Ο πρόεδρος της Κολομβίας Γουστάβο Πέτρο έκρινε πως αναλογεί στη χώρα του μερίδιο της ευθύνης για τη δολοφονία του αϊτινού προέδρου Ζοβενέλ Μοΐζ που διαπράχθηκε το 2021 από κολομβιανούς μισθοφόρους, προσθέτοντας πως σκοπός του είναι να πάει στην Αϊτή για να προσπαθήσει να συμβάλει στην εξεύρεση λύσης στη βαθιά κρίση που βιώνει.
«Θα ήθελα να πάω στην Αϊτή» για την κατάσταση στην οποία «η Κολομβία έχει συνυπευθυνότητα. Πρώτ’ απ’ όλα, επειδή η Αϊτή μας βοήθησε να γίνουμε κράτος στο παρελθόν· κι έπειτα, επειδή ήταν κολομβιανοί μισθοφόροι αυτοί που πήγαν και δολοφόνησαν τον αϊτινό πρόεδρο, προκαλώντας τη χειρότερη κρίση που έχει ζήσει» η χώρα αυτή, είπε ο πρόεδρος της αριστεράς σε μέσα ενημέρωσης στη Δομινικανή Δημοκρατία, όπου συμμετείχε σε διεθνή σύνοδο.
Χωρίς να διευκρινίσει την ημερομηνία της πιθανής επίσκεψής του, ο κ. Πέτρο επισήμανε πως είναι ο ίδιος ο αϊτινός λαός αυτός που πρέπει να επιλύσει την κρίση στη χώρα του και ότι «χρειάζεται δημοκρατική βοήθεια», πάντως όχι «βοήθεια με τα όπλα».
Ο Ζοβενέλ Μοΐζ δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 2021 από ομάδα μισθοφόρων που εισέβαλε στην ιδιωτική κατοικία του στο Πορτ-ο-Πρενς, χωρίς να επέμβουν οι σωματοφύλακές του.
Οι αρχές των ΗΠΑ έχουν θέσει υπό κράτηση ένδεκα πρόσωπα, που κατηγορούν πως σχεδίασαν τη δολοφονία του αρχηγού του κράτους στο Μαϊάμι (Φλόριντα, νοτιοανατολικά). Ανάμεσα στους υπόπτους είναι υπήκοοι των ΗΠΑ, της Αϊτής, της Βενεζουέλας και της Κολομβίας.
Εξάλλου τουλάχιστον δεκαεπτά κολομβιανοί πρώην στρατιωτικοί κρατούνται σε φυλακή του Πορτ-ο-Πρενς στο πλαίσιο της υπόθεσης αυτής.
Με βάση την έρευνα των ΗΠΑ, δύο επικεφαλής εταιρείας ασφαλείας στο Μαϊάμι ήθελαν να απαχθεί ο Ζοβενέλ Μοΐζ και να αντικατασταθεί από αμερικανοαϊτινό.
Η δολοφονία του προέδρου Μοΐζ χειροτέρεψε το χάος στη μικρή, φτωχή χώρα της Καραϊβικής, που ήταν ήδη αντιμέτωπη με βαθιά οικονομική, πολιτική και ανθρωπιστική κρίση. Μεγάλο μέρος της έχει πέσει στα χέρια πάνοπλων συμμοριών, που δολοφόνησαν κάπου 530 ανθρώπους και απήγαγαν άλλους σχεδόν 300 από τον Ιανουάριο, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Η Αϊτή υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος της ανεξαρτησίας της Κολομβίας, της Βενεζουέλας, του Παναμά, του Ισημερινού, του Περού και της Βολιβίας, χάρη στη στρατιωτική υποστήριξη που προσέφερε στον Σιμόν Μπολίβαρ τον 19ο αιώνα.
