Τα παιδιά των τζιχαντιστών στην πλειονότητά τους προσαρμόζονται καλά αφού επαναπατριστούν και κοινωνικοποιούνται όπως οι άλλοι νέοι της ηλικίας τους, ανέφερε σήμερα το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) σε έκθεσή του με τίτλο «Ο γιος μου είναι ένα παιδί όπως τα άλλα».
Η μη κυβερνητική οργάνωση πήρε συνεντεύξεις από συγγενείς, ανάδοχους γονείς, κοινωνικούς λειτουργούς και εκπαιδευτικούς περίπου 100 παιδιών ηλικίας δύο με 17 ετών, τα οποία είχαν επιστρέψει από το Ιράκ και τη Συρία από το 2019 ως το 2022 και είχαν επαναπατριστεί στη Γερμανία, τη Γαλλία, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, την Ολλανδία, τη Βρετανία και τη Σουηδία.
Το 89% των ερωτηθέντων εκτίμησε ότι τα παιδιά είχε προσαρμοστεί «πολύ καλά» ή «αρκετά καλά», παρά τους μήνες που είχαν περάσει ζώντας υπό τον ζυγό του Ισλαμικού Κράτους ή «στη φρίκη» των καταυλισμών εκτοπισμένων στη βορειοανατολική Συρία. Μόνο το 4% απάντησε ότι τα παιδιά δυσκολευόταν.
Εξάλλου το 73% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι τα παιδιά τα πάνε «πολύ καλά» ή «αρκετά καλά» στην τάξη, αν και πριν τον επαναπατρισμό τους δεν είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Από το 2019 περισσότερα από 1.500 παιδιά επέστρεψαν στις χώρες καταγωγής τους, σύμφωνα με το HRW. Η Δανία, η Ρωσία και οι ΗΠΑ έχουν επαναπατρίσει τους περισσότερους πολίτες τους, σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπως η Αυστραλία, η Γαλλία ή η Ολλανδία.
Εξάλλου ανά χώρα διαφέρουν οι διευθετήσεις που γίνονται για τα παιδιά αυτά.
Στο Ουζμπεκιστάν παραμένουν με τις μητέρες τους, ενώ στο Βέλγιο, τη Γαλλία και την Ολλανδία, για παράδειγμα, χωρίζονται αμέσως, αφού εναντίον των μητέρων απαγγέλλονται κατηγορίες για την ένταξή τους στο ΙΚ.
Στη Σουηδία τα παιδιά μπορεί να παραμείνουν υπό παρακολούθηση επί τρεις μήνες σε ειδικά κέντρα υποδοχής, προτού δοθούν σε συγγενείς, ανάδοχους γονείς ή ένα ίδρυμα.
Στη Γερμανία οι παππούδες ή άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας αναλαμβάνουν συνήθως αμέσως τα παιδιά.
«Σε πολλές περιπτώσεις ο χωρισμός γίνεται χωρίς προειδοποίηση, χωρίς οι μητέρες να προλαβαίνουν να εξηγήσουν στα παιδιά τι συμβαίνει», επεσήμανε το HRW. Όμως ο αποχωρισμός από τη μητέρα «προσθέτει στο τραύμα» των παιδιών και θα πρέπει να αποφεύγεται, τόνισε η ΜΚΟ, η οποία τάσσεται υπέρ «εναλλακτικών που δεν στερούν την ελευθερία».
Παράλληλα οι μεγάλες καθυστερήσεις μέχρι τα παιδιά να δοθούν σε μέλη της ευρύτερης οικογένειάς τους μπορεί να «υπονομεύσουν τη σταθερότητα του παιδιού μακροπρόθεσμα», εκτίμησε το HRW.
Περίπου 56.000 άνθρωποι κρατούνται στο αλ Χολ και το Ροζ, δύο καταυλισμούς στη Συρία που ελέγχονται από τους Κούρδους και όπου η βία είναι ενδημική, ενώ οι στερήσεις πολλές. Εκεί κρατούνται «αυθαίρετα» σύζυγοι και παιδιά ανδρών που πιστεύεται ότι ανήκαν στο ΙΚ, επισήμανε η ΜΚΟ.
Περισσότεροι από 18.000 από αυτούς κατάγονται από τη Συρία, περίπου 28.000 από το Ιράκ και περισσότεροι από 10.000 από εξήντα άλλες χώρες, διευκρίνισε το HRW. Σύμφωνα με την πηγή αυτή, περισσότερο από το 60% των κρατουμένων στους καταυλισμούς είναι παιδιά, στην πλειονότητά τους κάτω των 18 ετών, τα οποία υποφέρουν από «υποθερμία, υποσιτισμό και ασθένειες που μπορούν να προληφθούν».
Τα παιδιά είναι αντιμέτωπα με «αυξανόμενο κίνδυνο να στρατολογηθούν, να ριζοσπαστικοποιηθούν και να πέσουν θύματα δουλεμπόρων», προειδοποίησε η ΜΚΟ η οποία κάλεσε τις χώρες από τις οποίες κατάγονται να τα επαναπατρίσουν.
