Σχεδόν το 70% των πολιτών του Ελ Σαλβαδόρ τάσσεται υπέρ του δημοφιλούς προέδρου Ναγίμπ Μπουκέλε, που θα διεκδικήσει σε κάτι λιγότερο από έναν χρόνο – τον Φεβρουάριο του 2024 – δεύτερη θητεία στο αξίωμα, υπέδειξε δημοσκόπηση που διενεργήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας La Prensa Grafica και δημοσιεύθηκε την Τρίτη, παρότι το Σύνταγμα της χώρας της κεντρικής Αμερικής απαγορεύει ρητά συναπτές θητείες στην προεδρία.
Τον Σεπτέμβριο, ο κ. Μπουκέλε ανήγγειλε πως θα διεκδικήσει την επανεκλογή του, αψηφώντας την απαγόρευση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, στο οποίο τοποθετήθηκαν επί των ημερών δικαστικοί φίλα προσκείμενοι στον αρχηγό του κράτους, αποφάνθηκε το 2021 πως επιτρέπεται η επανεκλογή για δεύτερη συναπτή θητεία, επιχειρηματολογώντας πως είναι ανθρώπινο δικαίωμα του κ. Μπουκέλε.
Οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυβερνήσεις άλλων χωρών, ιδίως αυτή των ΗΠΑ, επέκριναν το γεγονός ότι ο κ. Μπουκέλε θα επιδιώξει την επανεκλογή του, κάνοντας λόγο περί συνέχισης της παρέκκλισης του Ελ Σαλβαδόρ από τους δημοκρατικούς κανόνες.
Ο κ. Μπουκέλε απορρίπτει τις επικρίσεις, θυμίζοντας πως «σε ανεπτυγμένες χώρες επιτρέπεται η επανεκλογή».
Οι πολίτες του Σαλβαδόρ παραμένουν «διχασμένοι» ως προς το ερώτημα αν το Σύνταγμα επιτρέπει, ή θα έπρεπε να επιτρέπει, την επανεκλογή του αρχηγού του κράτους, σημείωσε χθες η Πρένσα Γκράφικα. «Υπάρχουν πολίτες που παρότι δηλώνουν πεπεισμένοι πως το Σύνταγμα δεν το επιτρέπει, θα ψηφίσουν τον Ναγίμπ Μπουκέλε», τόνισε.
Η δημοσκόπηση, που διενεργήθηκε τον Φεβρουάριο, υπέδειξε ότι το 68% του δείγματος (1.500 πολίτες) τάσσεται υπέρ της επανεκλογής του κ. Μπουκέλε, το 13% τάσσεται κατά και το 19% δεν έχει άποψη.
Εν μέρει, η τεράστια δημοτικότητα του προέδρου του Ελ Σαλβαδόρ οφείλεται στον «πόλεμο κατά των συμμοριών», που εξαπέλυσε πριν από έναν χρόνο και οδήγησε στη φυλάκιση 65.000 και πλέον ανθρώπων, μετά την αναστολή συνταγματικών και θεμελιωδών δικαιωμάτων δυνάμει της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που κήρυξε ο κ. Μπουκέλε. Η μείωση της εγκληματικότητας ανακούφισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού που κατατρομοκρατούσαν οι «μάρας», οι συμμορίες των δρόμων.
Ωστόσο οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατακρίνουν διαστάσεις του «πολέμου» αυτού, τονίζοντας πως αθώοι οδηγήθηκαν στη φυλακή χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς να τους επιτραπεί καν πρόσβαση σε συνηγόρους υπεράσπισης, κάποιοι εκ των οποίων έχασαν ακόμα και τη ζωή τους.
