Ο Cato ( 234–149 π.Χ. ) ο «σοφός», ένας επικίνδυνος άνθρωπος, τερμάτιζε κάθε ομιλία του στη Ρώμη με τις λέξεις Carthago delegnda est. «Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί». Δεν σας θυμίζει τις φράσεις του Trump; Δεν έχει πει ότι «θα μπορούσε να έχει σβήσει το Αφγανιστάν από το πρόσωπο της γης», ή ότι θα μπορούσε «να καταστρέψει εντελώς» τη Βόρεια Κορέα, ότι το Ιράν «θα καταστραφεί» αν επιτεθεί στις ΗΠΑ;
Ο Cato πήρε αυτό που ήθελε. Η Καρχηδόνα όντως καταστράφηκε και ο λαός της πουλήθηκε δούλος.
Μέχρι στιγμής, ο Trump έχει φανεί περισσότερο Κικέρων από Cato. Μέχρι τώρα φυσικά, όπως γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στην «Ιντιπέντεντ».
Σε αντίθεση με την Χολυγουντιανή έκδοση, η ρωμαϊκή αυτοκρατορία δεν κατέρρευσε σε λίγες μέρες.
Οι Γότθοι, οι Οστρογότθοι και οι Βισιγότθοι δεν κατέλαβαν την Ιταλία σ’ ένα σαββατοκύριακο. Η πτώση της αυτοκρατορίας ήρθε αργά, με τα χρόνια, σε μικρά διαδοχικά κομμάτια.
Όχι, ο Φισκ δεν προτείνει ότι η αμερικανική αυτοκρατορία θα μας εγκαταλείψει κάπως έτσι. Αλλά η αξιοθρήνητη εγκατάλειψη των Κούρδων την περασμένη εβδομάδα, η κακία του Trump, επιτρέποντας στους Τούρκους – και τους άθλιους “αραβικούς” συμμάχους τους- να σφαγιάσουν Κούρδους στο δρόμο προς τη βόρεια Συρία, θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα όπως και στην αρχαιότητα. Αλλά εάν δεν μπορείτε πλέον να εμπιστεύεστε τη Ρώμη, σε ποια άλλη αυτοκρατορία γυρίζετε;
Μα, φυσικά, υπάρχει ο Πούτιν. Μπορεί να είναι τύραννος – αλλά τουλάχιστον είναι ισορροπημένος. Και οι λεγεώνες στη Συρία έσωσαν το καθεστώς Assad. Εκκαθάρισαν τον Isis. Ίσως, μάλιστα, ο Πούτιν παίζει τώρα το ρόλο της μεταγενέστερης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας της ανατολικής, χριστιανικής, που επέζησε στην Κωνσταντινούπολη / Βυζάντιο / Κωνσταντινούπολη για εκατοντάδες ακόμα χρόνια μετά την πτώση της ίδιας της Ρώμης. Όλη η Μέση Ανατολή είναι τώρα η αυτοκρατορία του, κάθε πρωτεύουσα που τον καλωσορίζει ως αυτοκράτορα: Τεχεράνη, Κάιρο, Άγκυρα, Δαμασκό, Ριάντ, Αμπού Ντάμπι.
Τα αμερικανικά Μέσα
Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και οι ειδήμονες διαστρεβλώνουν όμως το σχέδιο που επικαλείται ο Λευκός Οίκος πως «Όλοι κερδίζουν» στη Συρία.
Τα αμερικανικά μέσα δημοσιεύοντας τις συνομιλίες μεταξύ του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Mike Pence και του τουρκικού προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρέλειψαν να αναφέρουν πως ήταν απλώς επίδειξη για να μετριάσει την κριτική κατά της απόφασης του Προέδρου Donald Trump να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ από τη βορειοανατολική Συρία.
Οι ψεύτικες διαπραγματεύσεις δεν άλλαξαν το μεγαλύτερο σχέδιο win-win και πάλι win-win ή τα πραγματικά γεγονότα.
Ο συριακός Αραβικός Στρατός παίρνει τις θέσεις που κατείχαν τα στρατεύματα κούρδων του PKK / YPG στα σύνορα με την Τουρκία. Οι ένοπλες δυνάμεις του PKK / YPG, είχαν μετονομαστεί σε «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» για να κερδίσουν την υποστήριξη των Η.Π.Α., θα διαλυθούν και θα ενσωματωθούν στο στρατό της Συρίας.
Αυτές οι κινήσεις επαρκούν για να δώσουν στην Τουρκία τις εγγυήσεις ασφάλειας που χρειάζονται. Άραγε θα αποτρέψουν οποιαδήποτε περαιτέρω τουρκική εισβολή;
Η συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός που επετεύχθη με την Τουρκία από τον αντιπρόεδρο Mike Pence ισοδυναμεί με σχεδόν πλήρη νίκη για τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κερδίζει έδαφος, πληρώνει ελάχιστα αντίποινα και φαίνεται να έχει ξεγελάσει τον πρόεδρο Τραμπ.
Το καλύτερο που μπορεί να λεχθεί για τη συμφωνία είναι ότι προς το παρόν, σταματά τη δολοφονία του κουρδικού θύλακα στη βόρεια Συρία.
Αλλά το κόστος για τους Κούρδους, μακροχρόνιους αμερικανούς συμμάχους στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Χαλιφάτου, είναι σοβαρό: Πού θα εγκατασταθούν οι δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι Κούρδοι, καθώς μετακινήθηκαν νότια από τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας;
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν «να επιτρέψουν στην Τουρκία να προσαρτήσει ένα τμήμα της Συρίας». Επειδή οι ΗΠΑ δεν κατέχουν τη Συρία.
Είναι απολύτως λογικό να πιστεύουν κάποιοι ότι έχει την εξουσία να επιτρέψει στην Τουρκία να προσαρτήσει συριακά τμήματα.
Αλλά τελικά, η Τουρκία δεν θα «αποκτήσει έδαφος». Δεν θα υπάρχει τουρκικός «διάδρομος ασφαλείας». Τα συρο-τουρκικά σύνορα βόρεια του Kobani.
Οι Κούρδοι στις περιοχές Kobani, Ras al Ain και Qamishli δεν θα πάνε οπουδήποτε. Οι Τούρκοι δεν θα αγγίξουν εκείνες τις πλειοψηφικά κουρδικές περιοχές επειδή ήδη είναι, ή σύντομα θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της συριακής κυβέρνησης και του στρατού της.
Σύμφωνα με τα αμερικανικά Μέσα, το σχέδιο έχει καταστήσει όλους κερδισμένους: Η Τουρκία θα είναι απαλλαγμένη από μια κουρδική απειλή. Η Συρία επανακτά την επικράτειά της. Οι Η.Π.Α μπορούν να φύγουν χωρίς περαιτέρω προβλήματα. Η Ρωσία και το Ιράν κερδίζουν τη θέση τους. Οι Κούρδοι «τακτοποιούνται».
Όπως έγραψε χθες ο βετεράνος δημοσιογράφος Elijah Magnier:
Ο Άσαντ πιστεύει ότι η Ρωσία θα καταφέρει να σταματήσει την τουρκική πρόοδο και να μειώσει τις συνέπειές της, ίσως ζητώντας από τους Κούρδους να γυρίσουν πίσω σε απόσταση 30 χλμ. από τα τουρκικά σύνορα για να ικανοποιήσουν το άγχος του Προέδρου Ερντογάν.
Αυτό θα μπορούσε επίσης να ταιριάξει με την συμφωνία Τουρκίας-Συρίας 1998 Adana (5 χιλιόμετρα ζώνης ασφαλείας παρά 30 χιλιόμετρα) και να προσφέρει ηρεμία σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η Τουρκία θέλει να βεβαιωθεί ότι το Κουρδικό YPG, το PKK, είναι αφοπλισμένα και περιορισμένα. Τίποτα δεν φαίνεται δύσκολο να διαχειριστεί η Ρωσία, ιδιαίτερα όταν ο πιο δύσκολος στόχος έχει ήδη προσφερθεί ευγενικά: Η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων.
Το ερώτημα είναι τώρα αν οι Η.Π.Α. θα επιμείνουν στη συμφωνία ή αν η πίεση στον Πρόεδρο Τραμπ θα γίνει τόσο έντονη που θα πρέπει να αποσυρθεί από την κοινή συμφωνία.
Οι ΗΠΑ πρέπει να μετακινήσουν ΟΛΑ τα στρατεύματά τους από τη βορειοανατολική Συρία για να πετύχει η συμφωνία. Οποιαδήποτε υπολειπόμενη δύναμη των ΗΠΑ, ακόμη και ασήμαντα μικρή, θα καταστήσει την κατάσταση πολύ πιο περίπλοκη.
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
