Υπουργός καγκελαρίας, δύο φορές υπουργός Εσωτερικών και οκτώ χρόνια υπουργός Οικονομικών, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ο αρχιτέκτων της γερμανικής επανένωσης, εφευρέτης των μηδενικών ελλειμμάτων, διαχειριστής της ευρωκρίσης και ο πιο ισχυρός και έμπειρος υπουργός της κυβέρνησης Μέρκελ. Μέσα σε λίγες γραμμές οι Γερμανοί αρθρογράφοι προσπαθούν να περιγράψουν το μεγάλο πολιτικό ανάστημα του ανδρός που θα γίνει πρόεδρος της βουλής, όπου καλείται να αντιμετωπίσει τους εθνολαϊκιστές του AfD.
Στη στήλη σχολίων της, η εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung» του Μονάχου υποστηρίζει ότι το προφίλ του Σόιμπλε είναι το πιο ενδεδειγμένο για αυτόν τον ρόλο. «Επί 45 χρόνια στα βουλευτικά έδρανα διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία, ηρεμία και κύρος» σημειώνει.
«Λόγω της σκληρής γραμμής του στην ευρωκρίση ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν είναι στην Ευρώπη αγαπητός, στην Ελλάδα μάλιστα τον μισούν»«Λόγω του συντηρητικού του προφίλ, τη σκληρή στάση του απέναντι στην Ελλάδα και τη συγκρατημένη στάση απέναντι στην προσφυγική πολιτική της Μέρκελ, θα είναι δύσκολο για το AfD να τον στιγματίσει… Από καιρό έχει αποδείξει ότι μπορεί να εκφωνεί σπουδαίους λόγους. Το ότι η βουλή το 1991 αποφάσισε να μεταφερθεί από τη Βόννη στο Βερολίνο το οφείλει στην εμφάνιση τότε του Σόιμπλε» προσθέτει.
Στο σχετικό άρθρο στην οικονομική επιθεώρηση «Handelsblatt», υπάρχει φωτογραφία του Σόιμπλε με τον Γιάνη Βαρουφάκη από αυτές τις περιπετειώδεις συναντήσεις τους στο Βερολίνο το πρώτο εξάμηνο του 2015.
«Λόγω της σκληρής γραμμής του στην ευρωκρίση ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν είναι στην Ευρώπη αγαπητός, στην Ελλάδα μάλιστα τον μισούν. Υπό αυτήν την έννοια ίσως ορισμένες χώρες της νότιας Ευρώπης να ανασάνουν, επειδή δεν θα καθίσει κι άλλα τέσσερα χρόνια ως υπουργός Οικονομικών στο Eurogroup. Ωστόσο, έχει και πολλούς φίλους στους οποίους θα λείψει. Με τον Γάλλο ομόλογό του, για παράδειγμα, συνεργάζεται στενά» αναφέρει μεταξύ άλλων η εφημερίδα.
Ευρηματική στον τίτλο για το αντίστοιχο σχόλιο η «Tageszeitung» του Βερολίνου με τη φράση «isch over» σε μικτά αγγλικά και γερμανικά, στα οποία απάντησε ο Σόιμπλε τον Φεβρουάριο του 2015 ερωτηθείς εάν το τρέχον πρόγραμμα βοήθειας θα άλλαζε όπως επέμενε ο Βαρουφάκης. «Το ότι ο Σόιμπλε δεν θα παραμείνει υπουργός Οικονομικών, αλλά θα γίνει πρόεδρος της Βουλής, θα μπορούσε να είναι μια καλή είδηση» επισημαίνει ο σχολιαστής της.
«Κατά βάθος με τη σκληρή του στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνέβαλε στο να γίνει μόνιμη κατάσταση η κρίση στη νότια Ευρώπη, με συνεχή προγράμματα λιτότητας»«Κατά βάθος με τη σκληρή του στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνέβαλε στο να γίνει μόνιμη κατάσταση η κρίση στη νότια Ευρώπη, με συνεχή προγράμματα λιτότητας. Έπνιξε τη συζήτηση για κοινή δημοσιονομική πολιτική χωρίς την οποία το ευρώ δεν μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα. Εάν ο Σόιμπλε κρατήσει μελλοντικά προς το AfD την ίδια αμείλικτη στάση του και τον βίαιο κυνισμό, με τα οποία ώθησε τους Έλληνες συνεχώς σε κοινωνικές αγριότητες, θα είναι ένα κέρδος. Αυτό είναι το καθήκον μιας ισχυρής προσωπικότητας. Για την Ευρώπη, η αποχώρηση Σόιμπλε δεν σημαίνει αυτόματα ότι τα πράγματα θα γυρίσουν προς το καλύτερο. Το αντίθετο. Αν ο πρόεδρος του FDP Κρίστιαν Λίντνερ καταφέρει να αποσπάσει το Υπουργείο Οικονομικών, ο ρόλος της Γερμανίας στις Βρυξέλλες μπορεί να γίνει πιο καταστροφικός. Βέβαια, για τον Σόιμπλε το Grexit ήταν μια επιλογή, για τον Λίντνερ είναι ρητή απαίτηση» υπογραμμίζει.
«Εάν οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Πράσινοι θέλουν να δώσουν έμφαση στην ευρωπαϊκή ιδέα, δεν θα πρέπει να αφήσουν σε καμιά περίπτωση το υπουργείο στα χέρια του FDP… Και οι Πράσινοι θα πρέπει να σκεφτούν τι τους είναι πιο σημαντικό, η δημοτικότητα του Υπουργείου Εξωτερικών ή το Υπουργείο Οικονομικών. Διότι στο τελευταίο δεν θα συνέβαλαν μόνο στην ιδέα μιας αλληλέγγυας Ευρώπης, αλλά θα κρατούσαν έναν σημαντικό μοχλό για μια πιο δίκαιη δημοσιονομική πολιτική. Πόση ισχύ απορρέει από αυτό το πόστο το έδειξε ο Σόιμπλε τα τελευταία οκτώ χρόνια με εντυπωσιακό τρόπο» καταλήγει η εφημερίδα.
Ποιος θα τον αντικαταστήσει;
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι ποιος θα διαδεχθεί τον Β. Σόιμπλε στο Υπουργείο Οικονομικών. Στους πιθανούς υποψηφίους ανήκει ο φιλελεύθερος Βέρνερ Χόιερ, νυν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Στη Γερμανία ο πρόεδρος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου εκλέγεται παραδοσιακά όταν συσταθεί σε Σώμα η νέα βουλή, 30 μέρες μετά τις γενικές εκλογές. Συνηθίζεται ο πρόεδρος του κοινοβουλίου να προέρχεται από την ισχυρότερη κοινοβουλευτική ομάδα. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η εκλογή προέδρου με απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, τότε διεξάγεται και δεύτερος. Αν χρειαστεί και τρίτος, τότε εκλέγεται αυτός που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους. Στην απίθανη περίπτωση ισοπαλίας, το γερμανικό σύνταγμα προβλέπει κλήρωση.
Εσωκομματικές πιέσεις στον Β. Σόιμπλε
Οι Συντηρητικοί θεωρούν τον Β. Σόιμπλε ιδανικό για να αντιμετωπιστεί το AfD στο κοινοβούλιο.
Στο προοίμιο των σημερινών εξελίξεων Συντηρητικοί βουλευτές άσκησαν πιέσεις στον Β. Σόιμπλε να αναλάβει πρόεδρος της νέας βουλής, διότι επιθυμούσαν μια ισχυρή φωνή στις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις που θα μπορεί να αντιταχθεί στις κορώνες και τις προσπάθειες εντυπωσιασμού των λαϊκιστών της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, που αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στο νέο κοινοβούλιο. Γερμανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν, μάλιστα, ότι ακόμα και η καγκελάριος προσπάθησε να πείσει προσωπικά τον Β. Σόιμπλε να αναλάβει το σημαντικό αυτό αξίωμα.
Από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών είχε, ωστόσο, διαρρεύσει ότι ο Β. Σόιμπλε ήθελε να παραμείνει στο τιμόνι του νευραλγικού Υπουργείου Οικονομικών, μιας και πρόκειται για το πλέον καθοριστικό υπουργείο, τόσο όσον αφορά στη γερμανική εσωτερική πολιτική όσο και την ευρωπαϊκή. Φαίνεται, ωστόσο, ότι εν τέλει ο Β. Σόιμπλε πείστηκε από το κόμμα του να μην είναι τελικά μέλος του επόμενου υπουργικού συμβουλίου.
Πηγή: Deutsche Welle
