Φαίνεται πως η πραγματική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στο εκστρατευτικό σώμα το οποίο έστειλε η Ρωσία στα μέτωπα της Ουκρανίας είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που θα ανέμενε κανείς. Ο εκμοντερνισμός του ρωσικού στρατού, που ξεκίνησε το 2008 με συνεχείς σχεδιασμούς, κατέληξε σε κενά με σοβαρά προβλήματα, σε τέτοιον βαθμό που οι στρατιωτικοί παρατηρητές της Δύσης εκφράζουν τις απορίες τους.
Τα στατιστικά που αναφέρονται παρακάτω δεν παραπέμπουν σε δυτικές πηγές ούτε σε στρατιωτικές υπηρεσίες και στην αντικατασκοπεία των μεγάλων αντιπάλων της Ρωσίας. Προέρχονται από δημοσίευμα του ρωσικού πρακτορείου TASS την τρίτη ημέρα μετά την επίθεση κατά της Ουκρανίας. To Σάββατο 26 Φεβρουαρίου λοιπόν ο ρωσικός στρατός είχε υποστεί τις εξής απώλειες:
1. 27 μαχητικά αεροσκάφη
2. 26 ελικόπτερα
3. 146 τεθωρακισμένα
4. 706 ελαφρά τεθωρακισμένα
Λίγες μέρες αργότερα ο εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού στρατού, στρατηγός Ιγκόρ Κονατσένκοφ, παραδέχθηκε πως υπάρχουν θύματα: «Δυστυχώς, υπάρχουν απώλειες μεταξύ των συντρόφων που συμμετέχουν στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση: 498 στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους μέχρι τώρα και 1.597 έχουν τραυματιστεί. Σκοτώθηκε στις μάχες και ένας ανώτερος αξιωματικός, ο συνταγματάρχης Βίκτορ Ισαϊκίν, 40 ετών».
Μόλις την προηγούμενη ημέρα, 1η Μαρτίου, ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, σε συνάντησή του με τους επιτελάρχες στον θάλαμο επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου, εξέπεμψε ένα μήνυμα γεμάτο ρεαλισμό, γράφει η γαλλική Le Monde στο φύλλο της 3ης Μαρτίου: «Συζητήσαμε την ενίσχυση της δυνατότητας προώθησης υπηρεσιών παροχής ιατρικής βοήθειας στην πρώτη γραμμή».
Στο ίδιο άρθρο της Le Monde αναφέρονται λεπτομέρειες ως προς τα προβλήματα που αντιμετώπισε το περίφημο κονβόι με ρωσικά τεθωρακισμένα και άλλα οχήματα, μήκους 64 χλμ. Γράφει η γαλλική εφημερίδα: «Το απειλητικό στρατιωτικό κονβόι με προορισμό το Κίεβο, την 28η Φεβρουαρίου είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο μποτιλιάρισμα. Οχήματα που είχαν μείνει από βενζίνη ή είχαν υποστεί βλάβες μπλόκαραν τον δρόμο, διακόπτοντας, έτσι, τον ρυθμό εισβολής των δυνάμεων πεζικού, όπως τουλάχιστον τον είχε φανταστεί η Μόσχα κατά τους σχεδιασμούς που είχαν προηγηθεί της επίθεσης στην περιοχή του Κιέβου».