Ανταπόκριση από Στρασβούργο – Νίκος Ρούσσης
Σε σημερινή δημόσια παρέμβαση της, η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Dunja Mijatović, καταπιάνεται με το διογκούμενο πρόβλημα, της έλλειψης στέγης στην Ευρώπη.
Τονίζει δε ότι «Εάν οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη δεν προχωρήσουν στην λήψη αποφασιστικών μέτρων για να αποτρέψουν αυτήν την κρίση, θα υπάρξει αύξηση στις υφιστάμενες ανισότητες, στον αποκλεισμό και στον διαχωρισμό, μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών»
H Επίτροπος αναφέρει ότι, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, η στέγαση είναι προσιτή εάν το νοικοκυριό μπορεί να αντέξει οικονομικά να πληρώσει μακροπρόθεσμα το αρχικό κόστος, το ενοίκιο και άλλα συναφή έξοδα, όπως τα τιμολόγια και τα τέλη κοινής ωφελείας, διατηρώντας παράλληλα ένα ελάχιστο πρότυπο διαβίωσης, τονίζει.
Η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης είναι ένας ανησυχητικός αγώνας για πολλούς Ευρωπαίους σήμερα, καθώς το κόστος της στέγασης, αντιστοιχεί στην μερίδα του λέοντος των οικογενειακών προϋπολογισμών τους και συχνά, αυτό έχει ως αποτέλεσμα , περισσότερο από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος κάποιου να δαπανάται για στέγαση.
Για παράδειγμα, αυτό αφορά περίπου δύο στους πέντε ανθρώπους στην Ελλάδα, έναν στους πέντε στη Βουλγαρία και έναν στους έξι στη Δανία και τη Γερμανία.
Συνεχίζοντας η Επίτροπος σημειώνει ότι, αν και το πρόβλημα αφορά πολλούς ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη, το υψηλό κόστος στέγασης έχει δυσανάλογο αντίκτυπο στους ανθρώπους που ζουν στη φτώχεια και στους ανθρώπους που κινδυνεύουν από τη φτώχεια, συμπεριλαμβανομένων των «φτωχών εργαζομένων»
Μια έκθεση σχετικά με την ανισότητα των κατοικιών, που δημοσιεύθηκε από την Τράπεζα Ανάπτυξης του Συμβουλίου της Ευρώπης το 2017, έδειξε ότι το κόστος στέγασης ήταν υπερβολικό βάρος για το ένα τρίτο περίπου των χαμηλότερων εισοδηματιών στην περιοχή Ε.Ε..
Μεταξύ του 2007 και του 2017, το μέσο κόστος στέγασης των φτωχών νοικοκυριών αυξήθηκε στην πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα υψηλότερα ποσοστά το 2017 ανήλθαν στο 90% στην Ελλάδα, στο 75% στη Δανία και στο 50% στη Βουλγαρία. Μεταξύ των νεότερων πολιτών της Ε.Ε. που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2017, το 42% κατά μέσο όρο επιβάρυνε το κόστος της στέγασης. ο δείκτης αυτός έφτασε το 63% στις Κάτω Χώρες, το 84% στη Δανία και το 91% στην Ελλάδα.
Η Επίτροπος διαπιστώνει ότι, η στέγαση είναι σήμερα ελλιπής στην Ευρώπη, παρά την αυξανόμενη ζήτηση και σε πολλές χώρες, το συνολικό επίπεδο των κατασκευών κατοικιών είναι χαμηλότερο από ό, τι στις προηγούμενες δεκαετίες, συμβάλλοντας σε διαρθρωτικές ελλείψεις που είναι ιδιαίτερα οξείες στις μεγάλες πόλεις.
Αυτή η έλλειψη στέγης ωθεί προς πάνω τα ενοίκια καθώς και τις τιμές των ακινήτων, οι οποίες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ξεπερνούν την αύξηση των μισθών.
Αυτές οι τάσεις, συμπεραίνει η Επίτροπος, αναγκάζουν πολλούς ανθρώπους να δέχονται να εγκατασταθούν σε σπίτια χαμηλής ποιότητας ή να μετακινούνται σε περιοχές όπου αντιμετωπίζουν φτωχότερες προοπτικές εύρεσης εργασίας , αξιοπρεπή εκπαίδευση, ποιοτική υγειονομική περίθαλψη και άλλες βασικές κοινωνικές ανάγκες.
