Οι Γάλλοι Σοσιαλιστές καταγγέλλουν σε κείμενο 21 σελίδων την πολιτική λιτότητας της Μέρκελ. Την ίδια τη χαρακτηρίζουν αδιάλλακτη. Υπό πίεση ο Ολάντ, δηλώνει «διατηρούμε σχέσεις φιλικών εντάσεων με το Βερολίνο».
Αντιδράσεις όμως υπάρχουν και μέσα στη Γερμανία, με τους διανοούμενους να έχουν ήδη ξεσηκωθεί. «Τη Γερμανία μέσα στην Ευρώπη και όχι μια γερμανική Ευρώπη» θέλει ο Γιούργκεν Χάμπερμας. Ο μεγάλος διανοητής διαφωνεί με την πολιτική των διασώσεων, ζητά ωστόσο χαλάρωση της αυστηρής λιτότητας και επενδυτικά προγράμματα.
«Ανίερη συμμαχία»
Το κείμενο, που θα γίνει αντικείμενο συζήτησης στο συνέδριο του κόμματος με θέμα την Ευρώπη στις 16 Ιουνίου, κάνει λόγο για «ανίερη συμμαχία» μεταξύ του θατσερισμού του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον και της αδιαλλαξίας της Μέρκελ. «Η φιλία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας δεν είναι φιλία ανάμεσα στη Γαλλία και στην ευρωπαϊκή πολιτική της Μέρκελ» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Το κείμενο είναι λογική απόρροια της έντονης κριτικής που ασκεί τελευταία δημοσίως η αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών κατά της ευρωπαϊκής πολιτικής λιτότητας. Είναι η αποκρυστάλλωση των φωνών που έχουν υψωθεί με δηλώσεις στον Τύπο, ακόμα και υπουργών. «Είναι καιρός» δήλωσε στη «Le Monde» ο Αρνό Μοντεμπούρ, υπουργός Παραγωγικής Ανάκαμψης, «να ανοίξει η συζήτηση για την πολιτική λιτότητας που οδηγεί την Ένωση στην πανωλεθρία. Η δημοσιονομική αυστηρότητα που σκοτώνει την ανάπτυξη παύει να είναι σοβαρή – γίνεται παράλογη και επικίνδυνη».
«Εκφράζει το κόμμα»
Οι θέσεις που περιλαμβάνει το κείμενο κινούνται στο ίδιο πνεύμα. Οι Σοσιαλιστές βάζουν στον ίδιο σάκο «τους θατσερικούς τόνους του Βρετανού πρωθυπουργού, που ονειρεύεται μια Ευρώπη “α λα κάρτ” και με εκπτώσεις» και τη Μέρκελ, που λόγω της «εγωιστικής της αδιαλλαξίας δεν την απασχολεί τίποτε άλλο παρά οι αποταμιεύσεις των Γερμανών καταθετών, το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας και το δικό της εκλογικό μέλλον». Το περιβάλλον του Φρανσουά Ολάντ διαχώρισε τη θέση του. «Το Σοσιαλιστικό Κόμμα εκφράζεται και όχι η γαλλική ηγεσία» αναφέρθηκε από κύκλους των Ηλυσίων, χωρίς όμως και να απορρίπτεται το κείμενο, που το αντιμετωπίζουν ως μια «δυνατή υποστήριξη στην κυβερνητική δράση», αφού και αυτό επί της ουσίας μιλάει για «ανάπτυξη, ανάκαμψη στην Ευρώπη και αλληλεγγύη». Αντίθετα, η αντιπολίτευση διαρρηγνύει τα ιμάτιά της, με τον πρώην πρωθυπουργό Αλέν Ζιπέ να επισημαίνει σήμερα τον «θανάσιμο κίνδυνο» μιας αντιπαράθεσης με το Βερολίνο.
Κατανόηση αλλά και μεταρρυθμίσεις
Στη Γερμανία, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Χανς Βάλτερ Σταϊνμάγερ ζήτησε κατανόηση για τα σοβαρά εσωτερικά πολιτικά προβλήματα του Ολάντ, επικρίνοντας τη γερμανική κυβέρνηση. Παράλληλα, όμως, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα μεταρρυθμίσεων στη Γαλλία. Έχοντας κατά νου την «Ατζέντα 2010» της κυβέρνησης του Γκέρχαρντ Σρέντερ, μίλησε για «την εμπειρία ότι η πολιτική οφείλει να παίρνει αποφάσεις ακόμη κι αν είναι οι πλέον αντιλαϊκές. Είναι κάτι που θα το αντιμετωπίσει και ο Φρανσουά Ολάντ».
«Η Γερμανία μέσα στην Ευρώπη»…
Κατά της πολιτικής των διασώσεων
«Εάν επιθυμούμε να διατηρήσουμε τη νομισματική ένωση, δεν φτάνει να δίνουμε δάνεια στις υπερχρεωμένες χώρες, δεδομένων των δομικών διαφορών που υπάρχουν» υποστήριξε ο Χάμπερμας. «Δεν φτάνει. Αντ’ αυτού χρειαζόμαστε αλληλεγγύη και διάθεση συνεργασίας που να τροφοδοτείται από μια κοινή πολιτική προοπτική. Μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα στην ευρωζώνη».
«Στοχοποιημένα επενδυτικά προγράμματα»
Ο Γερμανός φιλόσοφος πιστεύει ότι οι συμφωνίες της ΕΕ θα πρέπει να ξαναγραφτούν από μια συντακτική συνέλευση, ότι ο κλειδί των αλλαγών στην Ένωση το κρατά η γερμανική κυβέρνηση, που έχει «ηγετικό ρόλο μέσα στην Ευρώπη για λόγους δημογραφικούς και οικονομικούς».
Ο Χάμπερμας ωστόσο προειδοποιεί: η Γερμανία δεν θα πρέπει να υποκύψει στην πρόκληση να τολμήσει να πορευτεί μόνη της, δεν πρόκειται για μια γερμανική Ευρώπη, αλλά για μια Γερμανία μέσα στην Ευρώπη». Και καλεί τη Γερμανία και τις χώρες του Βορρά να χαλαρώσουν τη αυστηρή πολιτική λιτότητας. «Θα επέλεγα μια πιο εξισορροπημένη οικονομική πολιτική, που να περιλαμβάνει στοχοποιημένα επενδυτικά προγράμματα για περιοχές ή και για χώρες ακόμη, έτσι ώστε να εξουδετερωθούν τάσεις στον τομέα της ανταγωνιστικότητας που κάνουν ακόμη μεγαλύτερες τις διαφορές ανάμεσα στα κράτη-μέλη».
Στη σύντομη παρέμβασή του, ο Χέρμαν βαν Ρομπάι δεν συμφώνησε σε όλα τα σημεία και υπενθύμισε ότι η ΕΕ έχει ήδη πάρει ιστορικές αποφάσεις για το μέλλον της.
Πηγή Deutsche Welle
Επιμέλεια K. Mπετινάκης