Το 2009 πάνω από 15,4 εκατ. άτομα επισκέφθηκαν το θεματικό πάρκο της «Disneyland» στο Παρίσι, θέλοντας να ζήσουν από κοντά το μαγικό κόσμο του Mickey, της Minnie, του Donald και των άλλων ηρώων που δημιούργησε ο αείμνηστος Walt Disney.
Όμως για τους συνολικά 14.500 εργαζομένους του πάρκου αυτός ο «μαγικός κόσμος» έχει και τη δική του σκοτεινή πλευρά. Από την αρχή του χρόνου, τουλάχιστον δύο εργαζόμενοι του πάρκου αυτοκτόνησαν.
Ο ένας από αυτούς, ο Frank, εργαζόταν επί δέκα χρόνια στη Disneyland ως μάγειρας. Αυτοκτόνησε την ημέρα που έπρεπε να γυρίσει στη δουλειά του έπειτα από μια μακρά περίοδο ασθένειας.
Σύμφωνα με τον πεθερό του, στο σπίτι του είχε αφήσει ένα σημείωμα με τη φράση: «δεν θέλω να δουλέψω άλλο για τον Mickey Mouse».
Η Disney – αλλά και τα περισσότερα συνδικάτα των εργαζομένων – είχαν ανακοινώσει τότε ότι δεν υπήρξαν σαφή στοιχεία που να συνδέουν την αυτοκτονία του Frank με τις συνθήκες εργασίας του.
Το οικογενειακό του περιβάλλον, ωστόσο, υποστηρίζει ότι ο άνθρωπός τους ένιωθε πολύ πιεσμένος από τις περικοπές στο προσωπικό και από το γεγονός ότι υποχρεώθηκε να μη χρησιμοποιεί πλέον φρέσκα υλικά στην κουζίνα του, αλλά κατεψυγμένα.
Πόλεμος συνδικάτων
Ο άλλος εργαζόμενος ήταν επίσης μάγειρας και αυτοκτόνησε τον περασμένο Φεβρουάριο «επειδή είχε υποστεί ταπεινωτική μεταχείριση στη δουλειά του», όπως δήλωσε εκπρόσωπος του συνδικάτου «Εργατική Δύναμη».
Άλλα συνδικάτα, πάντως, κατηγορούν την «Εργατική Δύναμη» ότι εκμεταλλεύεται τα δύο τραγικά περιστατικά για να κερδίσει περισσότερες ψήφους στις εκλογές των σωματείων που θα πραγματοποιηθούν αργότερα αυτόν τον χρόνο.
Ακόμη και τα πιο μετριοπαθή συνδικάτα, όμως, καταγγέλλουν ότι «υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Disneyland.
Όπως υποστηρίζουν, τα τελευταία χρόνια οι θέσεις εργασίας στα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία μειώνονται, ενώ περικοπές έχουν επιβληθεί στο εποχικό προσωπικό. Την ίδια ώρα, ο αριθμός των επισκεπτών αυξάνεται χάρη στα πακέτα προσφορών.
Έπειτα, πολλά μεσαία στελέχη της διοίκησης «έχουν υποβαθμιστεί σε ρόλο γραμματέα» με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι δεν αναγνωρίζεται η εργασία τους.
Η διοίκηση απαιτεί, επίσης, από το προσωπικό να εργάζεται περισσότερες ώρες και επί έξι ημέρες την εβδομάδα. Από τον κανόνα αυτόν δεν εξαιρούνται ούτε καν οι υπάλληλοι που πληρώνονται κάτι παραπάνω από τον βασικό μισθό για να υποδύονται τον Goofy ή τον Donald Duck.
«Πολιτιστικό Τσέρνομπιλ»
Ένα άλλο ανησυχητικό στοιχείο της σκοτεινής πλευράς της Disneyland είναι ότι έχει αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων. Τον περασμένο χρόνο σημειώθηκαν 1.500 τέτοια ατυχήματα – δηλαδή ένα ανά δέκα υπαλλήλους.
Υπό το βάρος αυτής της κατάστασης, το CFTC, το συνδικάτο με τη μεγαλύτερη υποστήριξη ανάμεσα στους εργαζόμενους του πάρκου, έστειλε επιστολή στον πρόεδρο της Eurodisney με την οποία τον καλούσε να… ξυπνήσει.
Η Disneyland στο Παρίσι άνοιξε τις πύλες της το 1992. Κάποιοι στη Γαλλία υποδέχθηκαν πολύ αρνητικά το γεγονός κάνοντας λόγο τότε για «πολιτιστικό Τσέρνομπιλ».
Αν και κάθε χρόνο – με εξαίρεση το 2008 – το πάρκο εμφανίζει ζημίες, είναι εξαιρετικά δημοφιλές. Σήμερα θεωρείται έμβλημα του Παρισιού σχεδόν όσο και ο πύργος του Άιφελ. Μόνο που κάτι έχει αλλάξει.
Όπως λέει στη βρετανική εφημερίδα μια υπάλληλος «οι επισκέπτες μπορεί να μην το αντιλαμβάνονται, αλλά τίποτε δεν είναι πια το ίδιο».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
