Ανταπόκριση από Στρασβούργο – Νίκος Ρούσσης
Χαρές και πανηγύρια σήμερα, από ΕΕ και Ευρωκοινοβούλιο, για τον «εορτασμό» της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας για τα δικαιώματα των παιδιών, με συγκινητικές αναφορές, για το τι κάνει η Ευρώπη γι’ αυτά τα παιδιά.
Απαρίθμηση πρωτοβουλιών για το…μέλλον, συστάσεων προς τις εθνικές κυβερνήσεις, να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή των παιδιών στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή τους και ευχολόγια, για το πώς θα αντιμετωπισθεί η φτώχεια που μαστίζει τα παιδιά ηλικίας μέχρι 17 ετών στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Προκαλεί θλίψη, ωστόσο, ότι ακόμη και στις «πανηγυρικές» τους ανακοινώσεις, δεν μπορούν να κρύψουν την μαύρη αλήθεια, που δεν είναι άλλη παρά ότι, σήμερα στην ΕΕ, περίπου 25 εκατομμύρια παιδιά, ήτοι το ένα τέταρτο του πληθυσμού ηλικίας από 0 έως 17 ετών, απειλούνται από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό.
Ομολογούν δε ότι, στα παιδιά η φτώχεια είναι υψηλότερη σε σχέση με κάθε άλλη ηλικιακή ομάδα, αλλά και σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού της ΕΕ και ότι οι συνέπειες της φτώχειας, που βιώνεται κατά την παιδική ηλικία, παρατείνονται και διαρκούν για ολόκληρο τον βίο, ενώ μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.
Εμμέσως πλην σαφώς παραδέχονται ότι, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της φτώχειας, γενικώς στην ΕΕ, έχουν αποτύχει οικτρά αφού αποδείχθηκε ότι «Το 2010, που είχε ονομασθεί Ευρωπαϊκό Ετος για την καταπολέμηση της φτώχειας», αποτελεί μια γλυκιά ανάμνηση.
Η σκληρή πραγματικότητα δεν ανατρέπεται με το γεγονός ότι, η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ, βρίσκεται στο επίκεντρο της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020».!
