του Κώστα Μπετινάκη
Η σημερινή επίσκεψη του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντίμιρ Πούτιν και ο ενθουσιασμός ορισμένων κύκλων που περιμένουν πολλά από το «ξανθό γένος» φέρνουν στον νου μερικές πολιτικές πραγματικότητες, που απαιτούν «ανώμαλη προσγείωση» των ονειροπαρμένων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. αλλά πρωταρχικά στο ΝΑΤΟ. «Ανήκουμε εις την Δύση» για να θυμηθούμε τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Παρ’ όλα αυτά, τα μέσα ενημέρωσης δεν μας πληροφόρησαν πως την περασμένη εβδομάδα ακόμη ένα κράτος του πρώην «ανατολικού μπλοκ», το Μαυροβούνιο (Μόντε Νέγκρο), έγινε με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον το 29ο μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας (Τι κι αν ο ηγέτης της χώρας αυτής είναι πόκο λαθρέμπορος και πόκο δικτατορίσκος).
Το Μαυροβούνιο ξεπληρώνεται πλέον επειδή έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αλήστου μνήμης Γιουγκοσλαβίας, στερώντας από τη σύμμαχο της Μόσχας, Σερβία, την πρόσβαση στη θάλασσα.
Το ΝΑΤΟ, φυσικά, που αποτελεί το χαλύβδινο γάντι στο χέρι των ΗΠΑ, αποφάσισε να αυξήσει τη στρατιωτική του ισχύ στην Ευρώπη, με προφανή στόχο προς Ανατολάς, στη μεγαλύτερη αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ατλαντικής Συμμαχίας, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Στην ίδια σύνοδο του ΝΑΤΟ αποφασίσθηκε να εγκατασταθεί η περιβόητη αντιπυραυλική ζώνη, ξεκινώντας από ειδική βάση στη Ρουμανία, παρά την ενόχληση που προκάλεσε στη Μόσχα, η οποία, παρόλο που δεν είναι πλέον εδώ και πολύ καιρό κομμουνιστική χώρα, εξακολουθεί να περιθωριοποιείται από τους ιέρακες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Με απαρχή την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα που είχε ξεκινήσει επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, η ανάμειξη της Ουάσινγκτον στα εσωτερικά της Ρωσίας συνεχίσθηκε με την περιβόητη «MagnitskyAct» του αμερικανικού Κογκρέσου (2012).
Ακολούθησε η άρνηση της αμερικανικής κυβέρνησης να συμμετάσχουν αθλητές από τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς του Σότσι (όπως είχε γίνει και επί ΕΣΣΔ στους Ολυμπιακούς της Μόσχας), αλλά και οι κατηγορίες που εξαπολύονται, ότι οι περισσότεροι Ρώσοι αθλητές είναι ντοπαρισμένοι. Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα κλίμα που για πολλούς παραπέμπει στην έναρξη του Β΄ Ψυχρού Πολέμου.
Μπορεί η Ρωσία να μην είναι η άλλη υπερδύναμη σε έναν διπολικό κόσμο -όπως ήταν παλιά-, δεν παύει ωστόσο να αποτελεί σημαντικό διεθνή παίκτη, κάτι που απέδειξε με την πρόσφατη επέμβασή της στη Συρία, με την οποία ανέτρεψε τα σχεδιασμένα από ΗΠΑ-Σαουδική Αραβία και Τουρκία δεδομένα.
Ακριβώς τα γεγονότα αυτά στη Συρία επανέφεραν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τους υπουργούς Εξωτερικών ΗΠΑ και Ρωσίας, ώστε να αποτραπούν επικίνδυνα επακόλουθα.
Η Ρωσία διαθέτει πυρηνικά αλλά και εξίσου προηγμένα συμβατικά όπλα, και θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφικά πλήγματα, σε περίπτωση που η παράξενη ισορροπία η οποία επικρατεί αυτή την εποχή οδηγήσει σε σύγκρουση.
Με αφορμή το -προφανώς αμερικανοκίνητο- πραξικόπημα στην Ουκρανία και την εξέγερση των Ρώσων κατοίκων των ανατολικών περιοχών της χώρας, ΗΠΑ και ΕΕ τιμώρησαν τη Μόσχα με εμπορικό εμπάργκο, το οποίο πλήρωσαν και πληρώνουν ακόμη οι Έλληνες εξαγωγείς αγρότες.
Ο κατ’ όνομα «αμυντικός οργανισμός» είναι χρεωμένος ήδη με την απώλεια των πολέμων σε Αφγανιστάν, Ιράκ (όπου έχει ηττηθεί το αμερικανικό Πεντάγωνο), με τη διάλυση του κράτους στη Λιβύη καθώς και με τον πόλεμο στη Συρία -μέσω ενός μέλους της συμμαχίας (Τουρκίας).
Ο καταστροφικός και πολύνεκρος πόλεμος στο Ιράκ έχει κοστίσει τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά κυρίως έχει προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στη Μέση Ανατολή, με κυριότερο την εμφάνιση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Ωστόσο, ως τώρα, οι τζιχαντιστές υπήρξαν τρομοκρατική απειλή μόνο για ευρωπαϊκούς στόχους (και τουρκικούς). Τα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με τον πόλεμο στη Συρία, έχουν προκαλέσει το μεγάλο προσφυγικό πρόβλημα στην Ευρώπη.
Οι αποφάσεις που πήρε το ΝΑΤΟ την περασμένη εβδομάδα για την «αντιπυραυλική ασπίδα» αναμένεται να επικυρωθούν στη σύνοδο κορυφής της Συμμαχίας στις 8-9 Ιουλίου στην Πολωνία.
Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι το ΝΑΤΟ έχει παραβιάσει όλες τις υπογραφές που είχαν πέσει με τους προέδρους Τζορτζ Μπους και Γκορμπατσόφ στο 1990, μέσω των οποίων επικυρωνόταν ότι με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν πρόκειται η Ατλαντική Συμμαχία να προωθηθεί ούτε ίντσα προς Ανατολάς.
Κι όμως παραβιάζοντας τη συμφωνία ενέταξε στους κόλπους του τις Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία (επί Κλίντον), Βουλγαρία, Εσθονία Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία (επί Τζορτζ W. Μπους) και Αλβανία, Κροατία -τώρα και Μαυροβούνιο (επί Μπαράκ Ομπάμα). Την ίδια ώρα εκκρεμούν τα αιτήματα της πΓΔΜ, της Βοσνίας, της Ουκρανίας και της Γεωργίας.
Η αμερικανική κυβέρνηση, η οποία παραβιάζει συνεχώς τον διεθνή νόμο εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, συμπεριφέρεται ως ο παγκόσμιος χωροφύλακας, αλλά και ως δικαστής.
Απομένει να γίνει κατανοητό ότι μόνο με ψύχραιμη πολιτική και διπλωματική αντιμετώπιση θα αποτραπεί η επίθεση του «αμερικανικού αετού» στη «ρωσική αρκούδα», με καταστροφικά για την ανθρωπότητα επακόλουθα.
Και δεν θα πρέπει να ξεχνούν κάποια από τα ΝΑΤΟϊκά κράτη-μέλη πως οποιαδήποτε διμερής απόφαση που τυχόν υπογράψουν με τη Μόσχα περνά από την έγκριση των Βρυξελλών, όπου είναι η έδρα τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Ε.Ε. Άλλη σύμπτωση κι αυτή…
Διαβάστε επίσης:
