεύθυνση της συνεργασίας. Ταυτόχρονα η Ρωσία και το Καζακστάν συνεχίζουν ως εταίροι. Με την ΕΕU και τον Silk Road να παρέχουν το πλαίσιο, μια νέα στρατηγική ευθυγράμμιση αναδύεται στον τομέα της εξερεύνησης του διαστήματος. Φυσικά, οι ΗΠΑ, να εξαρτώνται, όπως είναι τα πράγματα από τη Ρωσία για τα ταξίδια στο διάστημα, βγαίνουν χαμένες σ’ αυτό το σενάριο .
Δεν πρέπει να ξεχαστεί ότι στο πλαίσιο της EEU βρίσκεται και η Λευκορωσία, μια πρώην σοβιετική δημοκρατία και πολύχρονη στενή σύμμαχος της Ρωσίας. Παρά το γεγονός ότι η Λευκορωσία είναι κατά κάποιο τρόπο ο ξεχασμένος παίκτης σε αυτό το γεωπολιτικό λογαριασμό, η χώρα κατέχει στην πραγματικότητα ένα τεράστιο ποσοστό της στρατηγικής σημασίας για τη Ρωσία. Επειδή ίσως, για τον πιο κύριο λόγο, η Λευκορωσία αποτελεί ένα κρίσιμο σύνδεσμο στο δίκτυο παροχής ενέργειας της Ρωσίας στην Ευρώπη.
Ο αγωγός Yamal -Europe, που μεταφέρει περίπου το 20 τοις εκατό των ευρωπαϊκών εξαγωγών φυσικού αερίου της Ρωσίας, αγοράστηκε από την Gazprom το 2011. Αυτό θεωρείται ως ένα μέσο διαφοροποίησης των ευρωπαϊκών υποδομών παροχής ενέργειας, μακριά από τη συνολική εξάρτηση των ουκρανικών αγωγών. Η κίνηση αυτή έχει φυσικά να κάνει αποκλειστικά τη Ρωσία και τη Λευκορωσία επειδή καθιστά τη Ρωσία κύρια αγορά και στρατηγικό σύμμαχο της Λευκορωσίας .
Επιπλέον, η Λευκορωσία είναι ένας σημαντικός εξαγωγέας βαρέων μηχανημάτων, ιδιαίτερα φορτηγά βαρέως χωματουργικού τύπου, τρακτέρ και άλλα μηχανήματα κρίσιμης σημασίας για τη βιομηχανική παραγωγή και την κατασκευή . Με τη Ρωσία ως τον κυριότερο πελάτη της, η Λευκορωσία θα μπορούσε να επωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από την αυξημένη οικονομική συνεργασία μέσα στην ΕΕU.
Ειδκότερα, οι εμπορικοί περιορισμοί, τα νομισματικά ζητήματα, ο διακανονισμός των χρεών, καθώς και άλλα σημαντικά εμπόδια θα μπορούσαν είτε να εξαλειφθούν ή να μειωθούν σημαντικά, έτσι ώστε το Μινσκ θα μπορούσε να κερδίσει σημαντικά από το νέο οικονομικό περιβάλλον. Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιότητά του ως παρία εντός του οικονομικού χώρου της ΕΕ, ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Λουκασένκο είναι πολύ πιθανόν να βλέπει την EEU ως ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση τόσο της οικονομικής σταθερότητας ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή Ευρώπη όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις για τις κυρώσεις που του έχουν επιβληθεί.
Το Καζακστάν ως ερωτηματικό
Με την ίδρυση της EEU, το Καζακστάν είναι έτοιμο να γίνει ακόμα πιο σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια σκηνή. Εκτός από το ήδη γνωστό στρατηγικά αποθέματα ενέργειας και των ορυκτών κοιτασμάτων, η γεωγραφία του Καζακστάν το καθιστά έναν κρίσιμο σύνδεσμο τόσο για την Κίνα όσο και τη Ρωσία στην Κεντρική Ασία. Έτσι, φαίνεται, στη συνέχεια, ότι η χώρα έχει ένα σαφή δρόμο προς την οικονομική ευημερία , δρόμο που της άνοιξε τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα.
Ωστόσο, μια πιο προσεκτική εξέταση των γεωπολιτικών και οικονομικών διασυνδέσεων της χώρας, αποκαλύπτει ότι επειδή ακριβώς «ουδένα δεσμεύει» ως οικονομικός εταίρος,, το Καζακστάν έχει τοποθετηθεί τόσο ως φίλος όσο και ως ενδεχόμενο αντίπαλος.
Ενώ όλα δείχνουν πως το Καζακστάν θα είναι ένας φυσικός σύμμαχος της Ρωσίας και της Κίνας, με ένα λαμπρό οικονομικό μέλλον στο πλαίσιο της Ευρασιατικής ανάπτυξης, η πραγματικότητα είναι ότι το καθεστώς Ναζαρμπάγιεφ έχει βαθιά συνυφασμένη την τύχη του με τη Δύση μέσω διαφόρων θεσμών και οργάνων του χρηματτοπιστωτικού κεφαλαίου. Τόσο η Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη USAID) αλλά και το Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ είναι καλά συνδεδεμένα με τη χώρα, με μακροχρόνιες οικονομικές συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι σημαντικότερες προσωπικότητες στην κυβέρνηση του Καζακστάν. Στην πραγματικότητα, η USAID διευκόλυνε τη δημιουργία της Πρωτοβουλίας Δημοσίου και Ιδωτικής Πρωτοβουλίας οικονομικής εταιρική σχέσης ΗΠΑ – Καζακστάν (PPEPI) .
Όπως σημειώνει η έκθεση της PPEPI, «Το Πρόγραμμα PPEPI αναπτύχθηκε ως μια πρωτοβουλία για τη μεταρρύθμιση της πολιτικής για την προώθηση της συνεχούς διαλόγου μεταξύ των ανώτερων και ανώτατων κυβερνητικών αξιωματούχων και των ηγετών της επιχειρηματικής κοινότητας … «Η PPEPI έχει διατυπώσει συστάσεις σχετικά με πολλές από τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Καζακστάν, δεδομένου ότι ενισχύει και διευρύνει την οικονομία του».
Μια προσεκτική εξέταση της PPEPI , μαζί με τις «business» με τα μέλη του Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στο Καζακστάν, αποδεικνύεται σαφώς το γεγονός ότι το δυτικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο είναι βαθιά ριζωμένη στη χώρα, με την επιρροή και τις συνδέσεις που εκτείνονται προς τα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης. Ίσως τίποτα δεν δείχνει αυτές τις συγκεκριμένες συνδέσεις καλύτερα από τον πρόσφατο διορισμό του Azamat Oinarov ως διευθυντή στην Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Κέντρου του Καζακστάν.
Όπως δήλωσε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Άμυνας και Οικονομικών, ο Oinarov αντιπροσωπεύει αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η «περιστρεφόμενη πόρτα» μεταξύ της κυβέρνησης του Καζακστάν και των θεσμών και των οργάνων του δυτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Να χρησιμεύσει ουσιαστικά ως ένας σύνδεσμος μεταξύ των δυτικών επιχειρηματικών συμφερόντων και της κυβέρνησης Ναζαρμπάγιεφ. Ο Oinarov είναι απλώς ένα από τούς πολλούς γραφειοκράτες των οποίων η κύρια λειτουργία είναι να διατηρήσει την παρουσία και την κερδοφορία των δυτικών εταιρειών στην χώρα .
Η επιρροή του δυτικού χρηματοπισωτικού κεφαλαίου στο Καζακστάν δεν σταματά με την επιχειρηματική κοινότητα . Στην πραγματικότητα, μία από τις πιο κρίσιμες πτυχές της παρουσίας ΗΠΑ -Δυτικών στη χώρα είναι το ευρέως αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο Ναζαρμπάγιεφ, που ιδρύθηκε ως κεντρικό στη νέα πρωτεύουσα, την Αστάνα. Το πανεπιστήμιο, σχεδιάστηκε , εν μέρει χρηματοδοτείται , είναι στελεχωμένο, και ξεκίνησε υπό την καθοδήγηση ενός αριθμού διακεκριμένων πανεπιστημίων των ΗΠΑ, όπως το Carnegie Mellon University, το Πανεπιστήμιο του Cambridge , το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (Kennedy School of Government) , και πολλών άλλων. Ωστόσο, είναι η καθοδήγηση που παρέχεται από την Παγκόσμια Τράπεζα, που πραγματικά έκανε Πανεπιστήμιο Ναζαρμπάγιεφ πραγματικότητα.
Ο ερευνητής δημοσιογράφος Steve Horn έγραψε στο CounterPunch στα τέλη του 2012:
«Η Παγκόσμια Τράπεζα στα τέλη του 2007 πρότεινε σχέδια για την αναβάθμιση και την «εμπορευματοποίηση » του Καζακστάν στις προσπάθειες έρευνας και ανάπτυξης. Μέρος του προσχεδίου της Τράπεζας είναι η δημιουργία ενός δικτύου πανεπιστημίων προσανατολισμένα στην Αγορά,με την έρευνα και την ανάπτυξη των πανεπιστημιακών κέντρων να βασίζεται κυρίως σε μοντέλα των ΗΠΑ Μεταγενέστερες προτάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας για την αναμόρφωση της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης της χώρας ακολούθησαν ..το Πανεπιστήμιο Ναζαρμπάγιεφ προέκυψε μέσω ενός αριθμού άμεσων πρωτοβουλιών που συντονίζονται στενά με την Παγκόσμια Τράπεζα. Σχετική είναι και η πρωτοβουλία όπως της «Τράπεζας Γνώσης» που έχει αποστολή «την εξάλειψη της παγκόσμιας φτώχειας μέσω της συνδεδεμένης με την Αγορά «κεντρικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» μια προσπάθεια παρόμοια με εκείνες που πραγματοποιούνται στις ΗΠΑ»
Ο ρόλος της Παγκόσμιας Τράπεζας , μαζί με μερικά από τα πιο έγκριτα αμερικανικά πανεπιστήμια και ισχυρές εταιρείες από τον δυτικό κόσμο, συνέβαλαν στη δημιουργία και τη διαχείριση του Πανεπιστημίου Ναζαρμπάγιεφ. Πράγμα που είναι μια προφανής ένδειξη της τεράστιας επιρροής που αυτά τα ιδρύματα ασκούν εντός του Καζακστάν.
Επιπλέον, οι συνέπειες για το μέλλον της χώρας είναι αρκετά δυσοίωνες. Καθώς μια ολόκληρη γενιά λαμβάνει «δυτικού τύπου» εκπαίδευση από το Πανεπιστήμιο Ναζαρμπάγιεφ , το λογικό αποτέλεσμα θα είναι μια ολόκληρη γενιά νέων ηγετών των οποίων η επαγγελματική και ακαδημαϊκή συνδέσεις όλα θα είναι βασισμένα σε δυτικά ιδρύματα. Αυτό δεν αποτελεί καλό οιωνό για την έννοια του Καζακστάν ως αξιόπιστο εταίρο για την ΕΕU όσο και τον κινεζικό «Silk Road» .
Πώς θα απαντήσει η Δύση;
Αναμφίβολα , η Ουάσιγκτον και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της βλέπουν την ίδρυση του EEU ως ανησυχητική εξέλιξη. Και έτσι, η περιοχή και ο κόσμος θα πρέπει να προετοιμαστεί για κάποιου είδους αντίμετρο εναντίον αυτής της αυξανόμενης ανεξαρτησίας.
Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα της «ήπιας δύναμης» που έχουν στη διάθεσή τους προκειμένου να εκτροχιάσουν , ή τουλάχιστον να επιβραδύνουν το έργο στην Ευρασία γενικότερα.
Μια πιθανή απάντηση θα λάβει τη μορφή αποσταθεροποίησης της Κίνας στα δυτικά εδάφη της στην επαρχία Xinjiang. Όπου Κατοικείται κυρίως από το λαό των Ουιγούρων (μουσουλμάνοι που ανήκουν στην τουρκική εθνοτική ομάδα). Η περιοχή γνώρισε βιαιότητες κατά διαστήματα εδώ και δεκαετίες, με την τρομοκρατία καθίσταται η κύρια αποσταθεροποιητική δύναμη τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα, η οργάνωση που είναι γνωστή ως το Ισλαμικό Κίνημα Ανατολικού Τουρκεστάν (ETIM) ήταν υπεύθυνη για δεκάδες τρομοκρατικές επιθέσεις κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
Ωστόσο , η τρομοκρατία είναι απλώς ένα κρίσιμο μέρος της ευρύτερης προσπάθειας των ΗΠΑ να αποσπάσει το Xinjiang από τους Κινέζους ή, τουλάχιστον, να είναι πολύ ασταθής και επικίνδυνη για να αναπτυχθεί οικονομικά, όπως επιδιώκει το Πεκίνο .
Στο Xinjiang εντάσσεται στην ανάπτυξη πολλών σχεδιασμών του Πεκίνου. Πρωταρχικά το Xinjiang , με την περιφερειακή πρωτεύουσα του Ουρούμκι, είναι μια πολύ σημαντική χερσαία γέφυρα στο έργο «Νέος Δρόμος του Μεταξιού». Η σύνδεση της Κίνας με το γειτονικό Καζακστάν και σε τελική ανάλυση, με την Τουρκία, η περιοχή αποκτά μεγάλη σημασία τόσο ως διαμετακομιστικό κέντρο αλλά και σημείο αφετηρίας για τις κινεζικές εξαγωγές προς τη Δύση. Επιπλέον, η πρωτεύουσα του Xinjiang Ουρούμκι είναι ο πιθανός υποψήφιος ως κινεζικός τερματικός σταθμός του αγωγού Αλτάι που αναφέρθηκε παραπάνω.
Ως βιομηχανικό κέντρο γεωγραφικά κοντά σε όλους τους εταίρους και γείτονες της Κίνας προς τη Δύση, η Ουρούμκι γίνεται ο ακρογωνιαίος λίθος στον ευρύτερο κινεζικό στρατηγικής υπολογισμό.
Με την προφανή σημασία του Xinjiang σε μακροπρόθεσμα σχέδια της Κίνας , η παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή αποκτά επιπρόσθετη σημασία . Ειδικότερα, οι ΗΠΑ έχουν αποκτήσει μια τρομερή «σιωπηλή δύναμική» παρουσία στην περιοχή μέσα από την μακρόχρονη οικονομική στήριξη της μιας σειράς από αντι – κινεζικών ΜΚΟ και άλλων οργανώσεων. Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ έχουν ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια στο Xinjiang μέσω του Εθνικού Κληροδοτήματος για τη Δημοκρατία (NED), υποστηρίζοντας δήθεν τα «ανθρώπινα δικαιώματα» μέσω οργανώσεων, όπως το Διεθνές Ιδρυμα η «Διεθνής Ουιγούρων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία, το PEN Club Ουιγούρων, το American Association Ουιγούρων, και το Παγκόσμιο Κογκρέσο των Ουιγούρων.
Κάθε μία από αυτές τις οργανώσεις, εξαρτώνται για την ύπαρξή τους στην χρηματοδότηση των ΗΠΑ, είναι φανατικά αντι – κινέζικές και δημιουργούν ταραχές για απόσχιση και «αυτοδιάθεση». Βρίσκονται στο επίκεντρο όλης της κοινωνικής αναταραχής στην περιοχή. Με κύριο εκπρόσωπο το Συνέδριο Παγκόσμιο Ουιγούρων φτάνουν σε ακραία επιχειρήματα, όπως μετά την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στην Κουνμίνγκ – στην οποία σκοτώθηκαν 33 άνθρωποι- υποστηρίχθηκε ότι “οι πολιτικές της Κίνας προκάλεσαν «ακραία μέτρα” για την αντιμετώπισή τους».
Με το Καζακστάν και την Κίνα να κινούνται τώρα πιο κοντά μέσω του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO ), και το Καζακστάν να αποτελεί τώρα μέρος της EEU, φαίνεται πολύ πιθανό ότι ένα νέο ξέσπασμα της βίας στο Xinjiang θα μπορούσε να είναι ακριβώς ό,τι ο αυτοκρατορικός γιατρός διέταξε. Επιπλέον , θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί εύκολα μια ταχεία εξάπλωση της απειλής ETIM στην περιοχή, δεδομένου ότι λαμβάνει σιωπηρή πολιτική στήριξη από τις ΗΠΑ και χρηματοδοτείται από οργανώσεις Ουιγούρων. Μια παρόμοια κίνηση θα εμποδίσει αποτελεσματικά οποιεσδήποτε προσπάθειες για την κατασκευή αγωγών, σιδηροδρομικές συνδέσεις , και άλλες κρίσιμες υποδομές για το Νέο Δρόμο του Μεταξιού και τους αγωγούς Ρωσίας – Κίνας .
Από την άλλη πλευρά των συνόρων του Xinjiang βρίσκεται Καζακστάν όπου, όπως και η γειτονική της περιοχή, βαθιά διαπερνάται από τα όργανα της ήπιας δύναμης των ΗΠΑ. Το NED χρηματοδοτεί ένα ευρύ φάσμα των ΜΚΟ σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων του διαβόητου «Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο» και το «Εθνικό Δημοκρατικό Ινστιτούτο», μαζί με άλλες οργανώσεις με αθώα να ηχούν ονόματα , όπως το «Διεθνές Γραφείο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Κράτους Δικαίου» στο Καζακστάν. Επειδή οι οργανισμοί αυτοί είναι βαθιά ριζωμένοι στη χώρα, οι ΗΠΑ είναι σε θέση να ασκήσουν τεράστια επιρροή στο εσωτερικό του Καζακστάν την κοινωνία των πολιτών, καθιστώντας το ένα de facto όπλο εναντίον της κυβέρνησης όταν θα προκύψει η ανάγκη. Αυτό είναι φυσικά μέρος της μακρόχρονης «ήπιας δύναμης» στην στρατηγική που οι ΗΠΑ έχουν επιδέξια χρησιμοποιήσει σε όλο τον κόσμο, από τη Λατινική Αμερική ως την Ανατολική Ευρώπη .
Ο διάσημος συγγραφέας και αρθρογράφος Pepe Escobar δημοσίευσε πρόσφατα ένα κομμάτι ορόσημο με τίτλο: « Η Γέννηση της Ευρασίας του αιώνα;». Σ’αυτό εξέτασε την παγκόσμια ιστορική καμπή που είναι η σινο – ρωσική συνεργασία η οποία εκτείνεται πολύ πέρα από την απλή υπόθεση του φυσικού αερίου και των αγωγών. Ο Escobar έγραψε: «Η συμβίωση πλέον Κίνας – Ρωσίας αποτελεί στρατηγική συμμαχία – με δυνατότητα επέκτασης προς το Ιράν – είναι το βασικό γεγονός στους νέους ορίζοντες του 21ου αιώνα, όταν θα προεκταθεί σε όλες τις χώρες της BRICS, η Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης, ο Οργανισμός Συλλογικής Συνθήκης Ασφάλειας και το Κίνημα των Αδεσμεύτων. «Αυτός ο μετασχηματισμός , κάποτε είχε θεωρηθεί ως μια ενδεχόμενη μελλοντική τάση, έχει καταστεί πλέον μια αναπόφευκτη γεωπολιτική πραγματικότητα. Η ίδρυση της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, είναι απλώς μια άλλη εκδήλωση της νέας παγκόσμιας τάξης.
Ωστόσο, η Ρωσία και η Κίνα , μαζί με τους συμμάχους και τους εταίρους τους , καλά θα κάνουν να κατανοήσουν ότι η Δύση δεν πρόκειται να παραχωρήσει την ηγεμονική θέση της χωρίς μάχη. Πως ακριβώς αυτός ο αγώνας θα μοιάζει, μένει να δούμε .
*Ο Eric Draitser είναι ο ιδρυτής του StopImperialism.com . Ενας ιστότοπος που φιλοξενεί ανεξάρτητους γεωπολιτικούς αναλυτές με έδρα τη Νέα Υόρκη. Μπορείτε να τον επικοινωνήσετε μαζί του στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ericdraitser@gmail.com .
Πηγή:(www.counterpunch.org)-styx.gr
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
