Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Μια από τις συνήθεις ερωτήσεις είναι, «Είσαι τύπος γάτα ή σκύλος;», που σημαίνει αγαπάς ως κατοικίδιο περισσότερο τις γάτες ή τους σκύλους;
Αν λοιπόν, είστε τύπος γάτα, καλύτερα μην κοιτάτε προς Αυστραλία.
Η χώρα εδώ και πολύ καιρό τα έχει βάλει με τις άγριες γάτες θεωρώντας ότι είναι μια σημαντική απειλή για την γηγενή άγρια ζωή της ηπείρου. Αλλά τώρα η κυβέρνηση διερευνά επίσης τρόπους να χαλιναγωγήσει και τις οικόσιτες γάτες.
Οι γάτες θεωρούνται ότι είναι χωροκατακτητικά είδη και οι μεγαλύτεροι παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας στην Αυστραλία, σύμφωνα με νέα έκθεση των Ηνωμένων Εθνών αυτή την εβδομάδα. Και οι άγριες γάτες είναι οι πιο επεμβατικές στο τοπίο της χώρας, σκοτώνοντας περίπου δύο δισεκατομμύρια ζώα ετησίως, σύμφωνα με την υπουργό Περιβάλλοντος της Αυστραλίας, Tanya Plibersek.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι «κηρύσσει πόλεμο» σε αυτές τις γάτες, δημοσιεύοντας ένα προσχέδιο πλάνου δράσης που περιλαμβάνει μέτρα όπως η δημιουργία προγραμμάτων για κυνηγούς αναψυχής να πυροβολούν άγριες γάτες και η ευθανασία μερικών γατών που πιάνονται στην άγρια φύση.
Αυτό δεν είναι ακριβώς νέο – η αυστραλιανή κυβέρνηση κήρυξε επίσης τον πόλεμο στις άγριες γάτες το 2015 – αλλά η πρόσφατη πρόταση περιέχει ορισμένα νέα στοιχεία. Οι αρχές εξετάζουν επίσης το ενδεχόμενο να βάλουν περισσότερα όρια στις οικόσιτες γάτες, όπως να τις κρατούν σε εσωτερικούς χώρους τη νύχτα, να θέσουν ένα όριο στον αριθμό των γατών που μπορεί να έχει κάθε νοικοκυριό και να δημιουργήσουν περισσότερα προάστια χωρίς γάτες.
«Αυτό το έγγραφο διαβούλευσης θα θέσει πολύ σημαντικά ερωτήματα, όπως: “Πρέπει να έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας για γάτες; Θα έπρεπε οι τοπικές κυβερνήσεις να έχουν περισσότερες ευκαιρίες να περιορίσουν την ιδιοκτησία γατών στην περιοχή τους;”» είπε η κ. Plibersek χθες στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Πολλές τοπικές κυβερνήσεις στην Αυστραλία έχουν ήδη αυστηρούς περιορισμούς για τις γάτες, μερικοί από τους οποίους έχουν γίνει διεθνή πρωτοσέλιδα. Το Mount Barker στη Νότια Αυστραλία περιορίζει κάθε νοικοκυριό σε δύο κατοικίδιες γάτες. Άλλα τοπικά συμβούλια απαιτούν από τους κηδεμόνες οι γάτες κατοικίδιων να φυλάσσονται σε εσωτερικούς χώρους ή έχουν ορίσει προάστια ως «ζώνες περιορισμού γατών» όπου τα κατοικίδια πρέπει να μένουν σε εσωτερικούς χώρους ανά πάσα στιγμή.
Το Christmas Island, μια αυστραλιανή επικράτεια βορειοδυτικά της ηπειρωτικής χώρας, επέβαλε απαγόρευση να φέρουν άλλες γάτες στην περιοχή και ζήτησε από όλους τους κατοίκους να στειρώσουν τις γάτες τους, μέτρα που οι αρχές ήλπιζαν ότι θα προκαλούσαν τελικά τον θάνατο του πληθυσμού της περιοχής.
Αν και αυτές οι στρατηγικές διαχείρισης κατοικίδιων ζώων συνήθως θεσπίζονται σε τοπικό επίπεδο, μπορούν να μην εφαρμοστούν λόγω κενών στους νόμους σε επίπεδο πολιτείας. Σύμφωνα με τη νέα πρόταση της κυβέρνησης, οι πολιτείες θα δημιουργήσουν συνεπείς νόμους, ενώ οι τοπικές κυβερνήσεις θα εξουσιοδοτηθούν να δημιουργήσουν πιο εύκολα προάστια χωρίς γάτες.
Πριν από λίγους μήνες, η Sarah Legge, καθηγήτρια στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας και μια από τις κορυφαίες ερευνήτριες της χώρας σχετικά με τον αντίκτυπο των γατών, είπε στους New York Times ότι οι Αυστραλοί αποδέχονται γενικά περισσότερο αυτά τα μέτρα για να περιορίσουν τις οικόσιτες γάτες από τον κόσμο σε πολλές άλλες χώρες.
«Ίσως η δουλειά μας να είναι ευκολότερη στην Αυστραλία, δυστυχώς, επειδή έχουμε χάσει τόσα πολλά είδη», είπε. «Το κοινό υποστηρίζει πολύ περισσότερο τη διαχείριση των γατών, συμπεριλαμβανομένων των οικόσιτων γατών».
Μια οικόσιτη γάτα σκοτώνει κατά μέσο όρο περίπου 186 θηλαστικά, πουλιά, ερπετά και βατράχους το χρόνο, σε σύγκριση με τα 748 που μπορεί να σκοτώσει μια άγρια γάτα, σύμφωνα με την έρευνα της κυρίας Legge. Ωστόσο, επειδή οι οικόσιτες γάτες συγκεντρώνονται σε υψηλότερες πυκνότητες στα προάστια, ο συνολικός αριθμός ζώων που σκοτώνουν ανά εκτάριο στα προάστια είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό που σκοτώνουν οι άγριες γάτες στους θάμνους.
Οι επιπτώσεις των οικόσιτων και των άγριων γατών «αιμορραγούν η μία μέσα στην άλλη», είπε η Legge. «Τα κατοικίδια μπορούν να γίνουν αδέσποτα και τα αδέσποτα μπορούν να γίνουν άγρια. Και μπορούν να επιστρέψουν προς την αντίθετη κατεύθυνση επίσης».
Αν και η Αυστραλία παλεύει με το πρόβλημα των άγριων γατών της εδώ και δεκαετίες, με προγράμματα για να τις παγιδεύουν, να τις πυροβολούν και να τις δηλητηριάζουν, μόνο τα τελευταία χρόνια η προσοχή έχει στραφεί και στις οικόσιτες γάτες.
«Κάναμε πολλή δουλειά σε άγριες γάτες για μεγάλο χρονικό διάστημα και, κάποια στιγμή, πριν από περίπου πέντε χρόνια, αποφασίσαμε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουμε σιγά σιγά τη συζήτηση και για τις οικόσιτες γάτες», είπε η Legge.
Είναι μια λεπτή συζήτηση, ιδιαίτερα με τους ιδιοκτήτες γατών, πρόσθεσε. «Όλοι ήταν πολύ προσεκτικοί ώστε να μην πολώσουν τη συζήτηση και να μην κάνουν τους ανθρώπους να αμυνθούν για τα κατοικίδιά τους».
«Έχουμε μια επιλογή: Πρέπει είτε να αποφασίσουμε ότι θέλουμε να διαχειριστούμε και να διατηρήσουμε τη μοναδική μας βιοποικιλότητα, είτε να την αφήσουμε να φύγει, και οι άγριες γάτες τρελαίνονται στη χώρα», είπε. «Είναι μια επιλογή που πρέπει να κάνουμε και νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε και να είμαστε πολύ ευαίσθητοι με τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων», ανέφερε η καθηγήτρια στους Times.
Οπότε, αν έχετε αδυναμία στις γατούλες, καλά θα κάνετε να μην σκεφτείτε να μεταναστεύσετε στην Αυστραλία. Από την άλλη, αν σκέφτεστε να κάνετε καριέρα πόντικα, η χώρα προσφέρεται για μια λαμπρή κι επιτυχημένη σταδιοδρομία!
