Ο αριθμός των νεκρών στις μαζικές διαδηλώσεις που συγκλονίζουν το Ιράκ τις τελευταίες επτά εβδομάδες έχει αυξηθεί σε περισσότερους από 330, ενώ σε περίπου 15.000 ανέρχονται οι τραυματίες.
Νεαροί Ιρακινοί συνέχισαν να ξεχύνονται στους δρόμους ενάντια στην έντονη καταπίεση για να πιέσουν με τα αιτήματά τους για απασχόληση, κοινωνική ισότητα και τον τερματισμό του διεφθαρμένου πολιτικού καθεστώτος που δημιούργησε η αμερικανική κατοχή που ακολούθησε την αμερικανική εισβολή του 2003.
Οι περισσότεροι από αυτούς σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς από ελεύθερους σκοπευτές. Πολλοί υπέστησαν θανατηφόρες πληγές από βομβίδες δακρυϊκού αερίου στρατιωτικού τύπου με το οποίο έπληξαν τους διαδηλωτές. Επιπλέον, έχουν χρησιμοποιηθεί αντλίες νερού με πίεση, με τις οποίες ψεκάζουν τους διαμαρτυρόμενους.
Στα νότια της χώρας, οι διαδηλωτές επανέφεραν την πολιορκία του βασικού λιμένα του Περσικού Κόλπου στο Umm Qasr κοντά στη Βασόρα, μειώνοντας τη δραστηριότητά του κατά 50%.
Οι εργαζόμενοι στις πετρελαιοπηγές ανακοίνωσαν την Κυριακή ότι διεξάγουν γενική απεργία προς υποστήριξη των διαδηλωτών και εργαζόμενοι που διοργανώνονται από ιρακινά συνδικάτα ξεχύθηκαν στην πλατεία Tahrir για να υποστηρίξουν τις διαμαρτυρίες.
Στην καρδιά του Ιράκ, τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών συμμετέχουν στο γενικό κίνημα απεργίας που έχει κλείσει τα σχολεία στις περισσότερες πόλεις.
Μόνο στις βορειότερες περιοχές της επαρχίας Anbar και Mosul, οι οποίες βομβαρδίστηκαν σε ερείπια κατά τη διάρκεια του φερόμενου ως αμερικανικού πολέμου κατά του ISIS (Ισλαμικό Χαλιφάτο), το κίνημα διαμαρτυρίας απέτυχε να οδηγήσει μάζες στους δρόμους.
Αυτό δεν οφείλεται σε έλλειψη συμπάθειας, αλλά στην απειλή μιας ανανεωμένης στρατιωτικής επίθεσης εναντίον οποιουδήποτε αντιπολιτευόμενου.
Ακόμη και εκείνοι στην περιοχή που έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους στο Facebook έχουν συλληφθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας, ενώ οι Αρχές έχουν καταστήσει σαφές ότι οποιοσδήποτε αντιτίθεται στην κυβέρνηση θα αντιμετωπιστεί ως «τρομοκράτης» και συναγωνιστής του ISIS.
Περίπου δύο εκατομμύρια Αμερικανοί στρατιώτες, υπάλληλοι πολιτικής κυβέρνησης και ιδιωτικοί εργολάβοι πήγαν στο Ιράκ το διάστημα μεταξύ της εισβολής των ΗΠΑ το 2003 και της απόσυρσης των περισσότερων αμερικανικών στρατευμάτων από τη διακυβέρνηση Obama το 2011.
Περίπου 4.500 Αμερικανοί έχασαν τη ζωή τους εκεί, ενώ χιλιάδες περισσότεροι επέστρεψαν τραυματίες και υπέφεραν από μετατραυματική διαταραχή άγχους (PTSD).
Μέσα σε μόλις τρία χρόνια, η παρέμβαση των ΗΠΑ ανανεώθηκε με αρκετούς χιλιάδες περισσότερους Αμερικανούς στρατιώτες που εστάλησαν για να επανακαταλάβουν τις πόλεις που χάθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας από μέλη του ISIS που είχαν εκπαιδευθεί και εξοπλιστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αντίδραση των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης προδίδει ένοχη σιωπή. Τα γεγονότα στο Ιράκ καταδεικνύουν την αποτυχία ολόκληρου του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού έργου σε αυτήν τη χώρα.
Τόσο η Ουάσινγκτον όσο και η Τεχεράνη αντιτίθενται στο αίτημα των διαδηλωτών για την πτώση του καθεστώτος.
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και το Ιράν έχουν επιδιώξει τα αντίστοιχα συμφέροντά τους μέσω της κυβέρνησης του Mahdi, ακόμη και όταν ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός αγωνίζεται να πραγματοποιήσει αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, προκειμένου να εξαλείψει το εμπόδιο στην ηγεμονία των ΗΠΑ στην πλούσια σε πετρέλαιο Μέση Ανατολή.
Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο ασχολείται κατά κύριο λόγο με την εξασφάλιση των αμερικανικών βάσεων, από τις οποίες χιλιάδες αμερικανικά στρατεύματα συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στο Ιράκ, είχε αρχικά τηρήσει σιγήν ιχθύος για την αιματηρή καταστολή των διαδηλωτών.
Ωστόσο, στα τέλη Οκτωβρίου, αφού έγινε γνωστό ότι το Ιράν είχε συνάψει συμφωνία μεταξύ των κυριότερων ιρακινών πολιτικών κομμάτων για να υποστηρίξει την παραμονή του Mahdi στην εξουσία και να καταστείλει την αντιπολίτευση στους δρόμους, η Ουάσινγκτον άρχισε να κάνει αόριστα λόγο για «σεβασμό των απαιτήσεων των διαδηλωτών».
Πληροφορίες από www.wsws.org και Information Clearing House
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
