Πολιτικοί αναλυτές στη Ρωσία επισημαίνουν ότι ο διορισμός από το Κρεμλίνο του νέου δημάρχου της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν, ενός πιστού του Βλαντιμίρ Πούτιν, η έγκριση του οποίου από τη Δούμα της Μόσχας δεν είναι παρά τυπική, δείχνει τα όρια της ρωσικής δημοκρατίας, η οποία κακοποιείται από το 2000.
Ο διορισμός αυτός καθιστά τη Ρωσία τη μόνη χώρα που δεν εκλέγει τον δήμαρχο της πρωτεύουσας, γεγονός που τοποθετεί τη Μόσχα στην ίδια θέση με το Πεκίνο.
Ο πρώην δήμαρχος Γιούρι Λουζκόφ, που βρισκόταν στην ηγεσία του Δήμου της Μόσχας επί 18 χρόνια και είναι μία από τις τελευταίες πολιτικές φυσιογνωμίες της ρωσικής πολιτικής σκηνής που μπορούσε να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στο Κρεμλίνο, επαύθη τον Σεπτέμβριο από τον πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ.
Έπειτα από τη μεταρρύθμιση του 2004, ο δήμαρχος της Μόσχας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι κυβερνήτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δεν εκλέγεται με άμεση ψηφοφορία, αλλά διορίζεται από το Κρεμλίνο.
Η διαδικασία αυτή επιβλήθηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τότε πρόεδρο της Ρωσίας, σε μία χώρα όπου τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης τελούν υπό εποπτεία, ενώ η αντιπολίτευση περιορίζεται.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που οργανώθηκε από την εφημερίδα «Kommersant», εάν διεξαγόταν καθολική ψηφοφορία, ο νέος δήμαρχος της Μόσχας δεν θα εξασφάλιζε παρά το 2,8% των ψήφων.
Οι ψηφοφόροι θα είχαν εκλέξει με 45% έναν νέο δικηγόρο, πρώην μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος Iabloko, τον Αντρέι Ναβάλνι.
«Ο Σεργκέι Σομπιάνιν είναι ένας γνήσιος γραφειοκράτης, ένας υπάλληλος του πρώτου κύκλου του Πούτιν και όχι πολιτικό πρόσωπο» επισημαίνει ο κοινωνιολόγος Λεφ Γκουντκόφ. «Ο διορισμός του έχει έναν στόχο: να καταστήσει τη Μόσχα περισσότερο ελέγξιμη και να διασφαλίσει τις επόμενες εκλογές» λέει.
Η ρωσική ηγεσία προετοιμάζεται για τις βουλευτικές εκλογές του 2011, οπότε προτίθεται να διατηρήσει την κυριαρχία του κόμματος Ενωμένη Ρωσία στη χώρα, και, κυρίως, για τις προεδρικές εκλογές του 2012, οπότε ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει αφήσει να εννοηθεί ότι είναι πιθανόν να επιλέξει να επιστρέψει στο Κρεμλίνο.
