Οι ιρακινές ένοπλες δυνάμεις ξεκίνησαν στις 17 Οκτωβρίου μία μεγάλη επίθεση, προκειμένου να ανακαταλάβουν από τους τζιχαντιστές της ομάδος Ισλαμικό Χαλιφάτο, το «Μαργαριτάρι του βορρά» (Μοσούλη), τελευταίο μεγάλο οχυρό τους στο Ιράκ. Οι γαλλικές Ειδικές Δυνάμεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πρώτη γραμμή στις βόρειες εισόδους της πόλης, ενώ κούρδοι μαχητές, έχουν αναπτυχθεί σε διάφορες περιοχές δυτικά και ανατολικά του Ιράκ.
Οι κομάντος των γαλλικών Ειδικών Δυνάμεων έχουν στην παρούσα φάση την ακόλουθη αποστολή.
Θα πρέπει να υλοποιήσουν εντός των επόμενων ημερών, ένα από τα τελευταία στρατηγικά πλάνα στην περιοχή, διεισδύοντας διακριτικά στην καρδιά του εχθρού και παρέχοντας μια πολύ συγκεκριμένη στήριξη στον ιρακινό στρατό, σε μια σειρά σαφώς προσδιορισμένων στόχων, με προσοχή όμως και στην τελευταία λεπτομέρεια και στόχευση στην ψυχοσύνθεση της ηγεσίας των εχθρικών δυνάμεων στην πρώτη γραμμή της μάχης, ώστε από τη μια «να μην υπάρξει κάποια παράπλευρη απώλεια αμάχων» αλλά και από την άλλη «να περνάει το μήνυμα ότι οι τζιχαντιστές δεν έχουν πλέον ελπίδα να γυρίσουν την εις βάρος τους κατάσταση», σύμφωνα με τον Αντισυνταγματάρχη Λουκ.
«Μόλις απομονωθούν και από την άλλη πλευρά (στο νότιο τμήμα), οι τζιχαντιστές θα μπορούσαν να εξαλειφθούν μέσα σε λίγες ημέρες, τη στιγμή που όλοι οι δρόμοι προς τη Συρία έχουν κοπεί» προσέθεσε. Έτσι απ’ ότι φαίνεται η Μοσούλη θα «πέσει» σύντομα, αφού οι τζιχαντιστές παραμένοντας περικυκλωμένοι, είναι αδύνατο να ξεφύγουν.
Οι Γάλλοι στρατιώτες μάχονται παράλληλα με τους Peshmerga (κουρδική πολιτοφυλακή).
Προτού επιτεθούν τα γαλλικά κλιμάκια των Ειδικών Δυνάμεων τις επόμενες μέρες, ειδικά εξοπλισμένα drone, θ’ απογειώνονται τη νύχτα, ούτως ώστε να ταυτοποιηθούν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια και οι τελευταίοι στόχοι επί του συγκεκριμένου εδάφους των εχθρικών δυνάμεων.
Οι γαλλικές ειδικές δυνάμεις πριν από μία εβδομάδα, κατέλαβαν έναν λόφο απ’ όπου μπορούν ανά πάσα στιγμή να παρακολουθούν τις κινήσεις της ηγετικής ομάδος του εχθρού στη βόρεια πύλη εισόδου του τελευταίου μεγάλου προπυργίου του τρομοκρατικού ομίλου, ελέγχοντας κάθε δραστηριότητα που αναπτύσσεται και κατασκοπεύοντας κάθε ύποπτη κίνηση των υψηλόβαθμων στελεχών της Daech, τα οποία όπως έγινε γνωστό, κρύβονται σε υπόγειες αποθήκες ακόμη και σε παλαιές σιταποθήκες, για να αποφεύγουν τον εντοπισμό από αέρος.
Για το σκοπό αυτό, η άρτια εκπαιδευμένη στρατιά των γαλλικών Ειδικών Δυνάμεων, έχει εφοδιαστεί με το λεγόμενο εξοπλισμό υψηλής απόδοσης: γυαλιά με λέιζερ νυχτερινής οράσεως και ενσωματωμένες υπέρηθρες υψηλής ευκρίνειας.
Οι τελευταίες εξελίξεις
Οι ιρακινές δυνάμεις θα συνεχίσουν τις επόμενες ημέρες την επίθεσή τους ενάντια στο Ισλαμικό Χαλιφάτο στη Μοσούλη και με τη στήριξη του αμερικανικού στρατού, δήλωσε τη Δευτέρα ένας αξιωματούχος των ΗΠΑ.
«Αυτή τη στιγμή προετοιμάζεται η επόμενη φάση της επίθεσης. Βασικός στόχος για τις αμερικανικές δυνάμεις είναι να εισέλθουν στο εσωτερικό του ανατολικού μετώπου της Μοσούλης, το οποίο είναι και το πιο περίπλοκο τμήμα της πόλης σε ότι αφορά την επιχείρηση ανακατάληψης», δήλωσε ο διοικητής Τζέιμς Στιούαρτ, ο οποίος διευθύνει μια μονάδα μάχης στο νότιο μέτωπο, στη μητρόπολη του βορείου Ιράκ.
Στη μάχη της Μοσούλης, επιχειρούν περίπου 100.000 ιρακινοί στρατιώτες, Κούρδοι και μέλη Σιιτών πολιτοφυλάκων.
Οι ιρακινές ειδικές δυνάμεις στρατοπεδεύουν στην ανατολική πλευρά, έχοντας καταλάβει περίπου το ένα τέταρτο της πόλης, του τελευταίου σημαντικού οχυρού των τζιχαντιστών στο Ιράκ, αλλά η πρόοδος στην παρούσα φάση είναι αργή.
Η «παύση στις πολεμικές δραστηριότητες», που παρατηρείται για αρκετές ημέρες σύμφωνα με τον διοικητή Τζέιμς, έγινε διότι αποφασίστηκε να υπάρξει μία αυξημένη επιτήρηση του ιρακινού στρατού από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, με την υποστήριξη από αέρος των γαλλικών πυρηνοκίνητων Dassault Rafale (κυριολεκτικά σημαίνει «φύσημα του ανέμου» και «έκρηξη φωτιάς» σε μια πιο στρατιωτική έννοια του όρου).
Περισσότεροι από 5.000 στρατιώτες των ΗΠΑ έχουν αναπτυχθεί στο Ιράκ, στο πλαίσιο του διεθνούς συνασπισμού για την καταπολέμηση της IE.
Με όλα τα όπλα στη φαρέτρα η Daech
Οι τζιχαντιστές της Daech ρίχνονται μαζικά πια στη μάχη για τη Μοσούλη με τα VBIED (φορτηγά – βόμβες σύμφωνα με το αραβικό αρκτικόλεξο) που αποδεικνύονται επίσης ισχυρά εργαλεία για τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Daech.
«Τα αυτοκίνητα που μεταφέρουν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς πολλαπλασιάζονται τις τελευταίες μέρες στην πεδιάδα της αρχαίας Νινευή», δηλώνει ο αντισυνταγματάρχης Λουκ, επισημαίνοντας, ότι τα περισσότερα από αυτά τα οχήματα αλλά και τα περισσότερα φορτηγά, βρίσκονται παρατεταγμένα στην καρδιά της μάχης της Μοσούλης, στην παλαιά πόλη, τη «μεγαλύτερη πρωτεύουσα» των στρατευμάτων των Σαλαφιστών της Daech.
Η πρακτική αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο καθώς οι αγωνιστές της τζιχάντ χρησιμοποιούν βομβιστές αυτοκτονίας και παγιδευμένα οχήματα σχεδόν από τη γέννηση του κινήματος της ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμιστών που πρωτοεμφανίσθηκε δημόσια το 1989, προερχόμενη από το “Μεκτά Αλ Κιντεμάτ” που αποτελούσε “το κεντρικό γραφείο” των Αφγανών μουτζαχεντίν, (= αγωνιστών τζιχάντ).
Με τη δημιουργία όμως ενός «ισλαμικού Χαλιφάτου» τον Ιούνιο του 2014, η χρήση αυτών των VBIED παίρνει μια νέα τροπή, πιο συστηματική. «Αυτά τα οχήματα έχουν στρατηγικό ρόλο για την Daech. Για δύο χρόνια, οι βομβιστές αυτοκτονίας στηρίζονται σε αυτά τα οχήματα που ξεχωρίζουν ως υποκατάστατο για το πυροβολικό της EI. Κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης, μπορεί να προκληθεί μεγάλη ζημιά στο πεζικό ακόμη και σε άρματα μάχης καθώς κουβαλάνε επικίνδυνα φορτία εκρηκτικών ακόμη και με χημικά», εξηγεί ο Στεφάν Μαντούκ, καθηγητής Ιστορίας.
«Οι τζιχαντιστές χρησιμοποιούν επίσης ως οχήματα βόμβες τα pick-up (4Χ4 αγροτικά) τους, αλλά και μεγάλα φορτηγά, εξηγεί ο ειδικός. Και αν, στο ύπαιθρο, είναι σχετικά εύκολο να καταστρέψεις ένα τέτοιο μηχάνημα, μέσα στην πόλη το παιχνίδι γίνεται πολύ πιο απρόβλεπτο.
Η πολυπλοκότητα αυτού του συστήματος των βομβών αυτοκινήτων, προχώρησε ακόμη περισσότερο.
Ένα κέντρο διοίκησης σύμφωνα με τον ίδιο, είναι σε επαφή με τον οδηγό του κάθε οχήματος και δίνει οδηγίες, στηριζόμενο στις εικόνες των drone. Ένα πραγματικά χρήσιμο όπως λέει, στρατιωτικό εργαλείο για τους τζιχαντιστές.
Ο κόσμος πίστεψε στην αρχή τους τζιχαντιστές…
Στα στρατόπεδα προσφύγων του Χασάν Shami και στο Khazer, φιλοξενούνται 15.000 άνθρωποι που έχουν εγκαταλείψει τη Μοσούλη και άλλες πόλεις του Ιράκ.
Και στα δύο στρατόπεδα, άνθρωποι παλεύουν με το κρύο, τη βροχή και τη σκόνη, «παγιδευμένοι» μέσα σε σκηνές στην καρδιά της ιρακινής ερήμου, όπου οι θερμοκρασίες το βράδυ είναι πολύ χαμηλές, με το χειμώνα, να δείχνει πλέον το σκληρό του πρόσωπο.
Στο στρατόπεδο του Khazer που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό των οικογενειών που εγκατέλειψαν τη Μοσούλη περισσότερο από δύο μήνες τώρα, οι ήχοι από την σφοδρή καταιγίδα, αντικατέστησαν απόψε το βρυχηθμό του πυροβολικού. Μέσα σε μία σκηνή ο Αμπού κάθισε με τους γείτονές του, γύρω από μια θερμάστρα κηροζίνης. Εκείνοι διστάζουν να μιλήσουν αλλά εκείνος τολμάει να πει δύο λόγια για τον ISIS, σε μια περιοχή που έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης, όπου συγκρούονται σε ένα αστικό αντάρτικο ιρακινές ένοπλες δυνάμεις και ομάδες τζιχάντ του Ισλαμικού Χαλιφάτου, τις οποίες κάποτε οι χωρικοί της πόλης, καλωσόριζαν. «Αρχικά, όπως και οι περισσότεροι, πίστεψα σε μια επανάσταση. Είπαν ότι ήθελαν να καταπολεμήσoυν το κακό και την αδικία» ψιθυρίζει το πρώην μέλος του στρατού του Σαντάμ Χουσεΐν.
«Είχαν μια καλή συμπεριφορά και πραγματικά τους συμπάθησα από τα λεγόμενά τους. Είπαν ότι είχαν έρθει για να μας υπερασπιστουν», λέει η Χέι Γκανάμ, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μοσούλης, βυθίζοντας τα χείλη της σε ένα φλιτζάνι με μαύρο τσάι, σε μία άλλη σκηνή του στρατοπέδου.
«Ο ιρακινός στρατός είχε μπλοκάρει τους δρόμους και όλα τα σημεία ελέγχου. Ένιωσα κρατούμενος στη δική μου πόλη», λέει ένας πολίτης αναφερόμενος στην εποχή, λίγο πριν την πτώση της κυβέρνησης του Σαντάμ Χουσεΐν.
«Ένα τεράστιο χάσμα διευρύνθηκε μεταξύ των ανθρώπων και των δυνάμεων ασφαλείας. Δεν υπήρχε πια καμία εμπιστοσύνη. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει η ΕΙ στη Μοσούλη», δήλωσε ο Χασάν Σαλάχ, ένας καθηγητής Αγγλικών για 26 χρόνια στην «πόλη του Παραδείσου» (Μοσούλη) αναφέροντας επίσης: «Η κεντρική κυβέρνηση και οι δυνάμεις ασφαλείας φέρουν κάποια ευθύνη. Αλλά κι εμείς. Θα μπορούσαμε να έχουμε σώσει την πόλη μας, αντί να βοηθάμε αυτή την κατάσταση».
Νοσταλγία για τον Σαντάμ
Τον Ιούνιο του 2014, οι τζιχαντιστές χρειάστηκαν μόνο λίγες ημέρες για να κατακτήσουν την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, χωρίς να συναντήσουν την παραμικρή αντίσταση από τις ιρακινές δυνάμεις. «Το στρατιωτικό επίτευγμα έγινε κατορθωτό με τη βοήθεια της λαϊκής υποστήριξης.
Δύο χιλιάδες μαχητές είχαν εισέλθει στη Μοσούλη από τη Συρία, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις και ακολούθησαν ακόμη 3500 από διάφορα μέρη της Αραβίας και από την Τουρκία. Το κακό άρχισε από τα τζαμιά στα οποία χρησιμοποιούσαν τις γυναίκες ως σκλάβες του σεξ. Τότε άρχισαν όλοι να καταλαβαίνουν τι είχε συμβεί . Τι είχαμε βοηθήσει να συντελεστεί κι εμείς οι ίδιοι» λέει ο καθηγητής.
Σύμφωνα με μια ομάδα φίλων στο στρατόπεδο, η στήριξη στους τζιχαντιστές διήρκεσε μόνο λίγους μήνες, μέχρι να δείξουν το «πραγματικό πρόσωπό τους».
«Δύο χρόνια ζούσαμε κάτω από τις προσταγές της IE, πριν αναγκαστούμε να φύγουμε από τα σπίτια μας και τώρα καταντήσαμε να περνάμε το χειμώνα σε μια σκηνή» λένε τρεις φίλοι, επισημαίνοντας το εξής: «πριν από την αμερικανική εισβολή του 2003 δεν υπήρχε πρόβλημα. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ως ηγέτης μπορεί να μην ήταν ο ιδανικός», λέει ένας από αυτούς «αλλά ήταν ένας καλός άνθρωπος» και συνεχίζει: «Από τη στιγμή εκείνη και μετά έχουμε γνωρίσει μόνο τον πόλεμο. Έχουμε χάσει την ελπίδα. Μετά τον πόλεμο, φοβόμαστε ότι θα υπάρξει πάλι πόλεμος με νέες ομάδες τρομοκρατών που θα προκύψουν απλά με διαφορετικά ονόματα».
«Οι πολιτικοί στη Βαγδάτη δεν μας ενδιαφέρουν, δεν μας αντιπροσωπεύουν. Εάν οι κάτοικοι της Μοσούλης καταφέρουν να κάνουν κουμάντο στην πόλη τους, όλα θα πάνε καλά. Αλλά αν εμπλακούν πάλι οι ξένες δυνάμεις, είτε ο στρατός που είναι και πάλι επικεφαλής», προειδοποιεί ένας άλλος κάτοικος του στρατοπέδου, ο Σαλέμ, «τότε το κακό θ’ αρχίσει πάλι να μεγαλώνει».
Επιμέλεια: Φάνης Επιτροπάκης
