Το πιο σοβαρό έγκλημα που αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο, αλλά και ένα από τα πιο δύσκολα να αποδειχθούν, είναι η γενοκτονία, για την οποία κατηγορείται ο πρώην ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάρατζιτς για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα.
Ο όρος θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1944 από τον Πολωνο- Εβραίο Ραλφ Λέμκιν, σύμβουλο του αμερικανικού Υπουργείου Πολέμου, για να περιγράψει τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Ναζί.
Στο διεθνές δίκαιο, η γενοκτονία ισχύει από το 1948, μετά τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, που καθορίζει ότι η ανθρωποκτονία, οι σοβαρές επιθέσεις εναντίον της σωματικής και πνευματικής ακεραιότητας, η σκόπιμη υποβολή μελών ομάδας σε συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν σε ολική ή μερική φυσική εξόντωσή τους, τα μέτρα με στόχο την παρεμπόδιση των γεννήσεων μέσα σε μια ομάδα και η βίαιη μεταφορά παιδιών μιας ομάδας σε άλλη ομάδα θεωρούνται εγκλήματα γενοκτονίας, εάν έχουν διαπραχθεί με την πρόθεση να καταστρέψουν στο σύνολό της ή ένα μέρος μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.
«Θεωρούμε ότι η γενοκτονία είναι το έγκλημα των εγκλημάτων. Εάν δεν υπάρχει η συγκριμένη πρόθεση, μετατρέπεται σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», εξηγεί ο Σέντρικ Ρίνγκερτ, καθηγητής του διεθνούς δικαίου στο πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.
Ο Κάρατζιτς αντιμετωπίζει δύο βασικές κατηγορίες για γενοκτονία, για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα και για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στη Βοσνία το 1992.
