Πολιτικές και ψυχολογικές επιπτώσεις έντεκα χρόνια μετά την τραγωδία της 9/11 –τι σύμπτωση, στις ΗΠΑ αναφέρεται πρώτα ο μήνας και ύστερα η ημερομηνία, και 9 11 είναι ο τηλεφωνικός αριθμός έκτακτης ανάγκης.

Μέτρα έκτακτης ανάγκης είχαν προτείνει από τη δεκαετία του ‘90 μια υπερσυντηρητική ομάδα «δεξαμενών σκέψης» η PNAC (Project for a New American Century) «Πρόγραμμα για το νέο αμερικανικό αιώνα» που συντόνιζαν στενότερες σχέσεις με το Ισραήλ.

Συμπτωματικά, αυτή ομάδα βρήκε την πρόφαση που αναζητούσε, μόλις οκτώ μήνες μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων, με τον γνωστό δικαστικό τρόπο, του προέδρου Μπους του νεότερου.

Η ίδια ομάδα άνοιξε το δρόμο για την αναζωπύρωση της αντιπαλότητας με το Ιράν και η γραμμή διατηρείται από τη δημοκρατική «διακυβέρνηση» που ακολούθησε. Αλλά η αμερικανική εξωτερική πολιτική, δύσκολα αλλάζει ρότα.

Η κοινή γνώμη ξεσηκώνεται μόλις πληροφορείται πως το αμερικανοκίνητο ΝΑΤΟ, βομβαρδίζει ένα νοσοκομείο στη Σερβία, ή ένα γάμο σε ένα χωριό του Αφγανιστάν, ή βομβαρδίζεται ένα ξενοδοχείο με δημοσιογράφους στο Ιράκ.

Λες και έχουν ξεχαστεί οι βομβαρδισμοί σε γερμανικές πόλεις κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ή η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Όταν οι χωρικοί στην έρημο της Νεβάντα είχαν χρησιμοποιηθεί απροκάλυπτα από την αμερικανική κυβέρνηση ως πειραματόζωα, για τις πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα, γιατί να μην πιστέψουμε τις θεωρίες συνωμοσίας που ξεπήδησαν μετά την τραγωδία της 11/9;

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από τους δίδυμους πύργους, που δέχτηκαν την επίθεση δύο αεροπλάνων τα οποία οδηγούσαν αεροπειρατές, κατέρρευσε και ένας τρίτος ουρανοξύστης, «ο πύργος 7», ο οποίος δεν είχε δεχτεί την επίθεση αεροπειρατών.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, έρευνα των «New York Times/CBS News» το 2006, έβγαλε πως το 53% των Αμερικανών πιστεύει πως η κυβέρνηση Μπους έκρυβε πολλά πράγματα γύρω από την τραγωδία της 11/9.

Είναι οι μόνοι ουρανοξύστες σ΄ολόκληρο τον κόσμο, που κατέρρευσαν από πυρκαγιά, που έγινε αιτία να λειώσει ο χαλύβδινος σκελετός τους. Μια πυρκαγιά, που προκλήθηκε στην οροφή και όχι στην βάση του κτηρίου…(συμπεράσματα που εκδόθηκαν το Μάιο του 2002).
 
Η θεωρία όμως ανατράπηκε από πολλές μελέτες ανεξάρτητων αρχιτεκτόνων. Πιο ξεκάθαρα ερωτήματα όμως έθεσε με το βιβλίο του ο Γάλλος δημοσιογράφος Thierry Meyssan («Το μεγάλο ψέμα: Κανένα αεροπλάνο δεν χτύπησε το Πεντάγωνο») που επιχειρηματολογεί ξεκάθαρα πως επρόκειτο για «καθαρά εσωτερική υπόθεση των ΗΠΑ».

Αλλά ας ξεχάσουμε τις στενές οικονομικές σχέσεις της οικογένειας Λάντεν με την οικογένεια Μπους. Ή ακόμα ποιος ήταν ο κύριος χρηματοδότης του μπιν-Λάντεν στον πόλεμο των Αφγανών ανταρτών εναντίον των «σοβιετικών εισβολέων». Τώρα η ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση στο Αφγανιστάν, αποκαλείται «επιχείρηση διατήρηση της Ελευθερίας».

Ξεχνάμε ακόμα το φιάσκο των ΗΠΑ στη Σομαλία. Έχουν υποσχεθεί πως «σε λίγο» θα αρχίσει η αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, μετά τις πιέσεις που δέχονται οι κυβερνήσεις των χωρών που έχουν στείλει στρατεύματα εκεί, ενώ ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει, πως οι Ταλιμπάν, ελέγχουν περισσότερο από τα 2/3 της χώρας.

Το Ισραήλ πιέζει να ξεκινήσει επιχείρηση εναντίον του Ιράν, όπως πίεζε και για τον πόλεμο στο Ιράκ. Θα περάσει όμως πολύς καιρός πριν αυτό που αποκαλούν «θεωρίες συνωμοσίας» επιβεβαιωθούν. Άλλωστε αποκαλύφθηκε πως Μπους και Μπλερ είχαν πει ψέματα για τα όπλα του Σαντάμ. Και το αποτέλεσμα; Ποιον καταδίκασαν και τον κρέμασαν;

Η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, είναι μουγκή και κουφή ταυτόχρονα. Και θυμίζει τους τρεις πίθηκους «Βλέπε, άκου, σώπα». Την δικαιοσύνη επιβάλλουν αυτοί που ελέγχουν την ενημέρωση. Οι βαρόνοι των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης. Που έχουν περάσει γραμμή πως όλα τα άλλα, είναι θεωρίες συνωμοσίας…

(*) Οι αμερικανοί και πολλοί ευρωπαίοι βάζουν πρώτα το μήνα και μετά την ημερομηνία.