του Κώστα Μπετινάκη
Η καθημερινή ζωή αποδεικνύει πως το αληθινό πρόσωπο της Ευρώπης αντικατοπτρίζεται στην απάνθρωπη αποικιακή δύναμη που έχει βιάσει λαούς στην Ασία, την Αφρική και τη Νότια Αμερική εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Την ωμή αυτή πραγματικότητα βιώνει ο απλός Έλληνας πολίτης, ο οποίος ξεγελάστηκε από φρούδες υποσχέσεις, όταν η χώρα του γινόταν μέλος της Ε.Ε., και ξεγελάστηκε πάλι όταν με ψεύτικες υποσχέσεις -για να μη γίνει Grexit- ψήφισε «Ναι» σ’ ένα δημοψήφισμα που όχι μόνον τον έκανε ακόμη πιο φτωχό, αλλά και με στερημένη εθνική αξιοπρέπεια για τουλάχιστον 100 χρόνια.
Καθημερινά η νεο-αποικιακή αυτή ήπειρος κατρακυλά σε νέες θηριωδίες. Χωρίς να ξεχνάμε ότι τα ευρωπαϊκά και τα αμερικανικά συμφέροντα τείνουν να ταυτισθούν απόλυταΚαθημερινά η νεο-αποικιακή αυτή ήπειρος κατρακυλά σε νέες θηριωδίες. Χωρίς να ξεχνάμε ότι τα ευρωπαϊκά και τα αμερικανικά συμφέροντα τείνουν να ταυτισθούν απόλυτα. Ιδιαίτερα μετά την επικράτηση της επαίσχυντης για την Ευρωπαϊκή Ένωση Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Συνεργασίας (TransatlanticTrade and Investment Partnership, ΤΤΙΡ).
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται υπό καθεστώς άκρας μυστικότητας, ενώ παράλληλα πληθαίνουν οι φωνές όσων προειδοποιούν ότι πρόκειται για μια συμφωνία που θα επιβάλει σε Ευρώπη και Αμερική τον νόμο της ασύδοτης αγοράς, και ότι υποσκάπτονται όχι μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και η ίδια η δημοκρατία.
Πόσο δίκιο είχε ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, όταν έλεγε στη δεκαετία του ’60 πως «οι ΗΠΑ είναι ένα σουπερ-ευρωπαϊκό τερατούργημα».
Οι αποικιοκράτες Ευρωπαίοι, κυρίως οι Αγγλο-γάλλοι, βρίσκονται στην κορυφή της μασονικής πυραμίδας που συμβολίζεται και στο αμερικανικό χαρτονόμισμα που ωστόσο οδηγεί στη νέα και μοναδική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Ύστερα έχουμε τα αόρατα κορδόνια μαριονέτας, που τραβούν κάποιες μυστικές οργανώσεις όπως της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ή της Τριμερούς Επιτροπής, ή του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων (CFR), ή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) σε κάποιους που οι λαοί νομίζουν πως έχουν εκλέξει, όπως oι Bush, Obama, Clinton, Merkel, Hollande, Cameron και πάει λέγοντας…
Μία μέρα πριν από το κρίσιμο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο για το Brexit, μία προτροπή από τον Τζορτζ Σόρος, ότι η αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε. «δεν είναι προς το συμφέρον της», προκαλεί δεύτερες σκέψεις.
Ήρθε μήπως η ώρα να δοκιμάσει η Ευρώπη αυτά που ήθελε να βλέπει για τους άλλους; Δηλαδή, τα «καλά» της επιστροφής στον απόλυτο εθνικισμό περασμένων αιώνων.
Γεωπολιτικά δεν τη συμφέρει. Οι διαμορφούμενες οικονομίες έχουν υπερεθνικό σχηματισμό. Βλέπε BRICS.
Πιστεύω στις ιστορικές αναλογίες. Και η μελέτη της ιστορίας είναι ένας άριστος οδηγός για σκεπτόμενους ανθρώπους. Η οικονομική κρίση που σοβεί εδώ και αρκετά χρόνια στις κοινωνίες των κρατών που διαφημίζονταν ότι «είναι μονόδρομος» απέναντι στο αποτυχημένο σοβιετικό μοντέλο (που τελικά κατέρρευσε) θυμίζει -με όλες τις αναπότρεπτες αναλογίες- την κρίσιμη δεκαετία που οδήγησε στον καταστροφικό Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτήν την ατμόσφαιρα ακριβώς προσπαθούν να δημιουργήσουν εκείνα τα τέρατα που προκαλούν με χίλιους τρόπους τη Μόσχα και το Πεκίνο, περικυκλώνουν τη Ρωσία με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και δημιουργούν προκλήσεις στη θάλασσα της Κίνας επιχειρώντας να διαφημίσουν τις δυνατότητες της μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο με τους ΝΑΤΟϊκούς κολαούζους της.
Έτσι δημιουργείται η ελπίδα πως υπάρχουν ακόμη στην Ευρώπη φωνές λογικής, όπως εκείνη που ακούστηκε μόλις πριν από δύο ημέρες από τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ, ο οποίος σε συνέντευξή του στην «Bild» είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο ανάφλεξης στην ανατολική Ευρώπη λόγω των κινήσεων του ΝΑΤΟ, ενώ είχε κάνει λόγο για «διαξιφισμούς και πολεμοχαρή συμπεριφορά» και για «συμβολικές παρελάσεις με τεθωρακισμένα».
Brexit vs Grexit
Αυτήν την εικόνα διαμορφώνει η διεθνής κατάσταση, την ώρα που οι Βρετανοί την Πέμπτη καλούνται να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν μαζί ή χώρια από την υπόλοιπη Ευρώπη, με την οποία βέβαια προσπαθούσαν πάντοτε να διατηρούν κάποιες αποστάσεις (Βλέπε ότι παρέμεναν εκτός Ευρωζώνης).
Είναι ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν να χάσουν τον πιο στενό συνεργάτη τους, ο οποίος θέλουν και να έχει αποφασιστικό ρόλο στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Με τη μνήμη μιας ξεπεσμένης αυτοκρατορίας, οι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου προκαλούνται από τους εθνικιστές νοσταλγούς της «παλιάς δόξας» να κάνουν ένα βήμα «προς την ελευθερία και την αυτοδιάθεση».
Οι πιθανές επιπτώσεις του αποτελέσματος θα φανούν με την καταμέτρηση των κερδών και των απωλειών που τώρα δίνονται με νούμερα, τα οποία συμφέρουν και τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, αλλά θυμίζουν μία άλλη ξεχασμένη τραγωδία που είχε παιχθεί με μία άλλη ευρωπαϊκή χώρα που ουδεμία σύγκριση μπορεί να γίνει με τη Μεγάλη Βρετανία.
Η Ελλάδα παρέμεινε στην Ευρώπη και σήμερα είναι σχεδόν εντελώς κατεστραμμένη, καταληστευμένη απ΄ όλους εκείνους τους λαούς που φαινομενικά θαυμάζουν τον αρχαίο πολιτισμό της.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «Lancet» αναφέρει ότι, μεταξύ του 2008 και του 2010, 260.000 άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους από καρκίνο σε χώρες του OECD ήταν άνεργοι. Απ’ αυτούς, οι 160.000 θάνατοι σημειώθηκαν σε χώρες της Ευρωπαϊκή Ένωσης.
Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως ακόμη χειρότερο από ένα ενδεχόμενο Brexit θα είναι ένας πόλεμος που μαγειρεύεται από τους ιέρακες του ΝΑΤΟ…
Διαβάστε επίσης:
