Για άλλη μια φορά το παγκόσμιο μιντιακό σύστημα προβαίνει σε συνειδητά εσφαλμένη μετάδοση είδησης, με στόχο την επίκληση του κοινού αισθήματος, χρησιμοποιώντας μία αληθινή μεν φωτογραφία, «διανθίζοντάς» τη δε με ψεύτικη πληροφόρηση. Το κορίτσι της φωτογραφίας ονομάζεται Zeliha και η φωτογραφία ελήφθη 7/10/2007 σε χωριό της Τουρκίας.
Το παγκόσμιο σύστημα προπαγάνδας -συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού- ανεξαρτήτως προέλευσης και πολιτικών ή κοινωνικών σκοπιμοτήτων, παρουσίασε την είδηση ως εξής: προέβαλε τη φωτογραφία του κοριτσιού, «ενημερώνοντας» ότι η ανήλικη κλείνει τα μάτια της κούκλας για να μη βλέπει τα «δεινά του πολέμου στη Συρία».
Είναι λίγο αδύνατο η Zeliha να είναι ένα κοριτσάκι στη σημερινή Συρία, διότι απλώς είναι πια τουλάχιστον 15 ετών. Η φωτογραφία του 2007 απεικονίζει ένα μικρό παιδί, προφανώς από την τουρκική επαρχία φτωχικής καταγωγής. Ουδεμία σχέση με πολεμική σύρραξη ή πολεμικό δράμα.
Προφανώς, κάθε είδηση από τη Γούτα της Συρίας και την ανείπωτη θηριωδία που επικρατεί σοκάρει και συγκινεί. Είναι μια είδηση που εξοργίζει και προκαλεί το κοινό αίσθημα.
Η ίδια ακριβώς φωτογραφία είχε παρουσιαστεί και παλαιότερα, με ακόμη ένα «ρεπορτάζ» να διαβεβαιώνει ότι αυτή η φωτογραφία με τη Zeliha
έχει ληφθεί στην ΠαλαιστίνηΜε μία μόνο διαφορά. ΔΕΝ πρόκειται για σημερινή είδηση – φωτογραφικό ντοκουμέντο, αλλά για ένα από τα γνωστά «fake news» ή «hoaxes» τα οποία αποτελούσαν, αποτελούν και θα εξακολουθούν να είναι μια βαριά αρρώστια, μία μάστιγα στον σκληρό κόσμο της (παρα)πληροφόρησης.
Η ίδια ακριβώς φωτογραφία είχε παρουσιαστεί και παλαιότερα, με ακόμη ένα «ρεπορτάζ» να διαβεβαιώνει ότι αυτή η φωτογραφία με τη Zeliha έχει ληφθεί στην Παλαιστίνη.
Δείτε πώς μεταδόθηκε η «είδηση» από ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό την Τετάρτη που μας πέρασε.
Πρέπει εδώ να ξεκαθαριστεί κάτι. Οι εικόνες από τα πολεμικά μέτωπα και το δράμα των αμάχων δεν είναι απλώς θεμιτό να προβάλλονται, αλλά και επιτακτικό. Όταν όμως επιτήδειοι εκμεταλλεύονται τέτοιου είδους εικόνες στον βωμό της προπαγανδιστικής πολιτικής των εκάστοτε συμφερόντων, σε άμεση και αγαστή συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις λόμπι εξουσίας, τότε τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
Ακόμη πιο επικίνδυνη -όσον αφορά στη δημοσιογραφία αυτή καθαυτή ως λειτούργημα για όσους «ρομαντικούς» εξακολουθούν να τη θεωρούν ως τέτοια- θα ήταν και η ενδεχόμενη αφέλεια ή απροσεξία στην οποία θα μπορούσε να αποδώσει κάποιος την εν λόγω αστοχία στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ.
Εξάλλου, με μια απλή αναζήτηση στο Google θα μπορούσε ενδεχομένως να αποφευχθεί ένα τέτοιου είδους λάθος.
Η «κατάρα» του Κορμοράνου (1ος πόλεμος του Κόλπου) ή αλλιώς η «χωροχρονική αναπαλαίωση» εξακολουθεί να επισκιάζει την αλήθεια και να χρησιμοποιείται ως εργαλείο προπαγάνδας, όταν οι μηχανισμοί το χρειάζονται…
